ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΤΗ ΧΩΡΙΑΤΙΛΑ ΤΟΥ

Να διευκρινίσω κάτι απαραίτητο πρώτα από όλα: όταν λέω χωριατίλα, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ την καταγωγή κάποιου. Κι εγώ από χωριό είμαι, και μάλιστα με ελάχιστους κατοίκους, άρα πρώτος και καλύτερος διεκδικώ τον τίτλο του χωριάτη. Άλλωστε, εκτός να με απατά η μνήμη μου, μόνο ο Ζάχος Χατζηφωτίου είναι βέρος Αθηναίος. Για εμάς τους υπόλοιπους που δεν φυτρώσαμε στο Κολωνάκι, όλο και κάποιο χωριό έχουμε από πίσω μας. 

Εννοώντας «χωριατίλα» εννοώ την έλλειψη εκείνη..
.

... των στοιχειωδών καλών τρόπων, της στοιχειώδους ευγενικής συμπεριφοράς και διακριτικότητας εν γένει, η οποία δυστυχώς δεν μας χαρακτηρίζει όλους. Και ν τύχει να έχεις πέσει πάνω σε κάποιο αγόρι που αποκαλεί τη μητέρα σου «μωρή», τρώει με τα χέρια ακόμη και τα μακαρόνια ή ανοίγει το στόμα του και πετάει βατράχους, προσπαθώντας εσύ απεγνωσμένη να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα, τότε καταλαβαίνεις τι εννοώ. Όλους εκείνους τους ανάγωγους βαρύμαγκες, που μπροστά τους ο άνθρωπος του Νεάντερταλ μοιάζει το απαύγασμα της ανθρώπινης εξέλιξης και του είδους. 

Και το θέμα είναι τι κάνεις, όταν σου φέρεται άψογα, το σεξ είναι τέλειο, σε αγαπάει, και τον θες απεγνωσμένα, αλλά από την άλλη δεν μπορείς να αντέξεις αυτή την απαράδεκτη κοινωνική του συμπεριφορά που ξενίζει φίλους σου και συγγενείς, και ναι, ακόμη κι αν δεν το παραδέχεσαι, σε ντροπιάζει;

Μην εκπλαγείς! Και μην τολμήσεις να πεις «έπεσα από τα σύννεφα», γιατί δεν δικαιολογείσαι! Καλώς η κακώς, το αγόρι που επέλεξες να έχεις δίπλα σου, αποκλείεται να σου παρουσιάστηκε ως άγγλος λόρδος και εν μία νυκτί να μετατράπηκε στο ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη. Τα συγκεκριμένα άτομα φαίνονται από την πρώτη επιδεικτικά τα α@@@ του μπροστά στις κολλητές σου, όταν βγήκατε για να τους τον γνωρίσεις (τέτοιο κελεπούρι…)

Χτύπα το κακό στη ρίζα! Οι επείγουσες καταστάσεις χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης! Για αυτό, εξήγησέ του με τη μία, όταν τον δεις να βρίζει χυδαία στη μέση του δρόμου, την κυρία με το καροτσάκι που μπήκε μπροστά στο αμάξι, ότι αν κάτι τέτοιο ξανασυμβεί, τότε θα πρέπει να ψάξει να βρει άλλο κορόιδο για να μένει μαζί του! Κι αν του αρέσει…

Μίλα με τους δικούς σου ανθρώπους. Και ζύγισε τα υπέρ και τα κατά; Υποσκελίζουν τα δεύτερα τα πρώτα; Μόνο αυτοί που σε αγαπάνε πραγματικά θα μπορέσουν να σου προσφέρουν μία ψύχραιμη και διεισδυτική ματιά, την οποία εσύ, ερωτευμένη ούσα, ΔΕΝ διαθέτεις. Αποδεδειγμένα. Κι αν η πλάστιγγα προσωρινά γέρνει υπέρ του, τότε…

Προσπάθησε να τον βελτιώσεις. Όχι με το ζόρι. Αυτό δεν γίνεται. Και για να μη σε απογοητεύσω, δεν θα σου πω ότι οι βάρβαροι είναι σχεδόν αδύνατον να μετατραπούν σε Ουρσουλίνες. Οι κραυγές και τα ουγκ που εξαπολύουν τους χαρακτηρίζουν και όχι τα «παρακαλώ» και «ευχαριστώ». Αν θες πάντως, να την κάνεις την περίπου μάταιη προσπάθεια, εξήγησέ του με όμορφο και ήρεμο τρόπο, γιατί η συμπεριφορά του είναι λάθος και γιατί πρέπει να αλλάξει, ώστε να γίνει ευκολότερα αποδεκτός όχι μόνο από τους δικούς σου ανθρώπους, αλλά και από εσένα την ίδια. Και την επόμενη φορά που θα ακούσεις το «Θα μου φέρεις ένα φραπέ;» αντί για «Φραπέ γλυκό και γρήγορα, άντε!» στη σερβιτόρα, θα μπορέσεις να σκάσεις ένα χαμόγελο ικανοποίησης. 

Κάνε τον ρόμπα και φύγε! Σε περίπτωση που αρνείται να κατέβει στον πολιτισμό και τη Γη, μην τον εγκαταλείψεις έτσι εύκολα. Η συμπεριφορά του δείχνει πρώτα πρώτα ότι δεν σε σέβεται καθόλου, άρα δεν έχεις κι εσύ τίποτα να σεβαστείς. Και κάνε τον να νιώσει σκουπίδι! Αράδιασε του έναν έναν τους λόγους για το πόσο χωριάτης και απολίτιστος είναι, για το πόσο ντρέπεσαι για τον εαυτό σου που επέτρεψες να μπλέξεις μαζί του και τότε, αφού προηγηθεί και μία απαραίτητα σύντομη αναφορά στο ότι αποτελεί παράδειγμα έλλειψης εξέλιξης από τον Αυστραλοπίθηκο, τότε ναι, κλείσε του την πόρτα στα μούτρα! Αν έχεις και ακροατήριο, ακόμη καλύτερα…. Κι άσε τον να πάει να κυλιστεί στις λάσπες μαζί με τα υπόλοιπα γουρουνάκια (που σίγουρα είναι πολύ καλύτερά του), εκεί που ανήκει. Και δεν εννοώ τα γουρουνάκια, αλλά τις λάσπες…

marymary