Κατά τον Ησίοδο η ανθρώπινη ψυχή ακολουθεί μία πτωτική πορεία, από την στιγμή που δημιουργήθηκε μέχρι και σήμερα.
Έχοντας εξετάσει τα δύο πρώτα γένη του Ησιόδου, το χρυσό και το αργυρό, συνεχίζουμε με τα επόμενα τρία γένη:
Το «ΧΑΛΚΕΙΟΝ» γένος που είναι το τρίτο κατά σειρά κατάταξης, είχε ακόμα μικρότερη αξία από το προηγούμενο, διότι όσο....
... ο άνθρωπος απομακρύνεται από την θεία του φύση, χάνει την πραγματική αξία της ύπαρξής του και του πραγματικού σκοπού της του.
Το τρίτο γένος, αφοσιωμένο στις βιοτικές μέριμνες και την επιβίωση σε έναν σκληρό κόσμο που μόνο δίκαιος δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, απομακρύνεται πλήρως από τον ηθικό τρόπο ζωής που θεωρείται προ πολλού ξεπερασμένος και μετατρέπεται σταδιακά σε ένα απάνθρωπο ον, σε ένα ανδράποδο που μπροστά στα θέματα της επιβίωσης, δεν εφαρμόζει πλέον καμμία ηθική αρετή.
Η κάποτε ευσπλαχνική καρδιά του, μοιάζει τώρα να είναι από ατσάλι που είναι αδύνατον να δείξει συμπόνια για τον συνάνθρωπό του. Αντίθετα, υιοθετεί έναν ανελέητο και φρικτό τρόπο ζωής, που από ό,τι φαίνεται στηρίχτηκε μόνο στην αύξηση της διανοητικής του κατάρτισης, παραμελώντας πλήρως της ηθική και πνευματική καλλιέργεια.
Οι άνθρωποι του χάλκινου γένους, χρησιμοποίησαν τις δυνάμεις τους σε πολεμικές συγκρούσεις, σε έναν διαρκή αγώνα επικράτησης του ισχυρότερου, χωρίς να ενδιαφέρονται για κανενός είδους ηθικό φραγμό και χωρίς να τους απασχολεί έστω και στο ελάχιστο η εφαρμογή της έννοιας της δικαιοσύνης.
Η μη ενασχόλησή τους με ανώτερα φιλοσοφικά θέματα, είχε σαν αποτέλεσμα την πλήρη αποτυχία προσέγγισης και ανάπτυξης των θεϊκών τους δυνάμεων, δηλαδή της ηθικής τους υπόστασης που θα μπορούσε να αναπτύξει την ανθρώπινη διανόηση, γεγονός που αποτελεί και την βασική διαφοροποίηση του ανθρώπου από τα ζώα.
Έτσι ο Δίας υποχρεώθηκε να κατάστρεψε και αυτό το γένος. Στην συνέχεια όμως υπάρχει μία σημαντική καινοτομία, διότι το τέταρτο γένος που ακολουθεί περιγράφοντας την ηθική κατάπτωση του ανθρώπου, είναι το μόνο που δεν χαρακτηρίζεται από κάποιο μέταλλο όπως διαπιστώνουμε εμφανώς ότι συμβαίνει με όλα τα υπόλοιπα.
Το τέταρτο γένος φέρει τον μυστηριώδη χαρακτηρισμό «ΗΡΩΩΝ ΘΕΙΟΝ ΓΕΝΟΣ» και βρίσκεται ακριβώς πριν από το πέμπτο και τελευταίο γένος του ΣΙΔΗΡΟΥ που σηματοδοτεί και το κατώτατο επίπεδο πτώσης στο οποίο θα μπορούσε ποτέ να βρεθεί η ανθρώπινη ψυχή.
Αυτό σημαίνει ότι σε αυτό το τέταρτο στάδιο εξέλιξης, ο Δίας προκειμένου να βοηθήσει τον άνθρωπο να ανακόψει την πτωτική του πορεία, του προσφέρει σαν βοήθεια, το παράδειγμα των ηρωικών κατορθωμάτων κάποιων πολύ σπουδαίων περιπτώσεων ανθρώπων.
Αναφέρεται σε μία μειοψηφία ανθρώπων, που παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες και τις αντίξοες συνθήκες που βίωναν στην καθημερινή τους ζωή, κατάφεραν να υπερνικήσουν τους άνομους πόθους και τα πάθη τους και να καταστούν Ήρωες, ακριβώς διότι κατάφεραν να βρουν την δύναμη για να ανακόψουν αυτήν την πτωτική τους πορεία και να ανακτήσουν τις θείες τους δυνάμεις.
Επομένως το τέταρτο γένος των ΗΡΩΩΝ σχετίζεται απολύτως με το πέμπτο γένος της τελικής πτώσης, μεταφέροντας το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι ο άνθρωπος που βρίσκεται σε πτώση, αν εργαστεί σκληρά και αποφασίσει να εφαρμόσει στην ζωή του τους θείους νόμους της δικαιοσύνης κατά το παράδειγμα των ηρωικών και ένδοξων προγόνων του, θα καταφέρει να σπάσει τα δεσμά της πτώσης του.
Το γεγονός αυτό θα του επιτρέψει να κινηθεί προς την αντίστροφη πορεία, να εισέλθει στην οδό της ανόδου, που θα του επιτρέχει την επιστροφή και πάλι στην «αμέριμνη» ζωή του χρυσού γένους, διότι θα λειτουργεί και πάλι σύμφωνα με τα θεία πρότυπα.
Βεβαίως, στο σημείο αυτό, αποκαλύπτεται και η σημαντικότατη αξία που κρύβουν μέσα τους τα έπη, τόσο τα διδακτικά του Ησιόδου, όσο και τα ηρωικά του Ομήρου, για την εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Το πέμπτο «ΣΙΔΗΡΕΟΝ» γένος αφορά την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η σημερινή ανθρωπότητα. Περιγράφει μία άθλια και θλιβερή κατάσταση η οποία είναι κατά πολύ χειρότερη ακόμα και από το τρίτο χάλκινο γένος, που ήδη βρισκόταν σε μία απόλυτη παρακμή.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ησίοδος εύχεται να μην τον αξίωνε ποτέ ο θεός να ζήσει σε αυτήν την τόσο δύσκολη εποχή. Διότι κατά τα λεγόμενά του, οι άνθρωποι του γένους του σιδήρου είναι οι χειρότεροι όλων όσων προηγήθηκαν στα τρία προηγούμενα γένη.
Είναι αυτοί που έχουν τις περισσότερες και τις χειρότερες υποχρεώσεις που μοιάζουν να μην τελειώνουν ποτέ. Υποχρεώσεις και βιοτικές μέριμνες που δεν τους επιτρέπουν να βρουν τον απαιτούμενο χρόνο αλλά και την διάθεση για να ασχοληθούν με την απαραίτητη «γνώση του εαυτού τους», σύμφωνα με το Απολλώνιο παράγγελμα του μαντείου των Δελφών.
Το αποτέλεσμα είναι οι άνθρωποι του γένους αυτού, σε πολλές περιπτώσεις να μην διαθέτουν ούτε καν την στοιχειώδη ηθική κατάρτιση, ενώ το μόνο που δείχνει να τους ενδιαφέρει είναι ένας διαρκής και πολλές φορές αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στους συνανθρώπους τους και το πώς θα υπερισχύσουν έναντι των υπολοίπων.
Οι έννοιες της συντροφικότητας, της συνεργασίας της αγάπης και του αλτρουισμού έχουν δώσει την θέση τους στις έννοιες του εγωισμού, του ατομικού συμφέροντος, της φιλοπρωτίας και της κακίας.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι τόσο δυστυχισμένοι, κάνουν τόσο άσχημο τρόπο ζωής, στερούνται σε τέτοιον βαθμό ιδανικά και αξίες, που πολλές φορές μοιάζουν να έχουν γεράσει πριν την ώρα τους.
Μπροστά στην ατομική τους ευχαρίστηση και την ικανοποίηση των προσωπικών τους ορέξεων, δεν υπολογίζουν πολλές φορές ούτε καν την ίδια τους την οικογένεια, καταντώντας να είναι κακότροποι, κακόγλωσσοι, χαιρέκακοι και μνησίκακοι, διότι στην πραγματικότητα δεν είναι σε θέση να μπορούν να αγαπήσουν κανέναν άλλον, περισσότερο από τον εαυτό τους.
Είναι τόσο μεγάλος ο εγωισμός και τα ζωώδη ένστικτα που διαθέτουν που θεωρούν τον εαυτό τους το κέντρο του σύμπαντος, ενώ όλοι οι άλλοι είναι αναπόφευκτα υποδεέστεροί τους.
Θα μπορούσε όμως να υπάρξει κάποια ελπίδα σε αυτήν την διαρκή και συνεχιζόμενη κατάπτωση του ανθρώπινου γένους που οδηγείται τελικά στην αποκτήνωση;
Το μήνυμα του Ησιόδου είναι ότι ο σημερινός άνθρωπος, πρέπει να καταφέρει να συνειδητοποιήσει κάποτε την δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει και να θελήσει να αντιστρέψει αυτήν την πτωτική πορεία που μοιραία έχει υποστεί.
Πράγματι, αν ο λόγος που υφίσταται αυτές τις φοβερές συνέπειες των συνθηκών διαβίωσης του πέμπτου γένους του σιδήρου, οφείλεται στην απομάκρυνσή του από την εφαρμογή των θείων νόμων, αυτό που τώρα οφείλει να κάνει, είναι να βρει έναν τρόπο που θα του επιτρέψει να επιστρέψει και πάλι πολύ κοντά στην θεϊκή του υπόσταση.
Διαπιστώνουμε όμως, ότι αν καταφέρει να μετακινηθεί από το πέμπτο γένος στο αμέσως προηγούμενο, δηλαδή στο τέταρτο, εκεί θα συναντήσει το γένος των Ηρώων που παρομοιάζεται με τους Ημίθεους.
Πράγματι η επική ποίηση είναι αυτή που μας δείχνει αυτόν τον δύσβατο δρόμο της επιστροφής, ο οποίος περνάει αναμφισβήτητα μέσα από τις ηρωικές πράξεις και τα ανδραγαθήματα, κάποιων ιδιαίτερα χαρισματικών ανθρώπων που αποφάσισαν έμπρακτα να αλλάξουν τις συνθήκες της ζωής τους, να αντισταθούν στις συνθήκες που επιβάλει το εκάστοτε σύστημα διακυβέρνησης και οι αξίες της κοινωνίας, να εγκαταλείψουν τον κοινό ή ομαδικό τρόπο εξέλιξης που απορρέει ως συνέπεια όλων αυτών και να βρουν την υπεράνθρωπη δύναμη να κινηθούν αντίθετα προς όλη αυτήν την κοινά ακολουθούμενη πορεία, χαράσσοντας την δική τους προσωπική διαδρομή που θα στηρίζεται πρωτίστως στην πρακτική εφαρμογή της δικαιοσύνης και της ηθικής.
Τον δρόμο αυτόν της επιστροφής μας τον δείχνει χωρίς ίχνος αμφιβολίας ο ελληνικός πολιτισμός μέσω και των ηρωικών ή των διδακτικών επών.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου