Α, οι σκηνές σεξ, το «αλατοπίπερο» κάθε ταινίας που σέβεται τον εαυτό της (και τους σινεφίλ, αλίμονο!), αυτά τα πολύτιμα λεπτά -σχεδόν- πορνογραφικής μαγείας που όλοι λαχταρούμε να δούμε στην ταινία.
Από τις «9½ Εβδομάδες» (1986), το πρόσφατο «Shame» (2012) μέχρι και το «Game of Thrones», κινηματογράφος και τηλεόραση έχουν βαλθεί να εξάψουν τη σεξουαλική μας περιέργεια και να ικανοποιήσουν (2012) τους μύχιους πόθους μας με ρεαλιστικότατες αναπαραστάσεις της γενετήσιας πράξης.
Η ερώτηση ωστόσο παραμένει αμείλικτη: κάνουν πράγματι σεξ οι ηθοποιοί στα γυρίσματα;
Κι ενώ η απάντηση φαντάζει αυτονόητη, ένα μεγαλεπήβολο «όχι» έρχεται κατευθείαν στα χείλη, ο τρόπος που κατασκευάζονται οι πλέον περίφημες σκηνές σεξ του κινηματογράφου αντλεί κάτι από τη μαγεία της πραγματικής πράξης.
Και τα ερωτήματα δεν εξαντλούνται φυσικά στο αν πράγματι «το κάνουν» οι ηθοποιοί, καθώς οι γαργαλιστικές λεπτομέρειες των αισθησιακών γυρισμάτων εξάπτουν τη φαντασία όλων.
Αγγίζονται ποτέ τα γεννητικά όργανα των ηθοποιών κατά το γύρισμα;
Είπαμε, με ελάχιστες εξαιρέσεις ταινιών που διαφημίζουν τις πραγματικές σεξουαλικές σκηνές τους, οι ηθοποιοί δεν συνουσιάζονται κατά κανέναν τρόπο στα γυρίσματα! Τι συμβαίνει ωστόσο όταν είναι γυμνοί κάτω από τα σκεπάσματα και η πλοκή απαιτεί ο ένας να τρίβεται πάνω στον άλλο; Ακόμα και αν είναι ορατά στην οθόνη τα γεννητικά όργανα, η κινηματογραφική βιομηχανία έχει σκαρφιστεί τρόπους για να περισώσει την αξιοπρέπεια των ερμηνευτών και να παρέχει την πάντα βολική σεμνότητα. Από ειδικά εσώρουχα στο χρώμα του ανθρώπινου δέρματος μέχρι και μια σειρά από τεχνικές λήψης που μαζεύουν τα ασυμμάζευτα, η ανθρώπινη ευπρέπεια διασφαλίζεται αποτελεσματικά.
Απολαμβάνουν οι ηθοποιοί το γύρισμα των αισθησιακών σκηνών;
Όπως ορκίζονται όλοι οι επαγγελματίες του χώρου, δεν έχει υπάρξει ηθοποιός (άντρας ή γυναίκα) που να λατρεύει τη σεξουαλική προσποίηση για τις ανάγκες του σεναρίου! Ακόμα και οι πιο ακόλαστοι και λάγνοι δεν «τη βρίσκουν» καθόλου με την ερωτική κινηματογραφική τους σύντροφο, καθώς όλο το συνεργείο είναι κυριολεκτικά πάνω από το κρεβάτι και η ενοχλητική φωνή του σκηνοθέτη διακόπτει συνεχώς την εξέλιξη. Οι προβολείς τούς στοχεύουν συνεχώς, η μακιγιέζ τους περιποιείται σε κάθε λήψη του ίδιου πλάνου και το πράγμα είναι οτιδήποτε άλλο παρά ερωτικό...
Κι αν ο ηθοποιός ερεθιστεί;
Και πάλι η κινηματογραφική πρακτική υποδεικνύει ότι η φυσιολογική αυτή ανδρική λειτουργία δεν είναι καθόλου εύκολο να συμβεί. Έπειτα από 8 ώρες εξαντλητικού γυρίσματος, με 10 άτομα πάνω από το κεφάλι σου (κυριολεκτικά), σε ένα δωμάτιο ιδιαίτερα ζεστό από τα φώτα και με τον σκηνοθέτη και το συνεργείο να εύχονται να τελειώσει το πλάνο για να πάνε στο επόμενο, το πράγμα μόνο πιεστικό είναι και καθόλου αισθησιακό. Άσε που με τις απανωτές διακοπές κάθε σκέψη για άλλα πάει περίπατο...
