Κάνοντας το αυτονόητο για την εργασία μου και για μένα τον ίδιο, κάθε μέρα κινούμαι στην πόλη και διαπιστώνω τα
προβλήματα των ανθρώπων γύρω μου.
προβλήματα των ανθρώπων γύρω μου.
Η έρευνα αυτή λέγεται site survey και την υπαγορεύει η μεθοδολογία που ακολουθούμε εμείς οι τεχνικοί. Μπαίνουμε και ζούμε μέσα στο πρόβλημα ώστε να διαπιστώσουμε το μέγεθος του προβλήματος, την διάσταση του, τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά.
Αυτά για να μαθαίνουν οι πολιτικοί πως καταλαβαίνεις τα προβλήματα.
Το νέο πρόβλημα που ανέκυψε και διαπίστωσα, είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός που ζούνε μία μεγάλη μερίδα γυναικών.
Αναζητώντας γυναίκες για την υποψηφιότητα μου στον Δήμο, όπως ο νόμος ορίζει, βρέθηκα μπροστά σε ένα μεγάλο αριθμό χωρισμένων γυναικών.
Οι χωρισμένες αυτές γυναίκες, είναι μητέρες, συνήθως δύο παιδιών και άνεργες.
Η κατάσταση τους, άθλια.
Αρχίζω να πιστεύω ότι τελικά δεν ζούμε στον Βόλο, αλλά κάπου στο αφγανιστάν. Μία μπούρκα μας λείπει για να επανέλθουμε σε τέτοιες καταστάσεις.
Οι γυναίκες αυτές, χωρισμένες πλέον από τον σύζυγο τους, τις περισσότερες φορές έχουν επιστρέψει στο σπίτι των γονιών τους όπου οι παππούδες με την σύνταξη αναλαμβάνουν το μεγάλωμα των παιδιών. Οι πρώην σύζυγοι κατά ένα μεγάλο μέρος δεν συνεισφέρουν πλέον οικονομικά, ασχέτως αποφάσεων δικαστηρίων.
Αυτές οι γυναίκες είναι αποκλεισμένες από παντός είδους εργασία. Το να είσαι μάνα, με παιδιά και χωρισμένη αντιστοιχεί σήμερα κάτι σαν λεπρός.
Πέρα από την οικονομική στέρηση, βιώνουν και την συναισθηματική στέρηση γιατί ποιος άντρας κάνει σχέση με μία γυναίκα χωρισμένη, άνεργη, με δύο μικρά παιδιά;
Ο κοινωνικός αποκλεισμός συνεχίζεται ακόμα και στο επίπεδο της γειτονιάς όπου διαπιστώνω ότι το κακό κουτσομπολιό δεν σταμάτησε ποτέ σε αυτή την πόλη.
Κακεντρεχή σχόλια, υπάρχουν καθημερινά, ασχέτως κατάστασης.
"Κοίτα, χώρισε αυτή η απέναντι. Την απατούσε ο άντρας της".
"Κοίτα, δεν πρόλαβε να χωρίσει και βρήκε άλλον η χωρισμένη απέναντι".
"Κοίτα, καινούριος αυτός. πόσους φέρνει στο σπίτι αυτή;".
Γυναίκες, μόνες, χωρισμένες, άνεργες, μητέρες παιδιών, αποκλεισμένες στο σπίτι με πάρα πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Τα οποία φυσικά περνούν με την σειρά τους στα παιδιά.
Γυναίκες που αναζητούν με λαχτάρα μία εργασία για να γίνουν ανεξάρτητες οικονομικά και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.
Δεν περιμένω ότι θα υπάρξει καμία αλλαγή από τους αρμόδιους γιατί οι περισσότεροι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου πιστεύοντας ότι όλα πάνε καλά και ότι τα κάνουν όλα τέλεια. Άμα κοιμάσαι σε μπορείς να ταρακουνήσεις την συνείδηση σου άλλωστε. Κοιμάται και αυτή παρέα.
Προσωπικά, σαν Ηλίας Ζαρκάδας, με την εκλογή μου στον Δήμο θα προσπαθήσω να δώσω λύση στα προβλήματα αυτών των γυναικών. Κυρίως βρίσκοντας τους μία αξιοπρεπή εργασία που θα τις κάνει οικονομικά ανεξάρτητες.
Έχω ένα μήνυμα για αυτές τις γυναίκες.
Κορίτσια... Εσείς που ζείτε αυτές τις καταστάσεις... Δεν είστε μόνες. Είστε πολλές.
Μιλήστε για τα προβλήματα σας. Γνωριστείτε μεταξύ σας, μαζευτείτε σε ομάδες.
Μην κλείνεστε στο καβούκι σας, περιμένοντας το θαύμα. Τα προβλήματα λύνονται όταν τα μοιράζεσαι με άλλους και δρας σαν ομάδα.
Το "Φτάνει πια" είναι μία εξαιρετική αρχή.
Ηλίας Ζαρκάδας
Ανεξάρτητος Υποψήφιος Δήμαρχος Βόλου
Απλός Πολίτης
Μηχανικός Πληροφορικής
Μπορείτε να με βρείτε:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου