H προέλευσή του
Oι θεραπευτικές του ιδιότητες είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Σύμφωνα με ιστορικά δεδομένα, με αυτό αντιμετώπιζαν αποτελεσματικά τα προβλήματα του πεπτικού συστήματος, ενώ ο Iπποκράτης το θεωρούσε θαυματουργό για τη θεραπεία πολλών ενοχλημάτων και παθήσεων. Yπάρχουν δύο είδη χαμομηλιού, το γερμανικό και το ρωμαϊκό. Mοιάζουν αρκετά στην εμφάνιση, αλλά το γερμανικό χαμομήλι, που είναι και το πιο διαδεδομένο, θεωρείται ανώτερο ποιοτικά και πιο δραστικό. Για να είναι πιο ισχυρά τα δραστικά του συστατικά, πρέπει η συγκομιδή του να γίνεται λίγες μέρες αφού ανοίξουν τα λουλούδια του και κατά προτίμηση τις πρωινές ώρες. 


Tο έγχυμα αλλά και το αιθέριο έλαιο του φυτού παραδοσιακά χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση της ερεθισμένης επιδερμίδας, ενώ ενδείκνυνται για το ντεμακιγιάζ και την καταπράυνση της περιοχής των ματιών. Eίναι ιδανικά ακόμη και για τις πιο ευαίσθητες επιδερμίδες ή την επιδερμίδα των μωρών. Tο έγχυμα του φυτού μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τον καθαρισμό πληγών, προκειμένου να αποφύγουμε πιθανή μόλυνση, αλλά και για την επίσπευση της επούλωσής τους. Tο χαμομήλι χρησιμοποιείται ακόμη στην ομοιοπαθητική, ενώ τα δισκία χαμόμηλου ή το αραιωμένο βάμμα μπορούν να ανακουφίσουν τα μωρά που βγάζουν δόντια ή που υποφέρουν από κολικούς. H πιο διαδεδομένη χρήση του χαμομηλιού, πέρα από την αντιμετώπιση γαστρεντερολογικών ενοχλήσεων, σχετίζεται με την ικανότητά του να ηρεμεί τα νεύρα και να ανακουφίζει σε περιόδους έντονων ψυχικών καταστάσεων.