Γιατί στον διαδικτυακό κόσμο, η έννοια «παράνομο» είναι τόσο σχετική όση και η έννοια «δημοκρατία». Και εξαρτάται από τα συμφέροντά και την πολιτική σου στάση. Ο Τάσος (ΤΑΖ) Θεοδωρόπουλος αναμεταδίδει και προβληματίζεται.
Έχω εκφράσει και στο παρελθόν την προσωπική μου άποψη για το υποκριτικό κατά τη γνώμη μου, κυνήγι των μαγισσών απέναντι στη διαδικτυακή «πειρατεία» οπτικοακουστικού υλικού με torrents. Υποκριτικό εφ' όσον το παγκόσμιο ιντερνετικό χωριό έχει αλλάξει πολλά από αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα ειδικά στον τομέα της διάθεσης πνευματικών αγαθών χωρίς οι νόμοι να μπορούν να το παρακολουθήσουν. Και να μπορούν δε θέλουν ή παίζουν το κρυφτούλι. Όπως για παράδειγμα στην Ελλάδα, που ενώ θεωρητικά η πειρατεία διώκεται, όλες σχεδόν οι εταιρείες που παρέχουν σύνδεση στο ίντερνετ κλείνουν το μάτι στον καταναλωτή για την ταχύτητα με την οποία μπορεί να κάνει download.
Ένα το κρατούμενο γιατί υπάρχουν και άλλα. Από το απλό δεδομένο του ότι οποιοσδήποτε μπορεί να ανοίξει ένα site για downloading διεθνούς εμβέλειας από μια χώρα στην οποία δεν υπάρχει ανάλογο νομικό πλαίσιο. Tην ίδια την ύπαρξη για free downloading του συστήματος που σου επιτρέπει να κατεβάζεις torrents. Mέχρι την πολύ μεγάλη συζήτηση, η οποία διεξάγεται τόσο σε δικαστικό όσο και σε φιλοσοφικό - πολιτικό επίπεδο η οποία αφορά στην ουσία της έννοιας πνευματική ιδιοκτησία απέναντι σε αγαθά πολιτισμού. Μέσα από την οποία συζήτηση προκύπτουν πολλά ερωτήματα, ένα εκ των οποίων θα επιχειρήσω (ελπίζω όχι ιδιαίτερα άτσαλα) να υπεραπλουστεύσω: Ποιος και πώς με υποχρεώνει νομικά από την ώρα που το επάγγελμα μου είναι ο δημόσιος λόγος και η κριτική άποψη θεαμάτων, η οποία διαμορφώνεται από τη γνώση του τι συμβαίνει τώρα σε παγκόσμιο επίπεδο, από το να παρακολουθήσω μια αμερικάνικη σειρά τη στιγμή που γίνεται ο ντόρος σε όλη την υφήλιο γι αυτή, κι όχι τρία χρόνια μετά, όταν και αν κάποιο κανάλι αποφασίσει να την αγοράσει ως μπαγιάτικη, για νόμιμη προβολή στη χώρα μου, εφ' όσον τότε θα έχει πέσει το κόστος της αγοράς της; Ειδικά από τη στιγμή που δεν υπάρχουν κι (όσες υπάρχουν λειτουργούν σε επίπεδο βρεφονηπιακού σταθμού), νόμιμες εγχώριες πλατφόρμες για το νόμιμο «κατέβασμα»;
Το θέμα δεν τελειώνει τόσο εύκολα, κι ένα κορυφαίο παράδειγμα του πόσο δεν τελειώνει είναι η ιστορία του site isohunt. Toυ κορυφαίου ίσως site στον κόσμο με εκατομμύρια «παράνομο» υλικό για «κατέβασμα» που έκλεισε πριν δύο περίπου εβδομάδες μετά από την καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου που αναγκάζει τον ιδιοκτήτη του site Γκάρι Φανγκ να πληρώσει πρόστιμο 110 εκ. δολαρίων στην MPAA (Motion Picture Association of America). Στην περίπτωση που ο Φανγκ δεν συμμορφωνόταν με την απόφαση, η υπόθεση του θα πήγαινε σε ομοσπονδιακό δικαστήριο με το πρόστιμο να ανεβαίνει στα 600 εκ. δολάρια.
Φυσικά και ο Φανγκ «συνεμορφώθη προς τα υποδείξεις» διότι γνωρίζει πολύ καλύτερα το παιχνίδι από τα δικαστήρια. Ήδη από την αρχή που η συγκεκριμένη υπόθεση πήρε διαστάσεις, ακτιβιστικές διαδικτυακές οργανώσεις προσφέρθηκαν να αναλάβουν το επαναλανσάρισμά του site εστιάζοντας στην «πολιτιστική και πολιτική σημασία της συνέχειας της λειτουργίας του». Επίσημα ο Φανγκ δε φαίνεται να έχει καμία σχέση μαζί τους. Για την ακρίβεια, όταν ενημερώθηκε πως μια άλλη ομάδα ετοίμαζε κάτι ανάλογο, βιάστηκε (ή ήθελε να δείξει ότι βιάζεται;) να κλείσει πρόωρα το παλιό site προκειμένου να μην γίνει η απόπειρα αντιγραφής. Μάλλον μια κίνηση θετράλε προκειμένου να μην ταυτιστεί το όνομά του με κάτι τέτοιο εφ' όσον ελάχιστες ιντερνετικές γνώσεις αν έχεις, ξέρεις πως τα files του site υπήρχαν διαθέσιμα από μεταφορτώσεις σε πλήθος άλλον. Κάπως έτσι, το νέο isohunt, όχι μόνο κατάφερε να διατηρήσει το 75% των δεδομένων ύλης του παλιού, αλλά και να αναπαράγει όλο το στήσιμο και την αισθητική του (μολονότι ο Φανγκ δηλώνει πως δεν έχει καμία σχέση μαζί του – λογικό). Από πότε λειτουργεί το νέο isohunt; Από μόλις πριν λίγες ώρες στις διευθύνσεις www.isohunt.to και www.isohunt.eeμε τον server να βρίσκεται κάπου στην Αυστραλία. Nαι, ξέρω πως ακούγεται παράδοξο αλλά πιθανότατα η επανάσταση τελικά ξεκινάει από τα καγκουρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου