Ο Μίτσελ ήταν μόλις δέκα ετών, έπαιζε ακόμα στους δρόμους της γειτονιάς του στην Μαδρίτη και θα έπρεπε να περιμένει τρία χρόνια για να μπει στους μικρούς της Ρεάλ. Κανένας παίκτης του τωρινού Ολυμπιακού, ούτε καν οι «γερόλυκοι» Αριέλ Ιμπαγάσα και Ρόι Κάρολ (αμφότεροι εκτός λίστας Τσάμπιονς Λιγκ), δεν είχαν γεννηθεί. Για την ακρίβεια, δεν ήταν ούτε καν… ιδέα!
Σαράντα χρόνια και δύο ημέρες (3 Νοεμβρίου του 1973) έχουν περάσει από την μοναδική ήττα των «ερυθρολεύκων» ως γηπεδούχοι με πορτογαλική ομάδα. Κατά σύμπτωση, ήταν κόντρα στην αποψινή τους αντίπαλο, στο παλιό «Καραϊσκάκης», με 1-0 και σκόρερ τον Νενέ.
Στις 27 Νοεμβρίου του 2008 και στο πλαίσιο της φάσης ομίλων του Κυπέλλου UEFA (ακόμα), ο Ολυμπιακός του Ερνέστο Βαλβέρδε «καταπίνει» την Μπενφίκα του Κίκε Σάντσεθ Φλόρες με γκολ των Γκαλέτι (1'), Πατσατζόγλου (17'), Ντιόγκο (24', 53') και Μπελούσι (44'), με τον «πολύ» Νταβίντ Λουίζ να μειώνει προσωρινά σε 3-1 (33').Εκτοτε, ο Ολυμπιακός είναι το απόλυτο αφεντικό ως γηπεδούχος με ομάδες από το ανατολικό άκρο της Ιβηρικής Χερσονήσου. Πέντε διαδοχικές νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια, απολογισμός τερμάτων 10-2 και, πιο πρόσφατη, το θριαμβευτικό 5-1 επί των «αετών» της Λισσαβόνας, σε μια βραδιά που θύμιζαν περισσότερο… ξεπουπουλιασμένα κοτόπουλα!
Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος (βασικός εκείνο το βράδυ) είναι ο μοναδικός εναπομείναντας από εκείνη την ομάδα, με Μάξι Περέιρα και Ρούμπεν Αμορίμ (βασικοί) και Οσκαρ Καρδόσο (πάγκο) από την πλευρά των Πορτογάλων.
«Αναστό» και Stelios
Η… πελατειακή (εντός έδρας) σχέση με τις πορτογαλικές ομάδες, μετά από εκείνη την ήττα προ 40ετίας, ξεκίνησε τέτοια εποχή το 1983 (19 Οκτωβρίου), όταν στο πλαίσιο του δεύτερου γύρου του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, οι «ερυθρόλευκοι» νικούσαν 1-0 την Μπενφίκα στο Ολυμπιακό Στάδιο με σκόρερ τον «συνήθη ύποπτο» Νίκο Αναστόπουλο (21').
Την σκυτάλη που άφησε ο «Αναστό», την πήρε ο Stelios 14 χρόνια αργότερα. Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1997, και πάλι στο ΟΑΚΑ, ο Γιαννακόπουλος με μια «οβίδα» λίγο μπροστά από την σέντρα λυγίζει την Πόρτο (1-0), η οποία επρόκειτο να γνωρίσει άλλες δύο ήττες στο τότε «σπίτι» του Ολυμπιακού.
Στις 25 Νοεμβρίου του 1998 με 2-1 (Γκόγκιτς και Τζόρτζεβιτς τα ελληνικά γκολ, ο μετέπειτα «ερυθρόλευκος» Ζάχοβιτς αυτό των «Δράκων») και στις 3 Νοεμβρίου του 1999 με 1-0 και σκόρερ, για άλλη μια φορά, τον Stelios.
Ο «Γκόγκα», ο «Τζόλε»…
…και ο Stelios ξανά!
Η Μπενφίκα, εκτός από την μια νίκη και τις δύο ήττες με τον Ολυμπιακό, έχει δεχθεί άλλες δύο «σφαλιάρες» επί ελληνικού εδάφους (3-1 από τον Αρη τον Σεπτέμβριο του 1979 και 1-0 από την ΑΕΚ τον Νοέμβριο του 2009), ενώ νίκησε στην «Τούμπα» τον ΠΑΟΚ, στις 21 Οκτωβρίου του 1999, με 2-1.
Τα «γενέθλια» του Ζιοβάνι
Εκτός από την παράδοση, την «δίψα» για πρόκριση, το «Καραϊσκάκης» και την δαιμονιώδη φόρμα του Κώστα Μήτρογλου, ο Ολυμπιακός έχει ως «όπλο» και την σημερινή… επέτειο.
Σαν σήμερα πριν από δέκα χρόνια, λοιπόν, ο Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα πετύχαινε ένα από τα ωραιότερα γκολ ελληνικής ομάδας στην ιστορία των Κυπέλλων Ευρώπης. Στην Ριζούπολη και με αντίπαλο την Γαλατάσαραϊ, ο «Ζιο» έφυγε μόνος του προς την αντίπαλη εστία λίγο πριν από το φινάλε και, στο ένα μέτρο από τον τερματοφύλακα Φαρίντ Μοντραγκόν, του πέρασε με μαγικό τρόπο την μπάλα από πάνω…
Η… ευνοϊκή αγωνιστική
Ο Ολυμπιακός αγωνίζεται ως γηπεδούχος την τέταρτη αγωνιστική στην φάση ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ για ένατη φορά από τότε που συμμετέχει στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
Η παράδοση και εδώ του επιτρέπει να χαμογελάει, αφού ο απολογισμός είναι τέσσερις νίκες, δύο ισοπαλίες (αμφότερες 0-0 και με την Ρεάλ Μαδρίτης!) και μόλις δύο ήττες (2-3 από την Γιουνάιτεντ την σεζόν 2002-03 και 1-4 από την Λιόν, την περίοδο 2005-06).
Χρονικά, η τελευταία νίκη ήταν το περυσινό (άνετο) 3-1 επί της Μονπελιέ, ενώ είχαν προηγηθεί: Το 2-1 επί της Λιλ (σεζόν 2001-02), το προαναφερθέν 3-0 επί της Γαλατάσαραϊ (2003-04) και το 1-0 επί της Μονακό (2004-05), όταν ο Χαβιέρ Σαβιόλα φορούσε τν φανέλα των Μονεγάσκων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου