Άναυδοι οι Έλληνες για τις κλεψιές, τις λαμογιές και τις παρατυπίες των κυβερνήσεων που έχουν περάσει. Με το στόμα ανοιχτό είχε μείνει ο λαός με την υπόθεση του Άκη. Απανωτάεγκεφαλικά σε κάθε αποκάλυψη ότι εφοριακοί τα τσεπώνουν. Έξαλλοι για τους γιατρούς που εκβιάζουν για ένα ράντζο σε δημόσιο νοσοκομείο. Άλαλα τα χείλη για τη δράση της Χρυσής Αυγής. Ακόμα πιο άλαλα για τη συμμετοχή της αστυνομίας. Ακόμα πιο άλαλα για την κατάσταση στους καταυλισμούς των Ρομά.
Ρε, είμαι ένα βήμα πριν αρχίσω να πιστεύω και εγώ πως κάποιος πραγματικά μας ψεκάζει με κάτι που φέρνει αμνησία ή μαλακία.
Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι σε κάθε αποκάλυψη οι περισσότεροι Έλληνες συμπεριφέρονται λες και δεν μένουν σε αυτή τη χώρα. Λες και είναι περαστικοί και έρχονται εδώ μόνο για διακοπές.
Τι δεν ξέρεις, ρε φίλε; Ότι γίνεται εμπόριο παιδιών σε μια χώρα που για να υιοθετήσεις παιδί πρέπει να κάνεις την αίτηση όταν πας δημοτικό για να πάρεις το παιδάκι στην ηλικία των 30 και να το μεγαλώσεις σωστά; Τι ακριβώς μαθαίνεις για πρώτη φορά; Ότι οι καταυλισμοί των Ρομά είναι ανεξέλεγκτοι; Ότι το κράτος είναι τόσο εξαθλιωμένο που δεν μπορεί καν να ελέγξει τα πιστοποιητικά γέννησης των παιδιών του; Γιατί απόρησες τόσο πολύ που κανείς δεν είχε δώσεισημασία σε ένα ζευγάρι Ρομά που κουβαλάει μαζί του ένα κατάξανθο πλάσμα;
Εσύ; Θα έδινες σημασία; Εσύ έδωσες ποτέ σημασία στους Ρομά;
Που ήσουν εσύ ρε μέσε Έλληνα όταν το παιδάκι αυτό χόρευε τσιφτετέλι στα πανηγύρια; Στοσπιτάκι και στον καναπέ σου; Στα παιδιά σου και στην βολή σου;
Στον κόσμο σου, δεν ήσουν;
Και τώρα που όλος ο κόσμος ασχολήθηκε με την δική σου μικρή χώρα προσπαθώντας να καταλάβει πως γίνεται να κυκλοφορούν ανενόχλητοι άνθρωποι με ψεύτικες ταυτότητες και ψεύτικα πιστοποιητικά γεννήσεως στην τσέπη, αποφάσισες να ανοίξεις έκπληκτος τη στοματάρα σου και να δηλώσεις πως εσύ δεν είχες καταλάβει τίποτα. Το ίδιο έκανες σε πολλές περιπτώσεις εξάλλου. Εσύ, ποτέ δεν έφταιγες σε τίποτα. Άλλοι ψήφιζαν για εσένα. Άλλοιανεχόντουσαν τα αίσχη.
Άλλοι έστελναν τα παιδιά τους σε ανεπαρκή σχολεία. Άλλοι πήγαιναν στα Λιόσια και αγοράζουνdrugs από τους Ρομά. Άλλοι συναινούσαν με τις φασιστικές ιδέες των Νεοναζί. Άλλοι ζητούσαν ρουσφέτια. Άλλοι έβγαζαν τα λεφτά τους έξω. Άλλοι πλήρωναν φακελάκια.
Άλλοι...
Ενώ εσύ, ο άσπιλος, ο αδιάφθορος, ο γλυκός, ο έχων κοινωνική συνείδηση, ο Άνθρωπος με το Α κεφαλαίο, μένεις σοκαρισμένος από ένα κοριτσάκι ξανθό, γαλανό που υπέφερε και υποφέρει σε ξένια χέρια χωρίς κανείς να γνωρίζει αν ποτέ θα βρεθεί η πραγματική της οικογένεια. Για τα άλλα παιδιά των Ρομά που μεγαλώνουν σαν παιδιά ενός κατώτερου Θεού, κάνεις και πάλι πως δεν ξέρεις ή δεν έχεις ακούσει. Για τις καλύβες που μένουν με τα χωμάτινα πατώματα και την βρώμα του ελέους θα κάνεις ότι ποτέ δεν τις έχεις δει. Και για τα άλλα τα παιδιά πουστοιβάζονται σε ιδρύματα επειδή η γραφειοκρατία και το σύστημα που, εσύ συντηρείς, δεν βρίσκουν μια αγκαλιά και πάλι έχεις άγνοια.
Άγνοια για τις πεταμένες ανύπαντρες μητέρες. Άγνοια για τα παιδάκια που δεν έχουν να φάνε και πηγαίνουν με κατεβασμένα πρόσωπα στο σχολείο. Άγνοια για τα σχολεία που δεν έχουνθέρμανση. Άγνοια για τους γέρους που πεθαίνουν σε κρύα σπίτια.
Άγνοια. Άγνοια. Άγνοια.
Το μόνο που ξέρεις είναι αυτό που σου πλασάρουν σε πρωτοσέλιδα, στη τηλεόραση και στα sites.Πρέπει να σου πουν ότι σε καπηλεύονται για να το καταλάβεις. Πρέπει να το δεις γραμμένο πως ζεις με εξαθλιωμένες συνθήκες για να το πάρεις πρέφα. Πρέπει να σκοτωθεί ένας νέος για να καταλάβεις τη δράση μιας ναζιστικής οργάνωσης. Πρέπει να βρεθεί ένα ξανθό κοριτσάκι στους Ρομά για να θυμηθείς ότι υπάρχουν και πως υπάρχουν.
Ρε Έλληνα… Εσύ, τελικά, θα πεθάνεις και θα πρέπει να δεις τη στήλη με τα κοινωνικά για να το καταλάβεις.
Αλήθεια, νιώθεις ότι απαλλάσσεσαι από τις ευθύνες κάνοντας ότι δεν γνωρίζεις; Καλά, εσένα δεν σε λυπήθηκαν οι γονείς σου πως σου έδωσαν αυτό το χάος για να τα φέρεις βόλτα. Εσύ, ταδικά σου παιδιά δεν τα λυπάσαι που θα τους δώσεις και πάλι σκατά για να ζήσουν; Ή δεν έχειςκαταλάβει ότι αυτό θα συμβεί; Άναυδος θα μείνεις όταν θα σου ζητηθούν ευθύνες.
Άλαλος και πάλι θα υπάρχεις;
galsnguys
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου