Υπάρχουν κάποια τύποι μπαμπάδων που καλό είναι να αποφεύγονται ή να διορθώνονται, διότι χωρίς να το καταλαβαίνουν οι ίδιοι, δημιουργούν πρόβλημα στο παιδί. Ποιοι είναι αυτοί οι μπαμπάδες και τι επιπτώσεις έχουν στο παιδί;
Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη σου εξηγεί τι ρόλο έχει ο καθένας από αυτούς και τι κακό κάνουν στο μικρό σου!
“ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΦΕΝΤΗΣ”
Δηλαδή ο πολύ δεσποτικός, αυτός που δίνει μόνο διαταγές, που θέλει όλοι να στέκονται προσοχή μπροστά του σαν να είναι ο στρατηγός και οι άλλοι τα φανταράκια, που ελέγχει τα πάντα και που ασκεί κριτική για τα πάντα. Πνίγει το παιδί, το κάνει να νιώθει ότι δεν αξίζει τίποτε και ότι ο μόνος ικανός και άξιος είναι ο πατέρας και ο μόνος ρόλος που έχει στο σπίτι το παιδί είναι να τον ευχαριστεί.
Τι κακό κάνει αυτό στο παιδί;
Έτσι το παιδί ή θα χάσει τελείως την αυτοεκτίμησή του και θα ευνουχιστεί ή θα μαζέψει πάρα πολύ αντίδραση και θα κάνει ένα ξέσπασμα το οποίο συνήθως θα το στρέψει προς τον εαυτό του. Θα κάνει ζημιά στον εαυτό του το παιδί και μέσα από τα μαθήματα, και από τις παρέες και από τις εξαρτήσεις πιστεύοντας με αυτό τον τρόπο ότι τιμωρεί και εκδικείται τον πατέρα – αφέντη.
“ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ”
Είναι ο πατέρας που δεν υπάρχει, που μπαινοβγαίνει στο σπίτι λες και είναι ξενοδοχείο, που έχει βγάλει όλη την ευθύνη από πάνω του και αν έχει κάποια ευθύνη είναι να φέρνει κάποια χρήματα. Από εκεί και ύστερα είναι απών, δεν ασχολείται, δεν συζητά, δεν παρακολουθεί, δεν συμμερίζεται, δεν αφουγκράζεται, δεν μοιράζεται, δεν δείχνει πρότυπο γιατί και αυτό μπερδεύει τα παιδιά και τα οδηγεί σε λάθος επιλογές.
Τι κακό δημιουργεί αυτό το είδος πατέρα;
Το κορίτσι ας πούμε το στέλνει να ψάχνει να βρει σε οποιονδήποτε άντρα το πατρικό πρότυπο και το αγόρι να υιοθετήσει μια ίδια συμπεριφορά προς το άλλο φύλο και προς τις υποχρεώσεις απέναντι στις σχέσεις και στην μελλοντική του οικογένεια.
“ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ”
Είναι ο πατέρας που ασχολείται υπερβολικά σε σημείο που να έχει πάρει ακόμα και κομμάτια από τον ρόλο της μητέρας. Δηλαδή ο μπαμπάς ο οποίος έχει ανακαλύψει την θηλυκή του πλευρά και το προβάλλει έντονα. Κάνει έναν ανταγωνισμό προς την μητέρα προσπαθώντας να προλάβει τα πάντα, δηλαδή και να βοηθήσει στην κουζίνα και να διαβάσει το παιδί και να είναι δίπλα του σε όλα.
Με λίγα λόγια ένας πατέρας ο οποίος είναι υπερβολικός και που προσπαθεί να τα κάνει όλα και σε μεγάλο βαθμό.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις στο παιδί;
Αυτό το πνεύμα ανταγωνισμού ανάμεσα στους 2 γονείς πάλι δεν βοηθά το παιδί γιατί το κάνει να έχει διλήμματα και να μην έχει ξεκάθαρη την εικόνα των ρόλων μέσα στην οικογένεια.
“ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ”
Ο μπαμπάς ο οποίος νομίζει ότι με τα παιδιά του μπορεί να είναι συνομήλικος ή να φέρεται σαν συνομήλικος. Στις κόρες του το παίζει τζόβενο, κάνει ότι κάνουν οι συνομήλικοί τους και στον γιο του μιλάει για τα κορίτσια λες και είναι και εκείνος έφηβος και μοιράζεται σε μια συνομήλικη αντροπαρέα τις εμπειρίες του και τις επιθυμίες του.
Δηλαδή ένας μπαμπάς που τελικά είναι μάλλον παιδί ο ίδιος και όχι μπαμπάς.
Τι κακό κάνει αυτό στο παιδί;
Το παιδί ταυτίζεται με τον πατέρα σαν να είναι αδερφός του και όχι σαν να είναι ο ενήλικας από τον οποίο πρέπει να παραδειγματιστεί. Επίσης δεν έχει την δυνατή φιγούρα στην οποία μπορεί να στηριχθεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου