Στη Μαδρίτη κάποιοι πανηγύρισαν. Οχι τόσο εκείνοι με τις λευκές και κόκκινες εμφανίσεις όσο οι άλλοι με τις σκέτες άσπρες. Στη Ρεάλ ήταν τα πολλά χαμόγελα που εάν περάσει νικηφόρα την Κυριακή το βράδυ από την Εσπανιόλ, θα μειώσει τη διαφορά της από την κορυφή στο -3 και θα μπει ακόμα πιο γερά στη διεκδίκηση του τίτλου. Εκείνοι πάλι που
έπαιζαν στο «Βιθέντε Καλδερόν» είχαν ανάμικτα συναισθήματα. Τέτοια τους άφησε το 0-0 που έχει την αίσθηση του έφαγα, χόρτασα, αλλά δεν το απόλαυσα. Τουλάχιστον σε Ατλέτικο και Μπαρτσελόνα μπορούν να χαίρονται για την παραμονή τους στην κορυφή. Το 2014 τους βρήκε μαζί και έτσι θα πορευτούν χέρι χέρι στη συγκατοίκηση τους και μετά το μεταξύ τους σημαντικό ραντεβού που δεν έλυσε καμία απολύτως διαφορά.
Γενικότερα ήταν ένα ιδιαίτερο-περίεργο παιχνίδι, όπου η τακτική υπερίσχυσε τους θεάματος. Οι Ροχιμπλάνκος μπορεί σε ορισμένα σημεία του ματς να φάνηκε πως αμύνονταν υπερβολικά, αλλά για όσους δεν τους έχουν δει, αυτό είναι το στιλ τους και όχι η κατοχή της μπάλας, την οποία δεν έχουν ούτε καν στις νίκες τους (σ.σ.: ο μέσος όρος κατοχής τους είναι κοντά στο 47%). Αυτό είχε ως συνέπεια η Μπάρτσα να μπλοκάρει, να μην βρει χώρους, να μην απειλήσει όσο συνήθως και να μην νικήσει την αντίπαλο της στην τρίτη φετινή συνάντηση τους (2 ισοπαλίες στο Σούπερ Καπ).
Ο ρυθμός του παιχνιδιού είχε πάρα πολλές εναλλαγές και ήταν περισσότερο αργός απ' ότι θα ήθελαν όσοι τον παρακολούθησαν: προφανώς εξαιρουμένου του Ντιέγο Σιμεόνε που το πήγε εκεί που ακριβώς ήθελε. Η Ατλέτικο μπορεί να μην θάμπωσε, αλλά έδειξε για ακόμα μία φορά πως είναι πραγματική ΟΜΑΔΑ με σχέδιο, αυταπάρνηση και τρομερή εργασία... επί χόρτου. Εκείνη ήταν που μπήκε πιο δυνατά και λίγο έλειψε ο Πικέ (4') να σημειώσει αυτογκόλ σε γύρισμα του κορυφαίου του γηπέδου, Αρντά Τουράν, ενώ λίγο αργότερα ο Ντιέγκο Κόστα δεν πρόλαβε να κάνει σωστά την προβολή για γκολ. Οι φιλοξενούμενοι πάλι με τους Μέσι, Νεϊμάρ να ξεσκονίζουν τον πιο... ακριβό πάγκο του κόσμου, είχαν κάποιες ακίνδυνες ενέργειες (σουτ, κεφαλιά) με τον δικό τους καλύτερο, τον Πέδρο.
Στην επανάληψη, η είσοδος του Μέσι έδωσε κάποια ψυχολογική ώθηση, ενώ ο Αργεντινός είχε και το καλύτερο σουτ του της ομάδας του (81') που όμως δεν δυσκόλεψε ιδιαίτερα τον Κουρτουά. Νωρίτερα οι Ντιέγκο Κόστα, Αρντά Τουράν είχαν σουτάρει... τζούφια προς τον Βαλδές. Το 0-0 λοιπόν ακολούθησε μοιραία, καθώς και ο Νεϊμάρ που μπήκε στο 67' δεν έκανε απολύτως τίποτα. Ηταν η πρώτη φορά σε 89 χρόνια μεταξύ τους αναμετρήσεων που δεν μπήκε γκολ σε δύο διαδοχικές συναντήσεις (σ.σ.: μαζί με τον επαναληπτικό του Σούπερ Καπ).
Το τελικό σφύριγμα βρήκε και τους δύο στους 50 βαθμούς, κάτι που δεν έχει επίσης συμβεί ποτέ στο φινάλε του Α' γύρου (σ.σ.: το να έχουν δύο ομάδες τόσους πόντους). Ελαφρώς κερδισμένος όμως ήταν ο Τάτα Μαρτίνο που χρίστηκε πρωταθλητής χειμώνα και έγινε ο τρίτος Αργεντινός προπονητής που το καταφέρνει στην Πριμέρα μετά τους Ελένιο Ερέρα (Μπάρτσα 1959) και Χόρχε Βαλδάνο (Ρεάλ 1996). Οσο για την ίδια την ομάδα του, αυτό το χρήσμα το έλαβε για 22η φορά στην ιστορία της, ενώ στις 10 από τις 11 τελευταίες φορές στο τέλος πήρε και την κούπα. Οσο για την Ατλέτικο, συνεχίζει να ονειρεύεται, ζώντας την κορυφαία σεζόν όλων των εποχών της...
Ατλέτικο Μαδρίτης: Κουρτουά, Μιράντα, Γκοντίν, Χουανφράν, Φιλίπε Λουίς, Τιάγκο (82' Κριστιάν Ροδρίγκες), Γκάμπι, Κόκε, Αρντά Τουράν, Βίγια (77' Ραούλ Γκαρθία), Ντιέγκο Κόστα
Μπαρτσελόνα: Βαλδές, Μασεράνο, Πικέ, Ζόρντι Αλμπα, Ντάνι Αλβες, Μπουσκέτς, Ινιέστα (46' Μέσι), Τσάβι, Πέδρο (82' Σέρζι Ρομπέρτο), Φάμπρεγας, Αλέξις Σάντσες (67' Νεϊμάρ).
gazzetta
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου