Είμαστε και εμείς που δεν μπορούμε να μετράμε μέχρι το 10 πριν ανοίξουμε το στόμα μας. Πετάμε βατράχια ένα σωρό χωρίς καμιά σκέψη και όποιον πάρει ο διάολος.
Συνήθως, βέβαια, εμάς παίρνει ο διάολος.
Γιατί, όποιος δεν ξέρει πότε και γιατί να μιλάει, καλύτερα να το βουλώνει. Και εμείς δεν το έχουμε μάθει αυτό. Και εκεί έγκειται και όλη η αποτυχία των προσωπικών μας σχέσεων που με δεξιοτεχνία τις μεταμορφώνουμε σε ιστορικές διαμάχες. Δεν έχουμε εκείνη τη τακτική που είχαν οι παλιές γυναίκες που ήξεραν να κρατούν το στόμα τους τη στιγμή που έπρεπε!
Σπεύδουμε να κάνουμε την τοποθέτηση μας ατάκα και επιτόπου. Σαν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ένα πράγμα.
Τι βιάζεσαι αγάπη μου; Ποιος σε κυνηγάει; Γιατί δεν αφήνεις τις λεξούλες να γλυκάνουν μια βόλτα στο στόμα σου πριν τις αφήσεις να βγουν. Τι τις φτύνεις λες και είναι κουκούτσια; Δεν σου έχουν πει, ότι αυτά τα πράγματα θέλουν το λάου λάου τους;
Πρόσεξε να δεις. Έρχεται ο τύπος. Σου πετάει τη θεϊκή ατάκα. Γίνεσαι έξαλλη αλλά δεν μιλάς. Σφίγγεις δόντια, παίρνεις βαθιές ανασούλες, σηκώνεσαι και κάνεις μια βόλτα, πίνεις νερό, πηγαίνεις τουαλέτα, βγαίνεις στο μπαλκόνι, χαιρετάς την γειτόνισσα, βγάζεις το σκύλο βόλτα, γυρνάς, κάνεις καθαρισμό προσώπου, βγάζεις φακούς επαφής, βάζεις κρέμα στα πατουσάκια και ένα τσικ πριν κλείσεις το βλέφαρο, του λες: «Αύριο, αγάπη μου.. Ας μιλήσουμε αύριο».
Τι έχεις καταφέρει με αυτό;
Αρχικά, έχεις γλιτώσει τον καυγά που θα σε εξαντλούσε και θα σε πέταγε κουρέλι στο κρεβάτι. Επίσης, έχεις ξεφύγει από το να πετάξεις την υπέρτατη κακία/ προσβολή που σου ήρθε στο κεφάλι και αργότερα θα σε έκανε να νιώθεις φθηνή και τιποτένια. Έχεις διασώσει τον ψυχισμό σου. Έχεις κάνει την πρακτική σου στη τάξη «Αγαπώ τον Δαλάι Λάμα και το δείχνω», έχεις βάλει το λιθαράκι σου σε αυτό που λέμε πολιτισμένες, ανθρώπινες σχέσεις και έχεις στρίψει με δεξιοτεχνία από μερικές ακόμα ρυτίδες που θα φύτρωναν στο μετωπάκι σου από την έκρηξηοργής.
Με λίγα λόγια, έχεις κάνει μια πάρα πολύ καλή πράξη απέναντι στον εαυτό σου.
Παράλληλα, έχεις δώσει παράταση ζωής στη σχέση σου και έχεις προσφέρει ένα ικανοποιητικό χρονικό διάστημα για να σκεφτεί και να αναιρέσει ο καλός σου την μαλακία που ξεστόμισε. Είναι γεγονός πως μετά από 8 ώρες ύπνου, τα περισσότερα έχουν ξεχαστεί. Φυσικά, στη περίπτωση που το αγόρι σου πει ότι πήγε με την κολλητή σου, θα χρειαστεί να κοιμηθείς μήνα για να ξυπνήσεις και να μην έχεις διάθεση να τον σκοτώσεις. Καταλαβαίνεις πως δεν συζητώ για τέτοια προβλήματα. Μιλάμε πάντα για μικροπροβληματάκια που προκύπτουν στη καθημερινότητα τα οποία έχουν ένα μαγικό τρόπο να καταστρέφουν την ηρεμία μας. Για τα άλλα, υπάρχουν άλλες λύσεις.
Ο ύπνος, λοιπόν, είναι πάντα η καλύτερη λύση για να ξεχαρμανιάσεις από τα νεύρα και να σηκωθείς από το κρεβάτι με άλλον αέρα. Με το φως της μέρας, όλα φαίνονται καλύτερα. Καλύτερος φαίνεται και ο σύντροφος μας ο οποίος 99% έχει σκεφτεί τι ξεστόμισε όταν σε είδε να αλλάζεις χρώματα χωρίς να μιλάς και είναι έτοιμος να κάνει ό,τι μπορεί για να επανορθώσει.
Πως θα μάθεις, τώρα, να συγκρατείς το στοματάκι σου. Κοίτα, εγώ το προσπαθώ χρόνια αυτό και σήμερα μπορώ να πω ότι είμαι σε ένα πολύ καλό επίπεδο.
Η τεχνική μου είναι η εξής:
1. Ακούω την μαλακία. Ασπρίζω, κοκκινίζω, πρασινίζω και μπλαβίζω αλλά δεν βγάζω ήχο.
2. Την κρατώ στο πίσω μέρος του μυαλού μου και μπροστά βάζω κάτι που με ηρεμεί. Συνήθως αυτό το «κάτι» είναι το αύριο που θα έχει πάψει να με απασχολεί η μαλακία. Αυτό που κάνω, δηλαδή, είναι να προχωράω λίγο το DVD και να βρίσκομαι στην επόμενη σκηνή. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνω να δω το πραγματικό μέγεθος της μαλακίας και να μην την μεγεθύνω μέσα μου.
3. Βρίσκω κάτι να κάνω. Από να καθαρίσω φασολάκια μέχρι να γράψω κάτι ή να φτιάξω τα νύχια μου.
4. Δεν αποφεύγω τον σύντροφο μου. Συνεχίζω να του μιλάω για άλλα πράγματα. Και αυτό γιατί ξέρω πως αν στη μαλακία προστεθεί και απόσταση, η κατάσταση θα γίνει πιο δύσκολη.
5. Επαναφέρω το θέμα όταν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να διαχειριστώ τα νεύρα μου. Αυτό μπορεί να είναι μετά από 2 ώρες, το επόμενο πρωί ή μετά από 2 μέρες. Γενικά δεν βιάζομαι να τσακωθώ ή να συγχυστώ. Προσπαθώ με κάθε τρόπο να προφυλάξω τον εαυτό μου και έτσι προφυλάσσω και τη σχέση μου μαζί.
Προσπάθησε να κάνεις και εσύ το ίδιο και θα με θυμηθείς.
Καλός ο αυθορμητισμός, καλή και η παρόρμηση αλλά στις προσωπικές σχέσεις, περνάς καλύτερα όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι και λίγο. Γι’ αυτό σου λέω. Κοιμήσου. Ξεκουράσου, καθάρισε το μυαλό σου, ηρέμησε και προχώρησε μετά σε συζητήσεις.
Ο ύπνος είναι γιατρός. Τα καταφέρνει το ίδιο καλά όπως ακριβώς και ο χρόνος.
galsnguys
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου