ΦΤΙΑΞΤΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ ΣΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΩΝ ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ ΣΑΣ

Ο παππούς και η γιαγιά σου είναι μαζί από πολύ μικρή ηλικία. Για την ακρίβεια, από τότε που ήταν παιδιά, χωρίς να έχουν καν ενηλικιωθεί και χωρίς να έχουν επιλέξει ο ένας τον άλλο. Και όμως, τους βλέπεις, ακόμη και τώρα που έχουν ξεπεράσει τα 70, έπειτα από μισό και πλέον αιώνα, να διακατέχονται ακόμη από τόσο έντονα συναισθήματα αγάπης, τρυφερότητας και στοργής, που βάζουν κάτω κάθε σχέση 20ρηδων και 30ρηδων, μ' όσο δυνατή και αν μπορείς να τη φανταστείς.

• Κι αν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της νεαρής ηλικίας, του προξενιού, της μοναδικής σχέσης στη ζωή σε απωθούν και σε γυρνάνε πολλά χρόνια πίσω, αυτή η αξιοθαύμαστη αφοσίωση και παραμονή στο ίδιο και καλύτερο επίπεδο μίας σχέσης που διατηρείται πιο ακμαία από ποτέ, δεν παύει να σου προξενεί αισθήματα θαυμασμού. Αναρωτώμενη τι είχαν και έχουν αυτοί οι άνθρωποι που δεν μπορείς να το βρεις εσύ και οι συνομήλικες σου όχι για μισό αιώνα, αλλά ούτε για ένα χρόνο.

Δεν υπάρχει ούτε κάποιο μαγικό φίλτρο ούτε κάποια θαυμαστή συνταγή, τα βήματα της οποίας πρέπει να ακολουθήσεις κατά γράμμα, για την Παρασκευή του ζωμού που θα κάνει εσένα και το αγόρι σου να παραμείνετε για πάντα μαζί. Ποιοτικά χαρακτηριστικά, αυτά ναι. Και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες. Και αν θεωρείς ότι είναι αδύνατον να τα αποκτήσεις, πάλι λάθος κάνεις. Γιατί είναι μπροστά σου, δίπλα σου κάθε μέρα, σε κάθε μικρή και μεγάλη σου πράξη. Με εσένα να χρειάζεσαι απλά την τεχνογνωσία για να τα χειριστείς όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα:

