Ένα προσωπικό τάμα στη χάρη του Προφήτη Ηλία με οδήγησε στις 19 Ιουλίου 2014 να πάρω ένα πλοίο της γραμμής με προορισμό τη Σίφνο. Στο νησί υπάρχουν ....
.... τρία ξωκλήσια του Άη Λια, στα οποία, όπως άλλωστε και σε όλη τη χώρα, εορτάζεται πανηγυρικά ο μέγιστος των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης.
Οι πηγές μου, όμως, ανέφεραν πως το πανηγύρι που συντελείται στην υψηλότερη κορυφή του νησιού (691 μ.), η οποία στεφανώνεται από το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία του Αψηλού, δεν έχει όμοιό του. Και είναι προνόμιο μόνο όσων προτιμούν τα «δύσκολα».
Προετοιμασμένη για πεζοπορία μίας ώρας τουλάχιστον, έφτασα το απόγευμα στη θέση «Φυρόγια», σε υψόμετρο 120, περίπου στο κέντρο του νησιού, όπου όλοι άφηναν τα οχήματά τους και φορούσαν τα αθλητικά τους. Από την άσφαλτο ξεκινούσε ένα λιθόστρωτο μονοπάτι, ευκολοδιάβατο αρχικά, ανάμεσα σε θαμνώδη βλάστηση. Σκέφτηκα πως, αν συνεχίσουμε έτσι, σιγά τη δυσκολία!
Στη συνέχεια όμως η ανάβαση έλαβε άλλη μορφή, με την κλίση να μεγαλώνει αρκετά, το καλντερίμι να γίνεται δύσβατο, τα πόδια και τα πνευμόνια να ζορίζονται. Μετά τα πρώτα 45 λεπτά της διαδρομής κοντοστάθηκα. Κοίταξα πίσω μου, η θέα εντυπωσιακή. Κοίταξα και εμπρός μου, η διαδρομή ατελείωτη! Πτοήθηκα, ομολογώ, όταν αντιλήφθηκα άλλους προσκυνητές, μόνο από τα χρωματιστά μπλουζάκια τους, να περπατούν τόσο πιο ψηλά από μένα στην πετρώδη πλαγιά του βουνού, και το λευκό ξωκλήσι μόλις να εμφανίζεται αριστερά στο μακρινό ορίζοντα.
Θυμήθηκα όμως το σκοπό μου και αναθάρρησα. Με δύναμη και πείσμα ανέβηκα τα τελευταία 500 μέτρα, που ήταν και τα δυσκολότερα, με έντονη κλίση και απανωτά λιθόστρωτα σκαλοπάτια, ενώ από πάνω μου αντίκριζα με δέος τον εξωτερικό λιθόχτιστο τοίχο του μοναστηριού, που έμοιαζε να εκφύεται από τον ίδιον το βράχο.
Στο τέρμα του μονοπατιού, μετά από συνολική πορεία μιάμισης ώρας, με υποδέχτηκε ένα σκηνικό που με έκανε να νιώσω σαν προσκυνήτρια στη «φάτνη» της Βηθλεέμ. Μέσα από τους τελευταίους βράχους ορθωνόταν η εντυπωσιακή πρόσοψη του μοναστηριού, πάλλευκη και σημαιοστολισμένη, με λίγα γαϊδουράκια να ξαποσταίνουν από την ανάβαση και πολλούς προσκυνητές, αποζημιωμένους για τον κόπο τους, να απολαμβάνουν ένα θέαμα συγκλονιστικό. Ολόκληρη η ανατολική και νότια πλευρά του νησιού, καθώς και η θάλασσα του Αιγαίου με τα γειτονικά νησιά, ήταν στο οπτικό τους πεδίο.
Μετά από τον απαραίτητο ρεμβασμό κατευθύνθηκα προς την είσοδο, όπου μας πρόσφεραν κρύο νερό, ένα ποτηράκι ούζο για τόνωση και παραδοσιακά κουλουράκια του νησιού. Περνώντας την τοξωτή θύρα βρέθηκα σε μια εσωτερική αυλή, στο κέντρο της οποίας βρίσκεται ο ναός του Προφήτη Ηλία, σταυροειδής με τρούλο και νάρθηκα, καθώς και εντυπωσιακό κωδωνοστάσιο πάνω από την είσοδο. Η περίκλειστη αυλή περιβάλλεται από κελιά, μια τραπεζαρία, αλλά και βοηθητικούς χώρους. Πρόκειται για ένα επιβλητικό αρχιτεκτονικό σύνολο των μέσων του 17ου αιώνα, με φρουριακό χαρακτήρα, που ανταποκρίνεται στο πνεύμα της εποχής που οι πειρατές λυμαίνονταν το Αιγαίο.
Προσκυνητές κάθε ηλικίας, ντόπιοι, επισκέπτες, αλλά και ξένοι τουρίστες, ακροβολισμένοι όπου μπορούσε ο καθένας, στην αυλή αλλά και πάνω στις στέγες, παρακολούθησαν τον εσπερινό και την αρτοκλασία σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα. Στη συνέχεια μοιράστηκαν οι άρτοι και στο τέλος ακολούθησε το δείπνο στην τραπεζαρία του παλαιού μοναστηριού.
Εκεί, σε ένα μακρόστενο τραπέζι όπου κάθονταν πενήντα άτομα κάθε φορά, όλοι περιμένοντας υπομονετικά, γευτήκαμε τα παραδοσιακά φαγητά της Σίφνου, τη ρεβιθάδα και το κοκκινιστό κατσικάκι με μακαρόνια και τριμμένο τυρί, μαγειρεμένα σε μεγάλα καζάνια. Κρασί υπήρχε πάντα στο τραπέζι, και μάλιστα σε κανάτες φτιαγμένες στα κεραμοποιεία του νησιού ειδικά για το συγκεκριμένο πανηγύρι, αναγράφοντας «Προφήτης Ηλίας, Σίφνος 2014».
Αφού οι διοργανωτές του πανηγυριού, ακούραστοι, απίστευτα συντονισμένοι και χαρούμενοι, προσέφεραν σε πλήθος κόσμου ένα αξέχαστο δείπνο, τα ηνία πήραν το βιολί και το λαούτο, και ξεκίνησαν στην αυλή οι κύκλιοι νησιώτικοι χοροί. Προσκυνητές συνέχιζαν έως αργά να ανεβαίνουν ως το μοναστήρι, και όσοι ήμασταν ήδη πάνω τούς καταλαβαίναμε μόνο από τους φακούς τους, που φέγγιζαν στο σκοτεινό τοπίο.
Εγώ είχα προαποφασίσει πως θα διανυκτέρευα στο χώρο, αφενός αδυνατώντας να κατέβω το μονοπάτι μέσα στη νύχτα, αφετέρου αναζητώντας ακόμα περισσότερη κατάνυξη. Και τη βίωσα, όταν κατά τις προχωρημένες ώρες είχαμε απομείνει λίγοι. Τότε μπορούσες να ξαναβρεθείς στην τραπεζαρία και να απολαύσεις τα τραγούδια που λέγανε οι πανηγυράδες με τους οικείους τους παρέα με λίγο κρασί ακόμα, ή να μπεις πάλι στο ναό και να εκπλαγείς ευχάριστα με την οικειότητα που ένιωσαν ορισμένοι ξαπλώνοντας για να κοιμηθούν μπροστά από το τέμπλο. Τα κελιά είχαν δικαίως καταληφθεί από τον ιερέα και τις οικογένειες των διοργανωτών. Εγώ πάλι τρύπωσα στο χώρο του φούρνου και ξάπλωσα σε ένα πεζούλι από σχιστόπλακες. Τι κι αν φαινόμουν σαν σύγχρονη Σταχτοπούτα, ένιωθα βασίλισσα!
Στις 6 το πρωί πια, βγαίνοντας από την κεντρική πύλη, αντίκρισα το ήδη γνωστό εκπληκτικό τοπίο λουσμένο πλέον στο λαμπερό φως του Αιγαίου. Η αίσθηση εκείνη ήταν και παραμένει απερίγραπτη. Η καμπάνα χτύπησε λίγο μετά, και όσοι άντεχαν ακόμη, γερμένοι στα στασίδια και με κόκκινα μάτια, τίμησαν την πρωινή λειτουργία.
Η ώρα της επιστροφής στα εγκόσμια είχε έρθει. Άφησα για ένα λεπτό το βλέμμα μου να περιπλανηθεί κατά 360 μοίρες σε ένα τοπίο ανυπέρβλητης ομορφιάς και αγνότητας, πιστεύοντας πως πιθανότατα δε θα ξαναβρεθώ ποτέ εδώ πάνω, και ξεκίνησα να κατηφορίζω...
Μαρία Τσίριμπα
Σε μια εποχή που το μυαλό μας δέχεται βροχή γκρίζων και ίσως μαύρων ειδήσεων τα Νέα Καλά Μαντάτα είναι ένα blog με χιλιάδες άρθρα ενδιαφέροντα ,χρήσιμα και προ πάντων ευχάριστα προς ανάγνωση. Κάνοντας απλώς ένα κλικ διαβάζεις κάτι ευχάριστο και ενδιαφέρον χωρίς να κατευθύνεσαι σε ένα λαβύρινθο παραθύρων! Απλά δοκιμάστε μας και σίγουρα θα γίνουμε καθημερινή σας συνήθεια και η ευχάριστη παρέα σας!
Γίνετε φίλοι μας στο facebook //www.facebook.com/NeaKalaMantata?ref=hl ή ακολουθήστε μας στο Twitterhttps://twitter.com/NeaKalaMantata . Σας ευχαριστούμε!
Κατ'αρχήν σας ευχαριστώ που με τιμήσατε αναδημοσιεύοντας το κείμενο που έγραψα σχετικά με το πανηγύρι του Προφ. Ηλία του Αψηλού στη Σίφνο. Επειδή ωστόσο δημοσιεύτηκε αρχικά στο site www.diakopes.gr, θα σας παρακαλέσω να συμπληρώσετε εκ των υστέρων την πηγή. Σας ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή