Των Μυροφόρων - (Μαρκ. ιε´ 43 - ιστ´ 8)
῾Ο δε Πιλάτος εθαύμασεν ει ήδη τέθνηκε, και προσκαλεσάμενος τον κεντυρίωνα επηρώτησεν αυτόν ει πάλαι απέθανε· και γνούς από του κεντυρίωνος εδωρήσατο το σώμα τω ᾿Ιωσήφ.
Καί αγοράσας σινδόνα και καθελών αυτόν ενείλησε τη σινδόνι και κατέθηκεν αυτόν εν μνημείω, ο ην λελατομημένον εκ πέτρας, και προσεκύλισε λίθον επί την θύραν του μνημείου.
῾Η δε Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία ᾿Ιωσή εθεώρουν που τίθεται. Καί διαγενομένου του σαββάτου Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η του ᾿Ιακώβου και Σαλώμη ηγόρασαν αρώματα ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν. Καί λίαν πρωΐ της μιάς σαββάτων έρχονται επί το μνημείον, ανατείλαντος του ηλίου. Καί έλεγον προς εαυτάς· Τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου; Καί αναβλέψασαι θεωρούσιν ότι αποκεκύλισται ο λίθος· ην γαρ μέγας σφόδρα.
Καί εισελθούσαι εις το μνημείον είδον νεανίσκον καθήμενον εν τοις δεξιοίς, περιβεβλημένον στολήν λευκήν, και εξεθαμβήθησαν. ῾Ο δε λέγει αυταίς· Μη εκθαμβείσθε· ᾿Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον εσταυρωμένον· ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε· ίδε ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν. ᾿Αλλ᾿ υπάγετε είπατε τοις μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω ότι προάγει υμάς εις την Γαλιλαίαν· εκεί αυτόν όψεσθε, καθώς είπεν υμίν. Καί εξελθούσαι έφυγον από του μνημείου· είχε δε αυτάς τρόμος και έκστασις, και ουδενί ουδέν είπον· εφοβούντο γαρ.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Εκείνο τον καιρό, ο ᾿Ιωσήφ, ένα αξιοσέβαστο μέλος του συνεδρίου, που καταγόταν από την ᾿Αριμαθαία, και περίμενε κι αυτός τη βασιλεία του Θεού, τόλμησε να πάει στον Πιλάτο και να του ζητήσει το σώμα του ᾿Ιησού. ῾Ο Πιλάτος απόρησε που ο ᾿Ιησούς είχε κιόλας πεθάνει. Κάλεσε τον εκατόνταρχο και τον ρώτησε αν είχε πεθάνει από ώρα.῞Οταν πήρε την απάντηση από τον εκατόνταρχο, χάρισε το σώμα στον ᾿Ιωσήφ.
᾿Εκείνος αγόρασε ένα σεντόνι, κατέβασε τον ᾿Ιησού, τον τύλιξε μ’ αυτό και τον τοποθέτησε σ’ ένα μνήμα που ήταν λαξεμένο σε βράχο· μετά κύλησε ένα λιθάρι κι έκλεισε την είσοδο του μνήματος. ῾Η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του ᾿Ιωσή παρακολουθούσαν που τον έβαλαν. ῞Οταν πέρασε το Σάββατο, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του ᾿Ιακώβου, και η Σαλώμη, αγόρασαν αρώματα, για να πάνε ν’ αλείψουν το σώμα του ᾿Ιησού.
῏Ηρθαν στο μνήμα πολύ πρωί την επομένη του Σαββάτου, μόλις ανέτειλε ο ήλιος. Κι έλεγαν μεταξύ τους· «Ποιός θα μας κυλήσει την πέτρα από την είσοδο του μνήματος;» Γιατί ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Μόλις όμως κοίταξαν προς τα κεί, παρατήρησαν ότι η πέτρα είχε κυλήσει από τον τόπο της. Μόλις μπήκαν στο μνήμα, είδαν έναν νεαρό με λευκή στολή να κάθεται στα δεξιά, και τρόμαξαν. Αυτός όμως τους είπε· «Μην τρομάζετε. Ψάχνετε για τον ᾿Ιησού από τη Ναζαρέτ, τον σταυρωμένο.
᾿Αναστήθηκε. Δεν είναι εδώ. Να και το μέρος όπου τον είχαν βάλει. Πηγαίνετε τώρα και πείτε στους μαθητές του και στον Πέτρο· “πηγαίνει πριν από σας στην Γαλιλαία και σας περιμένει· εκεί θα τον δείτε, όπως σας το είπε”». Οι γυναίκες βγήκαν κι έφυγαν από το μνήμα γεμάτες τρόμο και δέος· δεν είπαν όμως τίποτα σε κανέναν, γιατί ήταν φοβισμένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου