Οι γουρουνίτσες και ο καλός ο άντρας

Το παραμύθι με τα τρία καλά γουρουνάκια το ξέρετε ξανθιές μου φίλες.

Υπάρχει και η αντιστροφή του, με τρία λυκάκια που τα ταλαιπωρεί το κακό γουρούνι ο Ρούνι, όπως το έχει γράψει ο Ευγένιος Τριβιζάς (διαβάστε το δεν θα χάσετε). Σήμερα όμως θα σας αφηγηθώ ένα δικό μου παραμύθι, τι δικό μου δηλαδή, των περισσότερων ανδρών στον πλανήτη αυτό.

Είναι οι τρεις ΓΟΥΡΟΥΝΙΤΣΕΣ και ο καλός ο ΑΝΤΡΑΣ. Ποιες είναι αυτές;

1η γουρουνίτσα

Το γκομενάκι που ο καλός ο άντρας το θέλει τρελά, κόβεται για εκείνο, το κυνηγά τρελαμένος μέσα στο δειλινό χωρίς καν μύγδαλα. Γιατί γουρουνίτσα; Γιατί ακριβώς όλη αυτή την αφοσίωση και αγάπη (ή τέλος πάντως την καψούρα που μοιάζει πολύ), την κάνει ένα ιδανικό λασπόλουτρο που σπρώχνει μέσα το αντράκι να γίνει ένα μαύρο χάλι.

Τι πληρώνει ο κακομοίρης; Την αφέλεια του, την πίστη του στον έρωτα, στην φαντασίωση πως άμα πει σε μια γυναίκα το «αγαπώ» αυτή θα πέσει κάτω να γίνει μπουχάρα. Πληρώνει ακόμη ο λασπωμένος εραστής όλους τους προηγούμενους γκόμενους, όλες τις καμένες ασφάλειες και τα τρύπια λάστιχα που δεν άλλαξε ποτέ ο τέως, τις σακούλες σκουπίδια που δεν κατέβασε ποτέ στον κάδο, τα εστιατόρια που δεν την πήγε, τα δώρα που δεν της πήρε.

Πληρώνει ακόμη το ότι τόλμησε να της πει ότι είχε και κάποια προηγούμενη σχέση, πως έχει κι αυτός τις αναστολές του, πως θέλει να την γνωρίσει στη μαμά του αλλά ίσως όχι τώρα. Γενικώς ο αντρούλης που πέφτει επάνω σε μια γουρουνίτσα, θα λουστεί μια ατελείωτη καταβόθρα σκοτεινών νερών που αναβλύζουν από την κολασμένη προϋπηρεσία της, θα τα πιει κιόλας και θα το κάνει με τεράστια υπομονή καθώς θα βλέπει πως η γουρουνίτσα του μουσουνίζει ευτυχισμένη που τον βλέπει.

Βλέπεις, ο αντρούλης αντιλαμβάνεται την κακοπέραση αλλά επιμένει να νομίζει ότι όλα αυτά είναι ένα τεστ, μια απαραίτητη διαδικασία για να κερδίσει την καρδιά της, θαμμένη κάπου μέσα στο λίπος της απογοήτευσης. Και αν δεν τα βλέπει όλα αυτά; Μα θα τον πείσει η ΓΟΥΡΟΥΝΙΤΣΑ ΝΟΥΜΕΡΟ 2.

2η γουρουνίτσα

Γνωστή και ως «καλή λυκοφίλη». Καλή γιατί κάνει τα γλυκά ματάκια στον αντρούλη, τον παρηγορεί, του λέει πόσο θαυμάσιος και ανεκτικός είναι, τον λυπάται που τόσο τον ταλαιπωρεί η φίλη της, που «ναι βέβαια σε θέλει αλλά ξέρεις πόσα έχει περάσει…». Στην πραγματικότητα βέβαια η 2η γουρουνίτσα παίζει τριπλό παιχνίδι: μασαζάρει τον βλάκα να επιμένει στο να κατακτήσει την 1η γουρουνίτσα, της ρουφιανεύει κάθε του φράση, ακόμη και το παραμικρό «ώχ» και τον αναστεναγμό, ώστε αυτή να του το βγάλει από το στόμα ξινό. Αλλά βέβαια όταν και αν ο κακομοίρης τα παρατήσει, είναι έτοιμη να τον πάρει στην αγκαλιά της, δύο γουρουνάκια μαζί αγκαλιασμένα, αυτή από σόι, κι αυτός τελειωμένος χοίρος μετά από τόση λάσπη. Η λυκογουρουνίτσα δηλαδή είναι η κλασική «καλή φίλη» που όλα τα ξανθιά κορίτσια διαθέτουν, (και γίνονται κι αυτές τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους), γουρούνι που τρώει από τη διπλανή ταΐστρα, ζηλιάρικο και φθονερό, ένας κανονικός Ρούνι δηλαδή.

Κι η 3η γουρουνίτσα;

Α, αυτή είναι το γουρούνι του πολέμου, το μαύρο το άραχνο, το αγριεμένο, αυτό που και να το σφάξεις δεν τρώγεται από τη λύσσα.

Είναι η φίλη της γουρουνίτσας νο 1, η φίλη όμως που της σχεδιάζει με λεπτομέρεια το πώς θα ταλαιπωρήσει τον κακομοίρη γκόμενο, που την καθοδηγεί σε ακόμη πιο απίθανα μαρτύρια, που της ετοιμάζει την ατάκα, την κίνηση, την χρονοδιέγερση και το αναπάντητο τηλεφώνημα ώστε να τον ψήσει ακόμη καλύτερα. Η πάνκακη αυτή γουρουνίτσα ίσως δεν θα δει ποτέ μπροστά της τον ταλαίπωρο γκόμενο της φίλης της, αλλά δεν έχει ανάγκη, η φαντασία της οργιάζει. Ακούει τις αφηγήσεις της γουρουνίτσας νο 1 και της δίνει τη χειρότερη εκδοχή για το λασπωμένο παλικάρι, την πείθει ότι αξίζει ακόμη χειρότερα, την παροτρύνει να τον πατήσει χάμω γιατί «έτσι θέλουν» και «φιλενάδα όλοι ίδιοι είναι».

Δεν χρειάζεται φυσικά μεγάλη ανάλυση, αυτό το μαύρο γουρούνι είναι που έχει φάει τη μεγαλύτερη απογοήτευση στη ζωή της, κι από τότε έχει βαλθεί να καταστρέψει κάθε άντρα. Και μιας και δεν την πλησιάζει κανείς από την κακία της (που δεν κρύβεται), τα σπάει μέσα από τις φίλες, φαρμακερή και με τεράστιους χαυλιόδοντες.

Τι ακούω ξανθιές μου φίλες;

Πως όλα τα παραπάνω μπορεί να τα κάνουν κι άντρες; Γελιέστε. Καθώς αυτό το γουρουνίσιο τρικάβαλο είναι μια καθαρά γυναικεία εφεύρεση, ένα τρίγωνο κακίας, ζήλιας και έλλειψης αυτοπεποίθησης που είναι ικανό, κουνώντας το δόλωμα (το γλυκό χοιρινό «κρέας» και τα κοψίδια) να ξυρίσει τη μαγκιά κάθε άντρα. Ο τελευταίος βέβαια που έχει μπλέξει σε ένα τέτοιο συνάφι, δεν είναι αθώος. Το γουρούνι είναι γουρούνι ότι γόβα κι αν φορέσει, κι αν επιμένει να το κυνηγά στις λάσπες, δεν του φταίει κανείς για ότι τραβά.

Αλλά αυτό είναι μια άλλη γουρουνοιστορία, εκείνη που όλοι τα χοιρινά γίνονται λουκάνικα!

 

πηγη