• Κατανόηση. Σε έξτρα τεράστιες ποσότητες και για κάθε δυνατό ζήτημα. Χωρίς κατανόηση των χαρακτηριστικών του άλλου (και μιλάμε για βαθιά, πλήρη και ενσυνείδητη κατανόηση, όχι τζιριτζάντζουλες, έτσι;), των αδυναμιών, των παραξενιών, και όλων όσων τον κάνουν αυτό που είναι ο άνθρωπος που επέλεξες για δικό σου. Το οποίο σημαίνει μείωση του εγωισμού από πλευρά σου και σχετική διάθεση για αποδοχή ακόμη και χαρακτηριστικών που δεν τα λες και απολύτως φυσιολογικά ή εύκολα αποδέξιμα σε πρώτη ανάγνωση, έτσι;
• Υποχωρητικότητα. Που σημαίνει πρώτον, ότι ξέρεις πότε πρέπει να κάνεις πίσω, πότε είναι καιρός να περάσει το δικό σου και πότε το δικό του, και κυρίως, ότι αφήνεις να πέσουν κάτω όχι απλά πραγματάκια, αλλά ακόμη και ολόκληρα ζητήματα θεμελιώδους σημασίας, κάνοντας το μ@@κα πολλές φορές. Ο ρόλος του τελευταίου δεν είναι πάντα του τσιρκολάνου, με τον οποίο η άλλη πλευρά γελάει. Είναι απαραίτητος ώστε να διατηρηθούν οι ευαίσθητες ισορροπίες και να μη ραγίσει το γυαλί στις επίφοβες περιπτώσεις. Και να συγκαταλέγεσαι στα άτομα που εν υποχωρούν για κανένα λόγο, ε τότε δύσκολα θα μπορέσεις να ικανοποιήσεις το στόχο σου και να φτάσεις στο ένα εικοστό σου λέω, του χρόνου συμβίωσης των παππούδων σου. με οποιοδήποτε αγόρι…
• Πίστη. Όχι μόνο σε αυτό που έχετε, και η οποία πρέπει να είναι αυτονόητη, αλλά και στον ίδιο ως άνθρωπο. Εάν δεν πιστεύεις απόλυτα στον άνθρωπο που είναι μαζί σου, οποιαδήποτε προσπάθεια για μεταγωγή της σχέσης σας στο επόμενο επίπεδο, είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία. Όχι για κανένα λόγο, αλλά γιατί θα την έχεις μόνη σου σαμποτάρει. Συμφωνώ ότι τα ίδια πρέπει να ισχύουν και από την άλλη πλευρά (όπως και με όλα όσα αναφέρονται). Αλλά η πραγματική και αληθινή πίστη σε αυτό που έχετε μαζί, είναι ο θεμέλιος λίθος για να μπορέσει αυτό το κάτι να διατηρηθεί και να μπορέσει να μακροημερεύσει. Μακράν από τα υπόλοιπα ίσως…
• Αφοσίωση. Όπως ο παππούς και η γιαγιά είναι εκεί για κάθε τι μικρό και μεγάλο, έτσι και εσύ πρέπει να είσαι προσηλωμένη στη σχέση, χωρίς να αποσπάσαι και χωρίς να επιτρέπεις σε τίποτα και σε κανέναν να μπει στη μέση και να δημιουργήσει χάσμα ανάμεσα σας. Το δόσιμο και η ολοκληρωτική αυταπάρνηση είναι εκ των ων ουκ άνευ, χωρίς όρια και συμβιβασμούς, για να φτάσετε μαζί πολλά χρόνια μετά. Με παραμερισμό πολλών πραγμάτων, τα οποία θεωρείς θεμελιώδη, με αντίστοιχους παραγκωνισμούς από τη δική του πλευρά και κυρίως, με πνεύμα καταλλαγής και βαθύτερης συνεννόησης. Ότι θα είστε μαζί, αυτός είναι ο κοινός στόχος, και δεν θα επιτρέψετε σε κανέναν και τίποτα να τον εμποδίσει ούτε δευτερόλεπτο…
• Αγάπη. Τι μας λες τώρα, θα πεις. Θα το πω όμως, γιατί υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεων εκεί έξω, όπου ένα συναίσθημα κεραυνοβόλου έρωτα και απότομου ενθουσιασμού περνιέται για πραγματική αγάπη, με αποτέλεσμα, όταν αυτό λογικά ξεθυμάνει και υποχωρήσει, να μένεις ενεή και βέβαιη πλέον ότι δεν υπάρχει αληθινή αγάπη. Μωρέ υπάρχει και παραϋπάρχει, το θέμα είναι εσύ να βρίσκεσαι σε θέση να την αισθανθείς και να την αναγνωρίσεις. Και χαμένη μέσα στον κυκεώνα όλων αυτών που γίνονται δύσκολα από απλά και των περίπλοκων συναισθημάτων που μόνη σου δημιουργείς και δεν μπορείς να ξεμπλέξεις, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χρειαστεί να διανύσεις αρκετά μεγάλη απόσταση μέχρις ότου αναγνωρίσεις σε κάποια περίπτωση ότι ναι, υπάρχει αγάπη εδώ, που λέει και ο Sakis…

Πώς θα το καταλάβεις; Δεν υπάρχει τυφλοσούρτης σε αυτό, απλά θα το αναγνωρίσεις. Τόσο απλά και εύκολα. Όπως και όλα τα παραπάνω, τα οποία ωριμάζουν και σχηματίζονται λίγο λίγο από μόνα τους, σαν το κρασί μέσα σο βαρέλι. Είναι βαθύτερα συναισθήματα, τα οποία μόνο όταν υπάρχουν εξ αρχής, έστω σε λανθάνον επίπεδο, μπορούν να αναπτυχθούν, με την κατάλληλη βοήθεια και διάθεση και από την απέναντι πλευρά, και να οδηγήσουν σε μία πραγματική σχέση ζωής. Γιατί περί τέτοιας συζητάμε εξ αρχής, μην ξεγελιέσαι. Απλά και ξεκάθαρα. Χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Αγνή και αυθεντική, όπως κατά κόρον δημιουργούνταν τον παλιό καλό καιρό, και όπως οι γεροντότεροι της οικογένειας σίγουρα μπορούν να σου υπενθυμίσουν. Σίγουρα έβαλες πολύ μακρινό στόχο. Έχεις όλα τα εφόδια να τον πετύχεις. Είναι μόνο στο χέρι σου, να δίνεις τις αντίστοιχες συμβουλές μετά από πολλά πολλά χρόνια στα δικά σου αγαπημένα νέα πρόσωπα. Και να σε κοιτάνε με ζήλεια και θαυμασμό…
marymary