Η νηστεία του Δεκαπενταύγουστου πλησιάζει και τα θαλασσινά στην καλοκαιρινή έξοδο θα έχουν και αυτά την τιμητική τους. Γνωρίζουμε όμως, πως θα τα διαλέξουμε σωστά ώστε να μην βάλουμε σε κίνδυνο την υγεία μας;
Τα μαλάκια (καλαμαράκια και θράψαλα) είναι άσπρα ή ρόζ, ενώ όταν περνάνε οι μέρες από την στιγμή που αλιεύτηκαν, το χρώμα τους σκουραίνει και γίνονται μοβ. Τα φρέσκα ελληνικά, που θεωρούνται και τα πιο νόστιμα, ψαρεύονται κυρίως από τον Οκτώβριο μέχρι τον Φεβουάριο. Βέβαια, πρέπει να ξέρετε ότι τα φρέσκα καλαμάρια είναι σκληρότερα από τα κατεψυγμένα, διότι το κρέας τους σιτεύει όταν μπουν στην κατάψυξη.
Τα θράψαλα πάλι, που θεωρούνται λιγότερο νόστιμα από τα καλαμαράκια, μοιάζουν πολύ με αυτά και είναι δύσκολο να τα αναγνωρίσουμε.Όταν είναι ελληνικά, είναι πιο σκληρά και πιο άγευστα από τα καλαμάρια, ενώ όταν είναι εισαγωγής είναι κιτρινωπά, πολύ μεγάλα και πιο μαλακά από τα ελληνικά.
Το χταπόδι, γενικά πωλείται παραγουλιασμένο(δηλ. χτυπημένο) και αυτό το καταλαβαίνουμε επειδή το χρώμα του γίνεται πιο ανοιχτό, σχεδόν άσπρο, ενώ κανονικά είναι σκούρο γκρι και τα πόδια του έχουν την τάση να κουλουριάζονται κοντά στο κεφάλι.Τα κατεψυγμένα χταπόδια συνήθως έχουν πιο μαλακό κρέας από τα φρέσκα λόγω του ότι σιτεύουν στην κατάψυξη.
Τα μύδια τα βρίσκουμε κυρίως στην αγορά από οστρακοκαλλιέργειες. Πρέπει να είναι ζωντανά όταν τα αγοράζουμε και αυτό το καταλαβαίνουμε επειδή το κέλυφος είναι κλειστό και ανοίγει όταν τα βράζουμε
Οι γυαλιστερές και τα κυδώνια είναι οστρακοειδή, που διαφέρουν πολύ ως προς το κέλυφός τους.
Οι γυαλιστερές έχουν λείο, στιλπνό, πορτοκαλί κέλυφος και κάπως πιο σκληρό κρέας, ενώ αντίθετα τα κυδώνια έχουν τραχύ, ζαχαρί όστρακο και πιο τρυφερή σάρκα. Όταν τα αγοράζουμε, πρέπει να προσέχουμε να είναι κλειστό το κέλυφός τους και όταν τα ανοίγουμε και τους ρίχνουμε λεμόνι, να κουνιούνται, ώστε να είναι σίγουρα ζωντανά τη στιγμή που θα τα φάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου