Κριτική ταινίας: Ο Άνθρωπος του Νοέμβρη (The November Man)!

Μην κρυβόμαστε, αν κάτι έκανε γνωστό τον Pierce Brosnan στο ευρύ κοινο, σε σημείο ταύτισης ηθοποιού και ρόλου δεν ήταν ο χαρακτήρας του στο Miss Doubtfire. Ήταν ο James Bond, τουλάχιστον σε όσες ταινίες έπαιξε τον κορυφαίο μυστικό πράκτορα του κινηματογράφου, αν και ποτέ δεν έφτασε το διαμέτρημα του μέγιστου Sean Connery και, ίσως, του Roger Moore.......

Action hero ήταν και σε αυτό το κεφάλαιο πρέπει να επενδύσει αν θέλει να παραμείνει «ζωντανός» ως ηθοποιός στον κοινό νου, εξαιρουμένης της εκπληκτικής του εμφάνισης στον Αόρατο Συγγραφέα του Polanski. Τι καλύτερο, λοιπόν, από τo να επιστρέψει στα μονοπάτια της Μεγάλης των Πρακτόρων Σχολής, έστω χωρίς τη γοητεία του Bond;

Τι καλύτερο, ε; Να παίξει σε μια καλή ταινία και όχι απλά να πρωταγωνιστεί σε μια προβλέψιμη, εντυπωσιακή μεν μα άνυδρη φιέστα εκρήξεων και πυροβολισμών που δείχνει να αγγίζει τα όρια της παρωδίας μα παίρνει στα σοβαρά το φαίνεσθαι χωρίς να έχει ένα κατάλληλο είναι. Αυτή τη φορά ο Brosnan δεν έχει την παραμικρή διακριτικότητα, την παραμικρή ευφυΐα ως χαρακτήρας.

Είναι απλά ένας ακόμα πρώην πράκτορας της CIA που καλείται στην τελευταία του αποστολή από τους πρώην συνεργάτες του. Από εκεί και πέρα η πλοκή είναι ...

.......αναμενόμενη σε βαθμό να θυμίζει όλες τις υπόλοιπες περιπέτειες της σειράς, με το μόνο διαφοροποιητικό στοιχείο την ιστορία του ήρωα (απορώ, από λογισμικό υπολογιστή που σου βγάζει αυτόματα σενάριο γράφονται πλέον όλες αυτές οι ταινίες;).

Ο ίδιος ο Brosnan ως πρωταγωνιστής βγάζει το ψωμί του με νοοτροπία χαμάλη που καλείται να δείχνει ικανοποιημένος με τη δουλειά του και κανείς από το υπόλοιπο καστ δε σώζει την παρτίδα. Και ξέχωρα από αυτό, δεν είναι καθόλου απαρατήρητη η όλη αμερικανιά που γίνεται ξεδιάντροπα και τίποτα δεν μπορεί να την κρύψει. Όταν μια ταινία αποθεώνει κατ’ αυτόν τον τρόπο τη CIA, δε μένουν και πολλά πράγματα να ειπωθούν. Σίγουρα, τι να περίμενε κανείς από μια τέτοια ταινία και λίγο ύπουλο ως χτύπημα, μα όταν αποτυγχάνει μέχρι και να διασκεδάσει, μαζεύεται στο συνολικό κατηγορητήριο.

Μια σκηνοθετική προσπάθεια ξεκάθαρου cash in από τις προηγούμενες κατασκοπικές ταινίες των τελευταίων χρόνων (όπως η τετραλογία του Bourne) που έκαναν τον κύκλο τους και άφησαν μια μερίδα του κοινού να αποζητά και άλλο. Εγώ στη θέση σας θα ξανάβλεπα κάποια από αυτές.

Σκηνοθεσία: Roger Donaldson. Πρωταγωνιστούν: Pierce Brosnan, Luke Bracey, Olga Kurylenko. Στους κινηματογράφους από την Tanweer.

πηγη