Στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων στροβιλίζονται και αντιπαλεύουν δύο σταθερές, κυρίαρχες και στους λοιπούς τομείς της ζωής μας, για να είμαστε ειλικρινείς: το συναίσθημα και η λογική. Και οι δύο πολλάκις αναπτύσσονται ή εκπίπτουν σε άλλες υποκατηγορίες συναισθημάτων, για καλύτερο ή για χειρότερο επαφιόμενες στην κρίση κάθε κατόχου. Μία σχετική
έκπτωση της ατσάλινης λογικής είναι και ο κυνισμός. Ο οποίος, άπαξ κι εκδηλωθεί, αφενός περιορίζεται δύσκολα, αφετέρου μπορεί να κάνει κανονικότατη κατάληψη επί οποιουδήποτε άλλου λογικού φορέα αισθήματος.
Έτσι και στην περίπτωση σου. Δεν τίθεται ζήτημα περί ελέγχου ή περιορισμού του και αυτό γιατί έχει διαποτίσει την προσωπικότητα και το χαρακτήρα σου σε τέτοιο βαθμό, που πλέον αποτελεί συστατικό κομμάτι του DNA σου. Το πόσο κακό μπορεί να σου κάνει, εξαρτάται πρωτίστως από τους χειρισμούς, τους οποίους θα αναπτύξεις, και θα βγάλεις προς τα έξω. Αλλά για να μην έχεις και αμφιβολίες, ρίξε μια ματιά στα παρακάτω χαρακτηριστικά ώστε, αν παρ’ ελπίδα έχεις ακόμη σχετικές απορίες, να βεβαιωθείς ότι ναι, είσαι κυνική ως το κόκαλο:
Αντιμετωπίζεις τα πάντα με μία αδυσώπητη εξισωτική λογική, η οποία μπορεί να παγώσει ακόμη και τους πλέον καλόπιστους ως προς τους συναισθηματικούς χειρισμούς συνομιλητές σου. Τα πάντα για σένα είναι απλά μαθηματικά, και ακόμη περισσότερο: δεν αλλάζει το παραμικρό από τη δεδομένη θέση και φύση των πραγμάτων, τις οποίες η ίδια ορίζεις. Αυτές αποτελούν όχι μόνο την αφετηριακή σου γραμμή, αλλά και τη γραμμή τερματισμού αναφορικά με άπαντα τα ζητήματα σου.
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Πέραν από αγαπημένο σου μότο, δεν παύει να ανταποκρίνεται και στη βαθύτατη πεποίθηση σου, ότι τα πάντα υποκρύπτουν έναν κρύφιο σκοπό από πίσω, ο οποίος σπάνια είναι ανιδιοτελής. Η συγκεκριμένη έννοια απουσιάζει έτσι κι αλλιώς από το λεξιλόγιο σου, και την έχεις αφαιρέσει άπαξ διά παντός και ως αντιμετώπιση ζωής. Όλοι κάτι θέλουν, όλοι κάτι επιζητούν, το θέα είναι ποιος έχει τα άντερα και τα μέσα να το κατακτήσει. Και πολύ καλά κάνει, συμπληρώνεις στο μυαλό σου…
Η έλλειψη συναισθήματος κυριαρχεί στο σύνολο της καθημερινής σου δραστηριότητας και αγγίζει τα όρια της απόλυτης αναισθησίας. Η ίδια σπάνια θα διαχειριστείς κάποια κατάσταση με άλλο τρόπο από το παγωμένο, αποστειρωμένο βλέμμα του ψυχρού παντεπόπτη, ο οποίος θα αντιμετωπίσει τα πράγματα ως έχουν, ως αυτόνομες πραγματικότητες που μιλάνε από μόνες τους και δεν χρήζουν οποιασδήποτε επιπλέον συζήτησης. Αισθήματα και βλακείες, τι είναι αυτά τώρα…
Αλλά και για τους γύρω σου, αντιμετώπιση μία από τα ίδια. Όχι ως άνθρωποι που αισθάνονται, πονάνε, γελούν, αλλά ως ενεργούμενα, τα οποία μπορούν να καλύψουν τους στόχους και τις επιδιώξεις σου, διαφορετικά αποδεικνύονται άχρηστοι. Και αντιστρόφως, που οι ίδιοι ταυτίζονται με συγκεκριμένα δεδομένα, τα οποία μπορούν να έχουν σε συγκεκριμένα σημεία του πλάνου την εξόντωση σου. Δεν είναι ότι έχεις μανία καταδιώξεως, ούτε ότι σε κυνηγάνε. Η διαφορά σου δε από την κατηγορία των αδίστακτων γυναικών είναι ότι αυτές ωθούνται στις ακραίες πράξεις τους, ακριβώς μέσω εξαιρετικά έντονων συναισθημάτων, τα οποία συνιστούν την κινητήριο δύναμη της καταστροφικής ισχύος σου. Εσύ δεν χρειάζεσαι οποιαδήποτε τέτοια δικαιολογία, καθώς τα έχεις εξοβελίσει από καιρό από την όλη συζήτηση…
Και για το κερασάκι στην τούρτα, μία παρατεταμένη απάθεια προς ο,τιδήποτε έξω από το αυστηρό σου χρονοδιάγραμμα και τις στοχευμένες σου επιδιώξεις, που εξισούται με την αναγωγή στο απόλυτο μηδενικό όλων των σχετικών παραγόντων. Για την ακρίβεια, η δυσκαμψία και η απόρριψη σε όλα τα παραπάνω, είναι αυταπόδεικτη και οφθαλμοφανής. Απλά και μόνο επειδή δεν σου λέει τίποτα: δεν σε εξυπηρετεί, δεν αποτελεί κομμάτι της εξίσωσης σου, δεν κάνει για σένα.
Ίσως και να είναι καλύτερα έτσι: άλλωστε, πώς θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να επιβιώσει με ευκολία στον καταιγισμό της πολικής ψυχρότητας που είσαι έτοιμη να τον βομβαρδίσεις, χωρίς την παραμικρή πρόθεση απομάκρυνσης από το σταβέντο στο οποίο έχεις κλειστεί και απομονωθεί; Ο κυνισμός σου σε τυφλώνει και, το χειρότερο, δεν σου επιτρέπει να νιώσεις. Να αισθανθείς όλα εκείνα που χάνεις με τους χειρισμούς και τη στάση ζωής σου αυτή και τα οποία δύσκολα αντικαθίστανται με οποιαδήποτε επίτευξη στόχου και επιδίωξη. Αλλά τι κάθομαι και σου αναλύω, δεν το αντιμετωπίζεις καν ως πρόβλημα. Εσύ να είσαι καλά, οι μέρες σου να κυλάνε κατά τα προσδοκώμενα και ο κυνισμός σου θα κανονίσει για όλα τα υπόλοιπα. Το θέμα του τι θα κάνεις όταν, αργά ή γρήγορα μείνεις μόνο με αυτόν, δεν σου περνάει από το μυαλό. Μην περιμένεις πάντως να δείξει το οποιοδήποτε έλεος, υπήρξες άριστη καθηγήτρια, τουλάχιστον ως προς τον συγκεκριμένο τομέα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου