“Πάνω, κάτω, δεξιά και αριστερά”…

“Πάνω, κάτω, δεξιά και αριστερά”… έτσι τελειώνει η ημέρα μας με τη Νεφέλη. Αφού διαβάσουμε βιβλία, αφού καληνυχτίσουμε όσους αγαπάμε, τον παππού, τη γιαγιά, τη νονά και όλα τα αρκουδάκια… ευχαριστούμε το Θεό που μας κρατάει γερούς και δυνατούς και λέγοντας “πάνω, κάτω, δεξιά και αριστερά” κάνει το σταυρό της και μπαίνει στο κρεβάτι.

Από μικρή θυμάμαι να κάνω το σταυρό μου πριν κοιμηθώ και τον κάνω μέχρι σήμερα. Πιστεύω στο Θεό, δε πάω στην εκκλησία όμως πέρα από το Πάσχα (που και εκεί κάθομαι έξω) και δε θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως “Θρήσκο”.

Τον σταυρό μου τον κάνω κάθε βράδυ γιατί νιώθω ευγνωμοσύνη για τη ζωή μου και σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα σταματάω και σκέφτομαι πόσο τυχερή είμαι και λέω “ευχαριστώ”. Άλλες φορές με περισσότερα και άλλες με λιγότερα λόγια.  Επιπλέον, τις φορές που χρειάζομαι μια extra δύναμη για να αντεπεξέλθω στις τρικλοποδιές της ζωής, κάνοντας το σταυρό μου νιώθω πως την παίρνω.

Στη Νεφέλη όλο αυτό ξεκίνησε όταν ήταν ενός έτους σα μέρος της ιεροτελεστίας του ύπνου. Πιστεύω πολύ σε αυτήν, και είμαι κάθετη πως η ιεροτελεστία και η ίδια επανάληψη κάθε βράδυ πριν κοιμηθούν τα παιδιά, βοηθάει πολύ στο να πέσουν για ύπνο χωρίς παράπονα και κλάματα, αλλά νιώθοντας ηρεμία και ασφάλεια. Πέρα από αυτό όμως, είναι για εμένα ένας τρόπος να της μάθω να είναι ευγνώμον για όλα τα καλά που έχουμε και για τους ανθρώπους που αγαπάμε.

Στην αρχή  με κοιτούσε να κάνω το σταυρό μου και με άκουγε να περιγράφω τις κινήσεις μου. Πολύ γρήγορα όμως άρχισε και εκείνη να κουνάει το χέρι της και σήμερα πια που είναι 20 μηνών να επαναλαμβάνει μαζί μου το “πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά” κάνοντας το σταυρό της…  Με το που πω “Ευχαριστούμε Θεούλη…” ξεκινάει, χωρίς καμία προτροπή.

Είναι από τις πιο γλυκές και αγαπημένες μου στιγμές μαζί της. Λόγω της ηλικίας της, δεν έχουμε κάνει καμία συζήτηση και κανέναν διάλογο ακόμα για το Θεό, για το σταυρό, για τη ζωή και για όλα αυτά τα μεγάλα θέματα. Δεν την πίεσα και ούτε θα την πιέσω στο μέλλον να κάνει τον σταυρό της, θέλω όμως να της μάθω να αφιερώνει λίγο χρόνο και να αντιλαμβάνεται πόσο τυχερή είναι, είμαι, είμαστε.

“Πάνω, κάτω, δεξιά και αριστερά”, αυτός είναι ο δικός μας τρόπος. Βρείτε και εσείς τον δικό σας και θυμηθείτε πως δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς για να ξεκινήσετε
…babyglitter