Μιας και γράφω για τη Ρώμη, είπα να ξεκινήσω με λίγη ιστορία.
Κάπου πίσω στο 387 μ.Χ. λοιπόν, ο Άγιος Αυγουστίνος έφτασε στο Μιλάνο για να αναλάβει το ρόλο καθηγητή της ρητορικής στην αυλή του αυτοκράτορα αλλά παρατήρησε ότι εκεί, σε αντίθεση με τη Ρώμη, δε νήστευαν τα Σάββατα. Ρώτησε λοιπόν το σοφό Αμβρόσιο τί θα πρέπει να κάνει. Εκείνος λοιπόν, του απάντησε πως καλό είναι να ακολουθεί πάντα τις συνήθειες του τόπου, στον οποίο βρίσκεται. Αυτό με τα χρόνια προσαρμόστηκε σε μία μόνο φράση, πασίγνωστη σε όλους πια:
When in Rome, do as the Romans do...
Πήγα στη Ρώμη και έγινα και γω Ρωμιά λοιπόν. Ακολούθησα το ρεύμα, περπάτησα με τα πλήθη, μύρισα και γεύτηκα ιτάλιαν λιχουδιές αλλά για να είμαι ειλικρινής, σε καμία περίπτωση δεν την χόρτασα.
Φυσικά, πριν πάω μελέτησα πολύ. Τί να φάω, πού να φάω, τί να δω, πού να περπατήσω, πού να ψωνίσω, τι να μην ξεχάσω, πώς να κινηθώ...Υπάρχουν τόσα travel guides, τόσες λίστες, τόσα do & dont's, που πραγματικά και εγώ είχα ψιλοχαθεί. Το 'φτιαξα όμως το booklet-άκι μου, το εκτύπωσα, το δίπλωσα στα δύο, το 'βαλα στην τσάντα, έκλεισα βαλίτσα, έβαλα λουκετάκι κτλ (για να μην ξεχνιόμαστε) και η Ρώμη ήταν σχεδόν στα πόδια μου. Ή μάλλον τα πόδια μου ήταν σχεδόν στη Ρώμη.
Η πτήση σύντομη για τα δικά μου δεδομένα, μόνο 2 ωρίτσες. Έφτασα Fiumicino, που δε μπορώ να πω ότι αγαπώ ιδιαίτερα -καθότι χαμηλοτάβανο και λιγουλάκι καταθλιπτικό- πήρα βαλιτσούλα και εξαφανίστηκα. Μπήκα στο πρώτο Terravision που αναχωρούσε για το σταθμό Roma Termini και με μόνο 4 ευρώ: πρώτον ήμουν σε ένα σούπερ "in" λευκο-ρόζ, πεντακάθαρο λεωφορείο και δεύτερον είχα φτάσει στο κέντρο της πόλης, χωρίς ταλαιπωρία και πολύ γρήγορα
Πρώτο ΤΙΚ:
Ταξίδι και μεταφορά στην πόλη ✔
Μετά το Termini, ταξάκι για το Πάνθεον, όπου και έμενα. Το να μείνεις στο κέντρο της πόλης, το θεωρώ δεδομένο. Ειδικά για ΑΥΤΗΝ την πόλη, όπου όλα είναι στα πόδια σου, όλα τα περπατάς και ξεχνάς ταξί, μετρό, λεωφορεία και τα συναφή. Η θέα από το δωμάτιο ήταν ακριβώς αυτή από κάτω...Οπότε στη διαμονή έβαλα το δεύτερο μου ΤΙΚ.
Διαμονή ✔
Άφησα βαλίτσα, έβαλα μπότα χαμηλή και ξεκίνησα την εξόρμηση. Εδώ θα ήθελα να σταθώ λιγάκι. Το περπάτημα είναι πολύ και όταν λέω πολύ, εννοώ πάρα πολύ. Οποιοδήποτε παπούτσι πέραν του αθλητικού δεν ενδείκνυται, κατά την πολύ ταπεινή μου γνωμη. Ούτε σανδαλάκια και πεδιλάκια το καλοκαίρι αλλά ούτε και γαλότσες το χειμώνα. Αν θέλεις να χαρείς την πόλη, πρέπει να την περπατήσεις. Εγώ την περπάτησα αλλά έπειτα από 4 ώρες, άρχισα τα παράπονα. Και ναι, εδώ πήρα το πρώτο μου Χ.
Παπούτσι ✗
Η πρώτη στάση έγινε και μια μυρωδική, φρέσκια focaccia με μοτσαρέλα και φρέσκο βασιλικό έγινε ξάφνου ένα με το χέρι μου. Εκεί δίπλα στο Πάνθεον, έπεσα πάνω του εν ολίγοις. Τις ημέρες που ακολούθησαν πήγα επίσης:
- Για την καλύτερη χειροποίητη Pizza της Ρώμης στο Gusto (Piazza Augusto Imperatore 9 / Via della Frezza)
- Για τέλεια μακαρονάδα στο Enoteca Antica (Via della Groce 76/D) αλλά και στο Il brillo parlante (Piazza Del Popolo, Via della Fontanella 12)
- Για καφέ και γλυκό φυσικά στο Antico Café Greco, στην πιο διάσημη καφετέρια της Ρώμης, από το 1760 (Via Condotti 84)
- Για τέλειο επίσης espresso στο Café Cavona (Piazza del Popolo)
- Και φυσικά για παγωτό στο San Crispino (Fontana di Trevi, Via della Panetteria 42)
Τρίτο ΤΙΚ λοιπόν...
Φαγητό ✔
Κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξιδάκι μου στην Αιώνια Πόλη και συνεχίστηκε φυσικά στις μπαρόκ πλατείες και τα επιβλητικά συντριβάνια : Piazza Navona, Piazza Venezzia, Piazza del Popolo,Piazza di Spagna, Piazza Augusto Imperatore. Piazza εδώ, Piazza εκεί, σχεδόν σε κάθε τετράγωνο θαυμάζεις και μία πλατεία. Το ομολογώ, ηNavona είναι η αγαπημένη μου...
Η επόμενη μέρα είχε Κολοσσαίο, Αψίδα του Κωνσταντίνου και λόφο του Παλατινάτου. Ανηφόρισα από Piazza Venezia και έτσι από μακριά έβλεπα το Κολοσσαίο να ξεπροβάλλει και ένιωσα τον πολεμιστή μέσα μου! Η θέα δε, της Αρχαίας Αγοράς για άλλη μια φορά μοναδική και φυσικά να πω και να προσθέσω ότι αυτήν ακριβώς τη μέρα νοστάλγησα τα αθλητικά μου παπουτσάκια. Ο περίπατος μεγάλος. Θέλει καλό πρωινό, άνετο παπούτσι και υπομονή για την ουρά πριν μπεις στο Κολοσσαίο.
Tην ίδια μέρα πήγα να μαζέψω ήλιο και ενέργεια ποταμίσια, εκεί στον Τίβερη. Έκατσα σε ένα πεζουλάκι και χάζευα το Castel Sant' Angeloαλλά και τη γέφυρα Elio. Εικόνες μοναδικές, που, για να την πω και πάλι την αλήθεια μου, ομόρφυνε ακόμη περισσότερο ο ήλιος. Το ᾽παιξα πολύ τουρίστρια εκείνη τη μέρα. Πολύ όμως.
Και μ᾽ αυτά και με τ᾽ άλλα έβαλα ακόμη ένα ΤΙΚ.
Αξιοθέατα ✔
Και κάπου έφτασε και η τελευταία μέρα, η μέρα του μουσείου.Βατικανό και Βασιλική του Αγίου Πέτρου, ο θρίαμβος του ρωμαϊκού μπαρόκ. Με νεράκι στο χέρι και υπομονή στο τσεπάκι, λόγω κόσμου, αναμονής και ποδαρόδρομου. Είχα διαβάσει τόσα πολλά για τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου και μάλιστα κάπου πήρε το μάτι μου ότι, όταν ο Μοντέρνο έφτιαξε την πρόσοψη του ναού, προέκυψε ένα πρόβλημα: ο τρούλος δεν ήταν ορατός όταν κάποιος στεκόταν μπροστά στην είσοδο. Και το διαπίστωσα και μόνη.
Αφού είδα τα εκατοντάδες αγάλματα από μάρμαρο, γύψο και μπρούτζο και φυσικά τη διάσημη Πιετά του Μιχαήλ Άγγελου αλλά και το ιερό κουβούκλιο του Μπερνίνι, συνέχισα για τα μουσεία του Βατικανού. 13 μουσεία σε 14 παλάτια, φυσικά δε μπόρεσα να τα δω όλα. Επέλεξα την Πινακοθήκη του Βατικανού, το Museo Gregoriano Profano και φυσικά την Καπέλα Σιξτίνα (Cappella Sistina), όπου χάθηκα στην εκπληκτική οροφή του Μιχαήλ Άγγελου αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα έργα τέχνης.
Δεν παρέλειψα να κατέβω τα διάσημα σκαλιά του Βατικανού. Αυτά τα σκαλιά με τα δύο μονοπάτια, ένα για την άνοδο και ένα για την κάθοδο, που σε ένα σημείο ενώνονται σε μια ελικοειδή σπείρα, η οποία λέγεται ότι συμβολίζει το ανθρώπινο dna. Αυτή η σκάλα στην Πόλη του Βατικανού είναι ίσως η πιο πολυφωτογραφημένη σε ολόκληρο τον πλανήτη. Πήρε άλλα τρία κλίκ κι από μένα λοιπόν...
Να το και το ΤΙΚ της τελευταίας μέρας λοιπόν.
Μουσεία ✔
Ενδιάμεσα στις ημέρες επιμόρφωσης, υπήρξαν φυσικά και πολλές στιγμές χαλάρωσης, διασκέδασης και αγορών: Trestevere για ποτάκι το βράδυ, Via Condotti και Via del Corso για αγορές και δώρα και φυσικάVilla Borghese και στενάκια του κέντρου για σουλάτσο με παγωτό στο χέρι.
Και επειδή δε θα μπορούσα να κλείσω αυτό το άρθρο χωρίς να συμπεριλάβω κάποιες από τις δικές σας προτάσεις, αγαπημένοι μου hoppers, αυτές που εσείς μου στείλατε. Να λοιπόν τι μάζεψα:
- Cannolo Siciliano sto Café de Paris στη Via Veneto (Ντέπυ και Άννα)
- Santa Maria della Concezione dei Cappuccini (μακάβριο θέαμα, αλλά αξίζει) στη Via Vittorio Veneto, με τα αριστοκρατικά ξενοδοχεία και τα καφέ των διασήμων βλ. Hard Rock Cafe. Συμβουλή: κατηφορίστε την οδό που οδηγεί στην Piazza Barberini με την κρήνη του Τρίτωνα, άλλο ένα αριστούργημα του Bernini (Θεοδοσία)
- Ostia Antica, το αρχαίο λιμάνι της Ρώμης (Κατερίνα)
- Φαγητό στο Met, στην περιοχή της γέφυρας Milvio (Γρηγόρης)
- Τέλειο ψάρι στο Quinzi & Gabrieli, κοντά στο Πάνθεον (Ελένη)
- Antica Pesa, το πρώην πανδοχείο, για φαγητό στον υπέροχο κήπο του (Κωνσταντίνος)
Ταξίδεψα στη Ρώμη Φεβρουάριο και ήμουν τυχερή γιατί ο καιρός ήταν σχετικά καλός. Θα πρότεινα μόνο άνοιξη και φθινόπωρο γι´ αυτό το ταξίδι, καθώς η πολλή ζεστη και το πολύ κρύο θα δυσκολέψουν τις περιπλανήσεις σας.
Κάπου εδώ τελείωσε το ταξίδι μου στη Ρώμη, μπήκα στο αεροπλάνο της επιστροφής και η γεύση του παγωτού έμεινε αναλλοίωτη για πολύ καιρό. Θα κλείσω όπως ξεκίνησα:
When in Rome, do as the Romans do...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου