ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ

Δηλαδή; Τι εννοεί ο ποιητής; Ότι είσαι μαζί με έναν άνθρωπο, για τον οποίο δεν τρέφεις το τρυφερότερο και ωραιότερο των συναισθημάτων; Τον έχεις βάλει στη ζωή σου, τον έχεις θέσει στο κέντρο αυτής για κάποιους άλλους, περισσότερο ή λιγότερο νεφελώδεις και μυστήριους

λόγους; Τα κίνητρα του καθενός μπορεί να είναι απολύτως σεβαστά, ωστόσο από τα πραγματικά ανιδιοτελή μέχρι το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» μεσολαβεί ένας ολόκληρος ωκεανός πιθανοτήτων, και πιθανών ψυχικών εγκλημάτων, στα οποία τόσο θύτης, όσο και θύμα βγαίνουν χαμένοι.

Οι πιθανοί λόγοι είναι πολύ και διάφοροι, και σίγουρα δεν είναι δουλειά μου να τους ξεχωρίσω σε αποδεκτούς και μη. Ούτε Μητροπολίτης είμαι, ούτε κυκλοφορώ με καμία ρομφαία στους δρόμους, έτοιμος να καταχεριάσω τις αμαρτωλές και σατανικές θηλυκές του ανθρώπινου είδους. Αποτελεί θέμα δικής σου ψυχικής υγείας και ξεκαθαρίσματος προθέσεων, το κατά πόσο τολμάς να κατατάξεις το λόγο ύπαρξης της σχέσης σου σε κάποια από τις παρακάτω κυριότερες κατηγορίες. Αναγνωρίζεις τον εαυτό σου κάπου εκεί μέσα;

• Συναισθηματική ασφάλεια. Δεν τον αγαπάς πραγματικά, αλλά δεν μπορείς να φανταστείς και τον εαυτό σου χωρίς αυτόν, γιατί έχεις συνηθίσει να τον έχεις ως σταθερά στη ζωή σου, ως αυτόν στον οποίο μπορείς να καταφύγεις και να προστρέξεις. Το peak της ανασφάλειας και της ανημπόριας να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου; Ίσως. Μπορεί όμως και απλής βαρεμάρας. Τσέκαρε το, anyway…
• Σεξ. Βασικός παράγοντας, ο οποίος μπορεί να σε κρατήσει μαζί του, ακόμη κι όταν κάθε τι άλλος ου έχει τελειώσει. Όσο καλό και να είναι, δεν παύει να αποτελεί εξαιρετικά αδύναμο κρίκο, όταν είναι μόνο του. Θα το διαπιστώσεις όταν θα σπάσει με την πρώτη ευκαιρία και δοκιμασία, που θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε…
• Χρήματα. Σε έχει καταβολέψει που στα έχει όλα στο πιάτο, οπότε τι να την κάνεις την αγάπη, ε; Ξέρεις φαντάζομαι πώς θα σε αποκαλούσαν στο χωριό μου (και σε πολλά άλλα της ελληνικής επικράτειας), όπου δεν ισχύει τόσο ο φερετζές της μεγαλούπολης… Σε κάθε περίπτωση, η ανηθικότητα (παραμένω κόσμιος), δεν νομίζω ότι σε τιμά. Αλλά σιγά μην την έχεις λάβει υπόψη σου, θα μου πεις. Σωστό κι αυτό…
• Υπέροχη οικογένεια και φίλοι. Οι γονείς του σε λατρεύουν, το ίδιο και οι παρέες του. Και φτάνεις στο σημείο να θες να συνεχίσεις με αυτούς, αλλά όχι με εκείνον. Εξαιρετικά δύσκολο. Και δυστυχώς, αργά ή γρήγορα θα κληθείς να επιλέξεις…
• Οίκτος, λύπηση, ακόμη και φόβος. Σε απειλεί ότι θα πεθάνει, θα τρελαθεί, δεν ξέρω κι εγώ τι θα κάνει, και μένεις κοντά του καθαρά εκβιαστικά. Άρρωστη κατάσταση, την οποία οφείλεις να κόψεις μαχαίρι. Και ακόμη πιο μαχαίρι εάν οι απειλές του είναι προκλητικές, και απευθύνονται στη σωματική σου ακεραιότητα, εάν τολμήσεις να τον αφήσεις. Το να μένεις με έναν τραμπούκο σίγουρα ΔΕΝ είναι η λύση. Έχεις τόσα άτομα να απευθυνθείς για βοήθεια, ακόμη και την Αστυνομία. Σε κάθε περίπτωση, φύγε…
• Τύψεις. Δεν σου έχει πει το παραμικρό. Αλλά εσένα σου έχει τελειώσει  ή έχεις κάνει την κουτσουκέλα σου και πλέεις σε άλλα πελάγη, και ξέρεις ότι αν τον χωρίσεις, θα πέσει του θανατά. Και επειδή είσαι η απόλυτη υπεύθυνη για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί (ειδικά αν τον κεράτωσες, τι να σου πω), επιλέγεις να τη συνεχίσεις, επιβαρύνοντας την περαιτέρω. Υπέροχη λύση βρήκες, τι να σου πω…
• Αισθάνεσαι μόνο για αυτόν σημαντική. Και θες αφενός να τον «τιμήσεις», αφετέρου να παραμείνεις εκεί που θα αποτελείς τη βασίλισσα των μελισσών, χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση. Τόμπολα!

Είμαστε οι επιλογές μας. Ανεξαρτήτως των κριτηρίων και των παραγόντων που τις συνδιαμορφώνουν, αυτές είναι εκείνες οι οποίες μας δείχνουν τον δρόμο και οδηγούν την πορεία μας στη ζωή. Συνεπώς, όταν εκκινούν από χωλές αφετηρίες και από συναισθήματα, τα οποία έχουν πάρει διαφορετική πορεία, από λάβεις ότι εκείνη για την οποία προορίζονταν αρχικά, μπορείς να καταλάβεις ότι δεν θα έχεις επιπτώσεις μόνο ως προς την ίδια τη σχέση (η οποία ουσιαστικά σου έχει λήξει), αλλά και ως προς τον δικό σου εσωτερικό κόσμο. Προσπάθησε να διαχειριστείς σωστά τα συναισθήματα σου και επανέλεγξε τις προτεραιότητες σου από αυτό που έχεις και αποκαλείς «σχέση». Το να έρθεις αντιμέτωπη με την πραγματικότητα μπορεί να θέσει τις αντοχές σου σε δοκιμασία και να σε τεστάρει για τα καλά. Κάποτε θα γίνει. Η αναβολή, στηριζόμενη στον οποιονδήποτε, ακόμη και τον πλέον ανιδιοτελή, λόγο, δεν θα κάνει κάτι παραπάνω από το να παρατείνει μία ήδη διαμορφωμένη κατάσταση. Και όταν επιλέξεις να την κοιτάξεις ουσιαστικά, μάλλον θα παραείναι αργά για οποιαδήποτε επέμβαση. Και τότε να δω ποιο συμφέρον σου, από αυτά για τα οποία τόσο πολύ κόπτεσαι, θα πρωτοτρέξεις να σώσεις…

marymary