Η δικηγόρος Τόνι γνωρίζει κι ερωτεύεται τον εκρηκτικό Ζορζ, δύο άνθρωποι φαινομενικά αντίθετοι, που στην πορεία όμως της σχέσης τους καταλαβαίνουμε πως πρόκειται για δύο προσωπικότητες που.......
....... συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Τα δέκα χρόνια είναι αρκετά για να βιώσει η σχέση τους όλα τα πιθανά σενάρια και παρόλο που υπάρχει η σωστή βάση για να αναπτυχθεί μια δημιουργική σχέση, η Μαϊγουέν γνωρίζει ότι δεν υπήρχαν και δεν θα υπάρξουν ποτέ οποιεσδήποτε μορφής ιδανικές και τέλειες σχέσεις. Άλλωστε, το δηλώνει και η Τόνι: «τα σημερινά ζευγάρια χωρίζουν πολύ εύκολα, δεν έχουν καμία διάθεση να προσπαθήσουν μπροστά στις πρώτες δυσκολίες».
....... συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Τα δέκα χρόνια είναι αρκετά για να βιώσει η σχέση τους όλα τα πιθανά σενάρια και παρόλο που υπάρχει η σωστή βάση για να αναπτυχθεί μια δημιουργική σχέση, η Μαϊγουέν γνωρίζει ότι δεν υπήρχαν και δεν θα υπάρξουν ποτέ οποιεσδήποτε μορφής ιδανικές και τέλειες σχέσεις. Άλλωστε, το δηλώνει και η Τόνι: «τα σημερινά ζευγάρια χωρίζουν πολύ εύκολα, δεν έχουν καμία διάθεση να προσπαθήσουν μπροστά στις πρώτες δυσκολίες».
Προσθέτοντας στην πλοκή τον τραυματισμό της Τόνι από ένα ατύχημα που την κατέστησε αιχμάλωτη ενός αναρρωτικού κέντρου, η σκηνοθέτιδα βρίσκει την ευκαιρία να βάλει την ηρωίδα της στο ίδιο πόστο με τον θεατή, με εμάς που παρατηρούμε μια σχέση από απόσταση και την αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά. Μεγάλο προτέρημα της ταινίας, η αίσθηση πως η Μαϊγουέν άφησε τους ηθοποιούς να αυτοσχεδιάσουν, καταφέρνοντας έτσι να εκμεταλλευτεί τον αυθορμητισμό που είναι εμφανής σε αρκετά σημεία και να δημιουργήσει αμεσότητα μεταξύ τους, προσθέτοντας μ` αυτόν τον τρόπο από την αρχή τον θεατή σε μια γνώριμη γι` αυτόν ιστορία καθημερινής και γνώριμης τρέλας. Η χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών είναι άριστη, ένα ακόμη ατού της ταινίας, ενώ οι απότομες εναλλαγές μεταξύ ευχάριστων και δυσάρεστων στιγμών κρατούν τον ενδιαφέρον σε σταθερή γραμμή μέχρι τη λήξη του έργου.
Στο σύνολό της, μια αξιόλογη ματιά της Μαϊγουέν πάνω στις σύγχρονες ανθρώπινες σχέσεις, ο «Βασιλιάς μου», όπως θα μπορούσε να μεταφραστεί στα ελληνικά, είναι μια ολοκληρωμένη δουλειά που θα μετρήσει θετικά για την μετέπειτα, από το Φεστιβάλ των Καννών, καριέρα της γαλλίδας σκηνοθέτιδας.
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 21 Απρ 2016
Δραματική | 124'
Διανομή: Seven Films/Σπέντζος
Χρώμα: Έγχρωμο
Ήχος: Dolby Digital
Γλώσσα: Γαλλικά
Σε μια εποχή που το μυαλό μας δέχεται βροχή γκρίζων και ίσως μαύρων ειδήσεων τα Νέα Καλά Μαντάτα είναι ένα blog με χιλιάδες άρθρα ενδιαφέροντα ,χρήσιμα και προ πάντων ευχάριστα προς ανάγνωση. Κάνοντας απλώς ένα κλικ διαβάζεις κάτι ευχάριστο και ενδιαφέρον χωρίς να κατευθύνεσαι σε ένα λαβύρινθο παραθύρων! Απλά δοκιμάστε μας και σίγουρα θα γίνουμε καθημερινή σας συνήθεια και η ευχάριστη παρέα σας!
Γίνετε φίλοι μας στο facebook πατώντας εδώ: //www.facebook.com/NeaKalaMantata?ref=hl ή ακολουθήστε μας στο Twitter πατώντας εδώ: https://twitter.com/NeaKalaMantata Σας ευχαριστούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου