«Το design του είναι ακριβές αντίγραφο ενός πολεμικού πλοίου που το 1812 είχε λάβει μέρος σε μια ναυμαχία μεταξύ Αμερικανών και Βρετανών. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που διαθέτει τη δική του σελίδα στη Wikipedia».
Σύμφωνα με το «βιογραφικό» του, χτισμένο στη Νέα Υόρκη από τον Αδάμ και τον Νώε Brown σε ένα τυπικό σχέδιο του σώματος των Αμερικανών κουρσάρων, ήταν ένα από τα ταχύτερα πλοία των Ηνωμένων Πολιτειών στρατού στον πόλεμο του 1812.
Το 1814, ήταν 17 φορές κυνηγημένο από τους Βρετανούς άνδρες - από - πόλεμο και τους outran κάθε φορά. Μετά από μια θριαμβευτική νίκη κατά του Βρετανικού ναυτικού, πήγε πίσω στην Βοστώνη και όταν απέπλευσε και πάλι τον Δεκέμβριο του 1814, πλήρως επανδρωμένα με 120 άνδρες υπό Nicolas Millin, ήταν κυνηγημένο από μια σοβαρή θύελλα από τρεις βρετανικές φρεγάτες.
Το Neufchatel έχασε αντενοκάταρτα την καταδίωξη και έτσι ελήφθη.Sir George Collier εντυπωσιάστηκε τόσο με ταχύτητα πλεύσης της (13 knots), την έστειλε στην Αγγλία όπου μετρήθηκε για αντιγραφή.Το 1967, το πνεύμα του αρχικού Prince de Neufchatel αναστήθηκε με το ίδιο πάθος και αφοσίωση στις αρχές του 19ου αιώνα στο Lisse της Ολλανδίας υπο τις οδηγίες του William Gardner.Το κήτος της σκούνας είναι απο χάλυβα έχοντας ξύλινη υπερκατασκευή και τροφοδοτείτε από ένα κινητήρα Ford Mermaid Monarch ,έχοντας μήκος 25,91 μέτρα.Ο πρίγκηπας πέρασε στην κατοχή της οικογένειας Μιχόπουλου το 1994. Από τότε και για πολλά χρόνια κρατήθηκε εκτός υδάτων μέχρι να ανακατασκευαστεί και να αποκτήσει τη σημερινή του εικόνα. Το σκάφος επιμηκύνθηκε, ενώ ο εσωτερικός του διάκοσμος υπέστη ολικό λίφτινγκ, συνδυάζοντας τις σύγχρονες ανέσεις με τις κλασικές αναφορές στην ιστορία του.
Με σκελετό μεταλλικό και σκαρί ξύλινο, το πανέμορφο ιστιοπλοϊκό με τις τρεις καμπίνες αποτελεί για τους νεαρούς επιχειρηματίες το απόλυτο καταφύγιο, κυρίως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. «Την εποχή που το ξενοδοχείο μας έσφυζε από κόσμο κι εμείς νιώθαμε ότι έχουμε ανάγκη να χαρούμε τον ήλιο και τη θάλασσα ξεφεύγοντας από την πίεση της δουλειάς, παίρναμε την παρέα μας και πηγαίναμε άλλοτε σε πιο μακρινές και άλλοτε σε πιο κοντινές διαδρομές, όπως η Δήλος», δηλώνει ο Ιάσονας Μιχόπουλος, ο οποίος συμπληρώνει: «Το ταξίδι μ’ ένα τέτοιο σκάφος είναι πραγματικά ξεχωριστό γιατί, σε αντίθεση με το μίνιμαλ -σχεδόν ψυχρό- στυλ των mega yachts, από τη μία υπάρχει διάχυτος ρομαντισμός λόγω του σχεδιασμού του και από την άλλη σε εμπνέει για περιπέτειες. Τα πανιά που σκίζουν τον αέρα, τα καλογυαλισμένα διακοσμητικά από μπρούντζο και η μυρωδιά του παλιού ξύλου σού δίνουν την αίσθηση ότι έχεις ξεφύγει από τον χρόνο και ζεις σε μια άλλη εποχή».
Κάποιες λεπτομέρειες καθιστούν την ολλανδικής καταγωγής γαλέρα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για τους λάτρεις των ιστιοπλοϊκών και όχι μόνο: είναι χειροποίητη, ζυγίζει 150 τόνους και τα πανιά της όταν είναι ανοιγμένα καλύπτουν 300 τετραγωνικά μέτρα.
Την ίδια ρετρό αίσθηση αφήνουν στον επισκέπτη και οι εσωτερικοί χώροι. Για τη διακόσμηση των μπάνιων χρειάστηκε ένας τόνος μάρμαρο, ενώ τα έπιπλα σχεδιάστηκαν από τον Σπύρο Μιχόπουλο, τον πατριάρχη της οικογένειας, που ξεχωρίζει για το ιδιαίτερα εκλεπτυσμένο γούστο του.
Το σκάφος που είναι αραγμένο στη Μύκονο τους περισσότερους μήνες του χρόνου είναι ήδη πολύ δημοφιλές και η μοναδικότητα της κατασκευής του δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από τους επισκέπτες του νησιού. Ποπ σταρ της διεθνούς μουσικής σκηνής, billionaires και σχεδιαστές μόδας που έχουν περάσει κατά καιρούς από τη Μύκονο είχαν την ευκαιρία να ζήσουν την εμπειρία του ταξιδιού με το «Prince de Neufchatel».
protothema
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου