Οταν η παραλία μυρίζει ακριβό άρωμα και δονείται από τη μουσική, όταν οι ανάγκες σου καλύπτονται πριν ακόμη τις εκφράσεις, όταν πίνεις κοκτέιλ ανέμελος κι οι παρέες του καλοκαιριού είναι πολυεθνικές, η Κασσάνδρα σε καλωσορίζει με βαθιά υπόκλιση....
Σου 'χει τύχει να πηγαίνεις για κολύμπι και να μη χρειάζεσαι να κουβαλήσεις όχι ομπρέλα, ούτε πετσέτα κι αντηλιακό; Να σου σερβίρουν εκλεκτό κρασί σε πριβέ τραπέζι μέσα στη θάλασσα; Να κάνεις περίπατο σε μια κατά τα φαινόμενα ελληνική περατζάδα και να μη βρίσκεις όχι χαρτάκι και γόπες, ούτε στάχτη στο έδαφος;
Οι αποσκευές σου να βρίσκονται ως διά μαγείας εκεί που πρέπει, την ώρα που πρέπει, λες και τα πάντα τακτοποιούνται με τη δύναμη της σκέψης; Λες και με το που χτυπάς τα δάχτυλα γίνονται μαγικά. Ολα αυτά κι άλλα τόσα μπορούν να σου συμβούν στην Κασσάνδρα. Αν το θες. Γιατί ό,τι έχεις ακούσει γι' αυτήν είναι πέρα για πέρα αλήθεια.
Resorts, all inclusive, prive βίλες.Πισίνες, θαλαμηγοί, μεζονέτες στα δάση ή δίπλα στη θάλασσα. Υπερπολυτέλεια. Υπερανάπτυξη. Υπερεπαγγεματισμός. Ολες οι παροχές σε υπερθετικό βαθμό. Κι οι νέες ιδέες για διευκολύνσεις ανεξάντλητες. Με λίγα λόγια: το λες δεν το λες Ελλάδα το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής.
Οπου κι αν κοιτάξεις πολυτελείς ή μη μονάδες. Ποντισμένες πλάι στις ακτές και να θες δε γίνεται να μην τις δεις. Εδώ καλά καλά δεν γίνεται να μην περάσεις από μέσα τους για να φτάσεις στις παραλίες. Αυτό το τελευταίο ειδικά μπορεί και να σε ενοχλήσει βέβαια. Μα όταν θα κοιτάς τον ήλιο να βυθίζεται στο Ποσείδι, όταν θα μυρίζεις τα πεύκα, όταν θα ανάβεις κερί στον Αγιο Νικόλαο, στην άκρη άκρη της χερσονήσου, πιθανότατα θα το ξεχάσεις.
Κι όταν θα βυθίζεσαι στις απίστευτες παραλίες. Αυτές που έτσι κι αλλιώς θα σε φέρουν έως εδώ. Με την κατάλευκη άμμο, τα κρυστάλλινα ρηχά νερά, τα πεύκα για σκιά... Τι άλλο θέλουν οι Βορειοευρωπαίοι; Οι Βαλκάνιοι; Οι Ρώσοι κι οι Ουκρανοί; Οι μπουχτισμένοι Θεσσαλονικείς; Εσύ;
Προσφυγική ακτογραμμή
Την κίνηση τις περιόδους αιχμής δεν τη γλιτώνεις. Κι αν είναι Σαββατοκύριακο θα μποτιλιαριστείς για ώρες έτσι όπως θα έρχεσαι από Θεσσαλονίκη. Κανόνας. Ετσι όπως θα έρχεσαι θα διασχίσεις και την περιοχή της Νέας Προποντίδας, μια σειρά από προσφυγικούς οικισμούς μπρος στη θάλασσα.
Κάθε «νέα»και νέα πατρίδα. Νέα Ηράκλεια, Νέα Καλικράτεια, Νέα Τρίγλια, Νέα Μουδανιά.... Παλιά λέει, έδιναν οι πατεράδες στους γιους τους ως καλά προικιά, τα χωράφια στην ενδοχώρα κι άφηναν στους γαμπρούς τα βράχια και τη θάλασσα.
Τα ίδια... άχρηστα οικόπεδα δόθηκαν και στους πρόσφυγες και να τώρα ένα ατέλειωτο παράλιο μέτωπο ποτισμένο από μικρασιατικές και ποντιακές μνήμες και συνήθειες.
Τα Νέα Μουδανιά είναι το εμπορικό κέντρο με το λιμάνι τους, τη μαρίνα, τον αλιευτικό στόλο που φέρνει τον γαύρο και τη σαρδέλα με τους τόνους και τον διανέμει σε όλη την Ελλάδα, με τις παραλίες τους και με δυο μουσεία για να δεις - λαογραφικό και αλιευτικών σκαφών και εργαλείων, αμφότερα ωραία και σχετιζόμενα με την προσφυγική ιστορία των ντόπιων.
Εκεί όμως που θα μπεις για τα καλά στη χερσόνησο της Κασσάνδρας είναι στην Ποτείδαια. Αυτή είναι η πύλη κι η γέφυρά της εκείνη που κάνει την Κασσάνδρα στεριά, αφού έγινε πρώτα νησί! Ο λόγος για την περίφημη ομώνυμη διώρυγα με τα 1.250μ. μήκος και τα 40μ. Πλάτος που ενώνει Θερμαϊκό με Τορωναίο κόλπο.
Από την αρχαιότητα λέει είχε διανοιχτεί, ίσως από τον βασιλιά της Μακεδονίας Κάσσανδρο για τη διευκόλυνση του εμπορείου. Το βλέπεις κιόλας αφού κατά μήκος της είναι διάσπαρτα σπαράγματα από το οχυρωματικό τείχος της αρχαίας πόλης.
Ενα μπλεξιματάκι θα το ζήσεις με το μπες – βγες στο χωριό αλλά κατά τα άλλα όλα καλά. Λιμανάκι και παραλία θα βρεις, το καρνάγιο του Βαρσαμίδη σε λειτουργία θα βρεις, ψαροταβέρνες θα βρεις. Α! Και το υπερπολυτελές ξενοδοχείο «Pomegranate», τα εγκαίνια του οποίου έγιναν θέμα συζήτησης σε όλη την Ελλάδα, εδώ θα το βρεις!
Και μετά θα μπεις Κασσάνδρα. Και μετά θα πάρεις αποφάσεις. Τι σε ενδιαφέρει και πώς θες να περάσεις τις μέρες σου. Ξαπλωμένος σε μια παραλία; Κλεισμένος σε μια βίλα ή ένα resort; Στους δρόμους αναζητώντας μάταια ήσυχες γωνιές;
Ο,τι κι αν αποφασίσεις πάντως οπωσδήποτε θα πας μια βόλτα στη Σάνη. Είναι ο πιο «πολυτελής» να το πω; Λαμπερός να το πω; προορισμός. Κι όλη η Σάνη είναι το resort της. Με τις οργανωμένες παραλίες της όπου σου παρέχονται τα πάντα (όταν λέμε τα πάντα, τα πάντα). Εχει ακόμη και υπερσύγχρονη μαρίνα με ωραία περατζάδα, καταστήματα, εστιατόρια, καφέ, σινεμά - τα πάντα κι αυτή για να μη χρειάζεται οι επισκέπτες να κουνήσουν ρούπι.
Εδώ είναι και ο πύργος Σταυρονικήτα του 16ου αιώνα τον οποίο για να δεις θα περάσεις περπατώντας μέσα από τις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου. Ενας άλλος, ακόμη πιο όμορφος, πύργος, που πρέπει οπωσδήποτε να δεις είναι εκείνος του Αγίου Παύλου στη Νέα Φώκαια ο οποίος μαζί με τον ναό πλάι του είναι ό,τι απέμεινε από το ομώνυμο μετόχι του Αγίου Ορους.
Απέναντι είναι και το Αγίασμα του Αγίου Παύλου όπου αναφέρεται ότι κρυβόταν και βάφτιζε χριστιανούς ο Απόστολος Παύλος, ενώ το υπόγειο εκκλησάκι λέγεται ότι πρωτολαξεύτηκε στην αρχαιότητα ως τάφος. Οπωσδήποτε θα πας και στο Ποσείδι και μάλιστα εδώ θα βρεις και μια σχετικά μοναχική γωνιά καθώς η παραλία και η αμμόγλωσσα που εισχωρεί στη θάλασσα είναι τεράστια. Και υπέροχη.
Εδώ βρίσκεται κι ο φάρος και τα ερείπια ιερού του Ποσειδώνα. Εννοείται ότι θα περάσεις και από την Αφυτο που θεωρείται το ωραιότερο χωριό της Κασσάνδρας και για τα δεδομένα της πράγματι είναι. Με ωραία δρομάκια γεμάτα μαγαζιά, με μερικά παλιά σπίτια και μια περατζάδα – μπαλκόνι στη θάλασσα με ψαροταβέρνες και καφέ.
Αν θες κάτι πιο εναλλακτικό μπορείς να πας στα λουτρά της Αγίας Παρασκευής που είναι δημοτικά και διαθέτουν ένα υπερσύγχρονο σπα, ενώ στην Καλλιθέα εκτός από την παραλία και την όλη ανάπτυξη θα βρεις και τον πολύ ωραίο αρχαιολογικό χώρο του ιερού του Αμμωνα Δία. Οι ντόπιοι πάντως θα σου συστήσουν να ανάψεις ένα κερί στην Παναγιά Φανερωμένη έξω από τη Νέα Σκιώνη και θα σου μιλήσουν για τα μυστήριά της (ιερά και μη)!
Από παραλίες τώρα δύσκολα τα πράγματα, γιατί είναι όλες πολύ ωραίες και όλες οργανωμένες με beach bars, θαλάσσια αθλήματα κ.λ.π., κ.λ.π. Ο Γλαρόκαβος αξίζει για το ιδιαίτερο τοπίο όπου η θάλασσα εισχωρεί από ένα μικρό λούκι στη στεριά σχηματίζοντας λιμανάκι και η Μεγάλη Κύψα για τη ρωμαϊκή αγροικία που απλώνεται πλάι στο νερό.
Αλλοι προτιμούν την τριλογία Πολύχρονο, Χανιώτης, Πευκοχώρι με τα beach bar, τα ταβερνάκια και τα ενοικιαζόμενα πάνω από την ατέλειωτη παραλία κι άλλοι την Κρυοπηγή και τη Σίβηρη στον Θερμαϊκό. Ετσι κι αλλιώς, οι διαφορές είναι ελάχιστες κι οι αμμουδιές αμέτρητες.
Αν θες μια ήσυχη βόλτα (μέχρι τουλάχιστον να κατασκευαστεί το ξενοδοχείο που είναι στα θεμέλια) ακολούθησε τη διαδρομή προς Ξυνά και Αγιο Νικόλαο στην άκρη της χερσονήσου.
Αλλά αν είσαι στην Κασσάνδρα και αναζητάς ησυχία μάλλον έκανες λάθος επιλογή. Κι αν είσαι στην Κασσάνδρα και δεν αναζητάς την πολυτέλεια, το ίδιο. Εδώ ξέρεις από πριν γιατί έρχεσαι. Για τις γαλάζιες σημαίες, την έντονη ζωή, την ομορφιά των ακτών. Γι' αυτά που έκαναν την Κασσάνδρα να μιλά τον τουρισμό σε όλες τις γλώσσες, άπταιστα, δηλαδή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου