Φώναξε το, διεκδίκησε το, αγωνίσου για αυτό! Όλη μέρα στην τσίτα, με τις υποχρεώσεις και τις έγνοιες να μην σταματούν να σε απασχολούν δευτερόλεπτο, τι νομίζεις ότι καταφέρνεις; Πέραν του να εξαντλείς τον εαυτό σου και να τεστάρεις τα όρια των προσωπικών σου αντοχών, εννοώ. Σίγουρα, για να καταφέρεις τους υψηλούς σου στόχους οφείλεις να εργάζεσαι σκληρά και να μην επαναπαύεσαι. Δεν λέει κανείς το αντίθετο. Δεν λέει επίσης, όμως, ότι πρέπει να πέσεις και να μην ξανασηκωθείς, σιχτιρίζοντας την ώρα και τη στιγμή που αναγκάστηκες εξ αρχής να το κάνεις, ε, τι λες κι εσύ;
Η χρυσή τομή είναι πανεύκολο να βρεθεί και ακόμη ευκολότερο να δοκιμαστεί στην πράξη. Φτάνει να παραδεχτείς ορισμένα βασικά πραγματάκια, που αποτελούν το πρώτο βήμα προς την πλήρη εξεύρεση και εφαρμογή της:
Δεν είσαι ρομπότ. Ούτε μηχάνημα που μπορείς να συνεχίζεις ακατάβλητη επί μήνες τον αγώνα σου, χωρίς να χρειάζεσαι αντικατάσταση ούτε ρουλεμάν. Το σώμα σου έχει συγκεκριμένες αντοχές, τις οποίες αν πιέσεις στα όρια τους, θα βρεθείς αντιμέτωπη με εξαιρετικά δυσάρεστα ψυχοσωματικά αποτελέσματα. Για να προλάβεις το ολικό burnout, λοιπόν, φρόντισε να καταλάβεις ότι οφείλεις να αφήνεις τη μηχανή να παγώνει και να μην την υπερθερμαίνεις, γιατί ο κίνδυνος έκρηξης αυξάνεται…
Αξίζεις και χρειάζεσαι ξεκούραση. Και όχι μια στο τόσο, αλλά τακτικότατα. Όσο πιο απαιτητικό είναι το καθημερινό σου πρόγραμμα, και όσο περισσότερη ενέργεια καταναλώνεις για να αντεπεξέλθεις στους ρυθμούς του, τόσο περισσότερη οφείλει να είναι και η ξεκούραση, με τις στιγμές της που χαρίζεις στον εαυτό σου. Και όχι το αντιστρόφως ανάλογο… Μην τσιγκουνεύεσαι να χαρίζεις στον εαυτό σου αυτό που τόσο έχει ανάγκη, έστω και ως μικρή ανταμοιβή, και φρόντιζε ένα αντιδράς εγκαίρως στα προειδοποιητικά σημάδια που εκπέμπει κατά καιρούς. Μην τα αψηφάς…
Η ζωή δεν είναι μόνο δουλειά. Ούτε καριέρα, καριέρα, καριέρα. Σύμφωνοι, παίζουν και αυτά μεγάλο και σημαντικό ρόλο, αλλά δεν πρέπει να επιτρέπεις να ορίζουν το σύνολο της καθημερινής σου δραστηριότητας, ούτε να εξαρτάται από την ορθή επίτευξη τους όλη σου η ζωή. Αν καταντήσεις workaholic και εμμονική, θα κληθείς να πληρώσεις δυσανάλογα βαρύ τίμημα εν σχέσει με όσα έχεις να αποκομίσεις από τη μετατροπή σου σε πειθήνιο και τυφλά υπακούον στρατιωτάκι στους προσωπικούς σου κανόνες επιτυχίας. Είσαι σίγουρη πως είσαι έτοιμη για αυτό;
Τα διαλείμματα είναι αυτά που δίνουν νόημα. Και στη ζωή και την ύπαρξη σου, και σου δίνουν τη δύναμη να συνεχίσεις, κάθε φορά που αισθάνεσαι τις αντοχές σου να πηγαίνουν στον Άδωνι για καφέ. Είναι το αλατοπίπερο, πώς να το κάνουμε δηλαδή; Αν αποκοπείς και από τις ελάχιστες μικρές σου απολαύσεις, τότε θα μετατραπείς σύντομα και ασφαλώς σε μία δυστυχισμένη και μονόχνωτη κοπέλα, που δεν θα έχει τίποτα παραπάνω να επιδείξει από επαγγελματικές και οικογενειακές επιτυχίες. Και όχι, στη ζυγαριά δεν θα μετρήσουν και τόσο πολύ. Στην προσωπική σου εννοώ…
Ο εαυτός σου είναι πάνω από όλα. Και με τη συμπεριφορά σου αυτή, όχι μόνο δείχνεις ότι δεν τον αγαπάς και δεν τον υπολογίζεις, αλλά και ότι έχεις βαλθεί να τον εξουθενώσεις όσο συντομότερα μπορείς. Δώσε του το δικαίωμα στην τεμπελιά που τόσο του λείπει, άσε τον ελεύθερο να ξεκουραστεί και να ησυχάσει από τους βάρβαρους ρυθμούς στους οποίους τον υποβάλλεις μέρα με τη μέρα. Η τεμπελιά, στις σωστές της δόσεις, μπορεί να αποδειχτεί ευεργετική και κανονική αρετή. Μην εξαντλήσεις όλες τις ανασφάλειες και τις προσωπικές σου εκπτώσεις στον παράγοντα «τεμπελιά», λοιπόν, εκτός αν είσαι διατεθειμένη να προετοιμαστείς για μία ζωή περίκλειστη και περιορισμένη από τα όρια που η ίδια βάζεις στον εαυτό σου. Και τα οποία είναι αμφίβολο κατά πόσο θα μπορέσουν να σε οδηγήσουν στην αληθινή ευτυχία και γέμισμα, πέραν κάποιων εφήμερων ικανοποιήσεων, που δεν θα μπορέσουν να ανακόψουν την κάθοδο προς μία απλή υπερκόπωση στην αρχή, συνοδευόμενη από τις απαραίτητες δόσεις κατάθλιψης και συναφών διαταραχών, και το ολικό κάψιμο στη συνέχεια, άγνωστων λοιπών συνεπειών, που πάντως δεν συγκαταλέγονται στην κατηγορία «ευχάριστες»…
marymary
Δεν είσαι ρομπότ. Ούτε μηχάνημα που μπορείς να συνεχίζεις ακατάβλητη επί μήνες τον αγώνα σου, χωρίς να χρειάζεσαι αντικατάσταση ούτε ρουλεμάν. Το σώμα σου έχει συγκεκριμένες αντοχές, τις οποίες αν πιέσεις στα όρια τους, θα βρεθείς αντιμέτωπη με εξαιρετικά δυσάρεστα ψυχοσωματικά αποτελέσματα. Για να προλάβεις το ολικό burnout, λοιπόν, φρόντισε να καταλάβεις ότι οφείλεις να αφήνεις τη μηχανή να παγώνει και να μην την υπερθερμαίνεις, γιατί ο κίνδυνος έκρηξης αυξάνεται…
Αξίζεις και χρειάζεσαι ξεκούραση. Και όχι μια στο τόσο, αλλά τακτικότατα. Όσο πιο απαιτητικό είναι το καθημερινό σου πρόγραμμα, και όσο περισσότερη ενέργεια καταναλώνεις για να αντεπεξέλθεις στους ρυθμούς του, τόσο περισσότερη οφείλει να είναι και η ξεκούραση, με τις στιγμές της που χαρίζεις στον εαυτό σου. Και όχι το αντιστρόφως ανάλογο… Μην τσιγκουνεύεσαι να χαρίζεις στον εαυτό σου αυτό που τόσο έχει ανάγκη, έστω και ως μικρή ανταμοιβή, και φρόντιζε ένα αντιδράς εγκαίρως στα προειδοποιητικά σημάδια που εκπέμπει κατά καιρούς. Μην τα αψηφάς…
Η ζωή δεν είναι μόνο δουλειά. Ούτε καριέρα, καριέρα, καριέρα. Σύμφωνοι, παίζουν και αυτά μεγάλο και σημαντικό ρόλο, αλλά δεν πρέπει να επιτρέπεις να ορίζουν το σύνολο της καθημερινής σου δραστηριότητας, ούτε να εξαρτάται από την ορθή επίτευξη τους όλη σου η ζωή. Αν καταντήσεις workaholic και εμμονική, θα κληθείς να πληρώσεις δυσανάλογα βαρύ τίμημα εν σχέσει με όσα έχεις να αποκομίσεις από τη μετατροπή σου σε πειθήνιο και τυφλά υπακούον στρατιωτάκι στους προσωπικούς σου κανόνες επιτυχίας. Είσαι σίγουρη πως είσαι έτοιμη για αυτό;
Τα διαλείμματα είναι αυτά που δίνουν νόημα. Και στη ζωή και την ύπαρξη σου, και σου δίνουν τη δύναμη να συνεχίσεις, κάθε φορά που αισθάνεσαι τις αντοχές σου να πηγαίνουν στον Άδωνι για καφέ. Είναι το αλατοπίπερο, πώς να το κάνουμε δηλαδή; Αν αποκοπείς και από τις ελάχιστες μικρές σου απολαύσεις, τότε θα μετατραπείς σύντομα και ασφαλώς σε μία δυστυχισμένη και μονόχνωτη κοπέλα, που δεν θα έχει τίποτα παραπάνω να επιδείξει από επαγγελματικές και οικογενειακές επιτυχίες. Και όχι, στη ζυγαριά δεν θα μετρήσουν και τόσο πολύ. Στην προσωπική σου εννοώ…
Ο εαυτός σου είναι πάνω από όλα. Και με τη συμπεριφορά σου αυτή, όχι μόνο δείχνεις ότι δεν τον αγαπάς και δεν τον υπολογίζεις, αλλά και ότι έχεις βαλθεί να τον εξουθενώσεις όσο συντομότερα μπορείς. Δώσε του το δικαίωμα στην τεμπελιά που τόσο του λείπει, άσε τον ελεύθερο να ξεκουραστεί και να ησυχάσει από τους βάρβαρους ρυθμούς στους οποίους τον υποβάλλεις μέρα με τη μέρα. Η τεμπελιά, στις σωστές της δόσεις, μπορεί να αποδειχτεί ευεργετική και κανονική αρετή. Μην εξαντλήσεις όλες τις ανασφάλειες και τις προσωπικές σου εκπτώσεις στον παράγοντα «τεμπελιά», λοιπόν, εκτός αν είσαι διατεθειμένη να προετοιμαστείς για μία ζωή περίκλειστη και περιορισμένη από τα όρια που η ίδια βάζεις στον εαυτό σου. Και τα οποία είναι αμφίβολο κατά πόσο θα μπορέσουν να σε οδηγήσουν στην αληθινή ευτυχία και γέμισμα, πέραν κάποιων εφήμερων ικανοποιήσεων, που δεν θα μπορέσουν να ανακόψουν την κάθοδο προς μία απλή υπερκόπωση στην αρχή, συνοδευόμενη από τις απαραίτητες δόσεις κατάθλιψης και συναφών διαταραχών, και το ολικό κάψιμο στη συνέχεια, άγνωστων λοιπών συνεπειών, που πάντως δεν συγκαταλέγονται στην κατηγορία «ευχάριστες»…
marymary
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου