ΠΡΟΣΕΧΕ ΠΟΥ ΛΕΣ ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ

Και ναι, το έκανες. Πάτησες την πεπονόφλουδα και προσγειώθηκες με την πλάτη στο κράσπεδο με έναν ανατριχιαστικό γδούπο. Προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις πώς τα κατάφερες να ανοίξεις το στόμα σου, να σχηματίσεις τις δύο καταραμένες λέξεις και να τι εκστομίσεις. Κατευθείαν στο λάθος πρόσωπο.

Σ’ αγαπώ. Τόσο απλό, τόσο σύντομο, τόσο δυνάμει αληθινό και ψεύτικο, τόσο...

πανίσχυρο να καταστρέψει ή να αναστήσει σχέσεις και ζωές σε λίγα λεπτά. Με τέτοια ισχύ, δεν είναι να απορείς που μόλις το είπες στο πρόσωπο ακριβώς στο οποίο δεν θα έπρεπε. Παρασύρθηκες; Έχασες τα λογικά σου σαν την Αστέρω για δευτερόλεπτα; Έγινε έκρηξη απωθημένων μέσα στον εγκέφαλο σου, που τώρα θες να λιώσεις με μιξεράκι; Κι όμως, οι λέξεις εκτοξεύτηκαν, δεν ξαναγυρνάνε πίσω, και το αποτέλεσμα παραμένει. Και είναι αυτό μίας εντύπωσης, που κάθε άλλο παρά ήθελες να δώσεις σε τελική ανάλυση…

Τα σ’ αγαπώ σε λάθος πρόσωπο (για πρακτικά απειράριθμους λόγους, από άποψης timing ή κακής ψυχολογίας ή υπερηφάνειας ακόμα) αποτελούν θέμα συζήτησης  σε όλες τις λογικές παρέες του κόσμου. Συμπεριλαμβανομένων και των ψυχαναλυτών, οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να έχουν πεδίο δόξης λαμπρότερο και καλύτερους πελάτες αν δεν υπήρχαν και αυτά. Κι επειδή δεν είναι εποχές για συνεδρίες και πρόσθετα έξοδα, οι προτεινόμενες λύσεις σε περίπτωση που το σχετικό απευκταίο συμβεί, είναι σύμφωνα με αυτούς, μονολεκτικές, και προσφέρουσες αρκετές δυνατότητες, από τις οποίες δεν έχεις παρά να επιλέξεις:

Συγγνώμη. Ομολογείς ότι έκανες λάθος, ότι παραφέρθηκες σε μία στιγμή αδυναμίας (τραγικό), ότι δεν το εννοούσες και, τέλος πάντων, συγγνώμη για την αναστάτωση, καλό σας βράδυ. Προϋποθέτει ένα σχετικό ποσοστό αναισθησίας, καθώς και το να μπορείς να διαχειριστείς το πόσο γελοία θα φανείς. Αν δεν μπορείς, και το άτομο στο οποίο θα το απευθύνεις σε ενδιαφέρει πραγματικά, απόφυγε την και άνοιξε την κουρτίνα 2…

Δικαιολογίες. Ήμουν φορτισμένη και ξέφυγα λίγο παραπάνω από όσο έπρεπε, για αυτό συγγνώμη αν σε έφερα σε δύσκολη θέση, ε; Ή δεν μπορώ να καταλάβω πώς μου ήρθε και παραφέρθηκα, δεν το παθαίνω συχνά, και πάει λέγοντας… Πολύ Παπακαλιάτιδα σε νέα version μου κάνει.  Δεν θα ήταν κακό να δοκιμάσεις κάτι άλλο… 

Αδιαφορία. Πέταξες την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα reloaded και απλά εξαφανίζεσαι. Να να να να να να, δεν ακούω το τηλέφωνο που χτυπάει, και το inbox που μου έστειλε στο Facebook δεν το τσέκαρα, σόρι κιόλας. Και πού θα βγούμε σήμερα είπες; Α, όχι εκεί πέρα, θα είναι και ο Γιάννης μωρέ, δεν γουστάρω να τον δω. Σε μία ψύχραιμη ανάγνωση, το λες και τάση φυγής από την πραγματικότητα, με παράλληλη έλλειψη θάρρους να αναλάβεις την ευθύνη των λόγων σου. Σε μία λιγότερο ψύχραιμη, είσαι για πολλά χαστούκια…

Αποφυγή. «Εμ, Ρίτα, ήθελα να σου πω για εκείνο το σκηνικό με σένα προχτές…» «Τώρα που είπες προχτές, είδες Φου Μου Live; Προχτές είχαν τα πιο αστεία αποσπάσματα όλης της χρονιάς! Έλα να σου δείξω, ανεβαίνουν στο youtube!» Το να πετάς το μπαλάκι στην εξέδρα δείχνει ανωριμότητα από μίλια. Και πρέπει να είσαι βέβαιη ότι κάποια στιγμή το μπαλάκι θα σου επιστραφεί. Και τότε μπορεί να μην έχεις καν γήπεδο για να το πετάξεις, μένοντας με αυτό στο χέρι…

Πλάκα. Χαχαχαχα, για αυτό λες μωρέ; Καλά, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την πλάκα από τα σοβαρά; Έλεος κι εσύ! Απλά θλιβερό. Θα μου πεις, το ένα σου ξινίζει, το άλλο σου βρωμάει, τι θες για να είσαι ευχαριστημένος; Ειλικρίνεια. Και αυτό θέλουν και οι ομόφυλοι μου, σας διαβεβαιώ. Το οποίο μεταφράζεται σε θάρρος, σε παραδοχή και αν όντως θεωρείς ότι μεγιστοποίησες ή παρατράβηξες το πράγμα, να το παραδεχτείς χωρίς υπεκφυγές και μπεμπεκίσματα. Στο είπα και στην αρχή, η δύναμη αυτών των λίγων γραμμάτων είναι αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους τους. Πολύ μεγάλη για να το ρίχνεις στο ψιλό και την καζούρα. Και αν το κάνεις, δείχνεις αφενός ότι είσαι εκτός πραγματικότητας, και αφετέρου ότι η αναισθησία σου έχει πιάσει Έβερεστ. Με άλλα λόγια, το να λες σ’ αγαπώ στο λάθος πρόσωπο είναι κατ’ αρχήν κακό. Είναι η συμπεριφορά σου από εκεί και πέρα που θα κρίνει αν θα το μετατρέψεις σε εγκληματικό ή θα πάρεις την αθωωτική απόφαση στο παρά πέντε. Και δεν νομίζω να ενθουσιάζεσαι με την προοπτική της καταδίκης στην απομόνωση, που είναι και αυτή που επιβάλλεται στο σχετικό κακούργημα…

marymary