Πόσοι άνθρωποι παρακολουθούν τη «δράση»;
Το λέμε συνήθως «κλειστό συνεργείο» (closed set) και πρόκειται για τη διασφάλιση των ιδανικότερων συνθηκών για να βγει στο πανί ερωτική μια σκηνή που όπως είπαμε δεν είναι καθόλου τέτοια στο γύρισμα. Ο κινηματογράφος είναι εξάλλου η τέχνη της ψευδαίσθησης και ως τέτοια πρέπει πάντα να την προσλαμβάνουμε. Ο περιορισμένος αριθμός των μελών λοιπόν που θα είναι παρόντες στο γύρισμα, οι απολύτως αναγκαίοι δηλαδή, δημιουργεί σαφώς καλύτερες συνθήκες από τα πολυπρόσωπα συνεργεία. Αν το πράγμα είναι να γίνει επαγγελματικό, ο κανόνας υποδεικνύει ότι όσο λιγότεροι τόσο καλύτεροι...
Πόσος ερμηνευτικός αυτοσχεδιασμός επιτρέπεται στις αισθησιακές σκηνές;
Επειδή στο γύρισμα είναι όλα ξεκάθαρα και σαφώς ορισμένα από πριν, οι ηθοποιοί ξέρουν πάνω-κάτω τι θα κάνουν στα καυτά πλάνα τους και έχουν συμφωνήσει από την αρχή. Κι αυτό για να μη συμβούν δυσάρεστες εκπλήξεις για κανέναν. Όσο για τον αυτοσχεδιασμό, το πράγμα παραείναι απλό για να επιδείξει κάποιος την ερμηνευτική του δεινότητα, αν και χώρος για αυτοσχεδιασμούς πάντα υπάρχει...
Πόσες λήψεις απαιτούνται για να γυριστεί μια «επίμαχη» σκηνή;
Στο σινεμά τα πλάνα γυρίζονται όπως βολεύει και όχι σειριακά, όπως εμφανίζονται δηλαδή στο μονταρισμένο τελικό προϊόν. Αυτό σημαίνει ότι η ερωτική σκηνή θα πλαναριστεί με τρόπο που να επιτρέψει στους ηθοποιούς να γδυθούν σταδιακά, ώστε να μην είναι γυμνοί σε όλη τη σκηνή. Κι αν η «δράση» περιλαμβάνει γυμνό, αυτό θα γυριστεί συνήθως στο τέλος της σκηνής (παρά τη σειρά εμφάνισής του στην εξέλιξη της πράξης), εξασφαλίζοντας όσο το δυνατόν περισσότερη σεμνότητα στο γύρισμα. Και βέβαια η μηχανή λήψης θα τοποθετηθεί με τρόπο που να δείχνει κοντινά πλάνα και εκφράσεις προσώπου, αφήνοντας τη «διείσδυση» για την επικράτεια του αισθησιακού κινηματογράφου...
Τι γίνεται όμως με τις τηλεοπτικές σειρές του HBO; Παραμοιάζουν ρεαλιστικές οι ερωτικές σκηνές τους!
Οι σειρές του HBO είναι ήδη περίφημες τόσο για την ποσότητα των σεξουαλικών σκηνών τους όσο και τον ρεαλισμό που ενέχουν. Ό,τι είναι το BBC δηλαδή για το ντοκιμαντέρ και η Pixar για το animation, είναι και το HBO για το σεξ! Η αιχμή του δόρατος εδώ είναι φυσικά ο ιδιαίτερα προσεγμένος τρόπος γυρίσματος, ο επαγγελματισμός των συνεργείων αλλά και η έμφαση στην αισθητική του τελικού αποτελέσματος. Σεξ δεν κάνουν μια φορά οι ηθοποιοί! Είναι ο ιδανικός συνδυασμός γωνίας κάμερας, τοποθέτησης σώματος, υποκριτικής δεινότητας αλλά και ψηφιακών εφέ που κάνουν το μαγικό σε σειρές όπως το «Game of Thrones»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου