Είναι πάντα τόσο μεστή, τόσο γεμάτη συναισθήματα η πρώτη μέρα της περιόδου που νομίζεις ότι αργεί να ξημερώσει. Σαν να επιμένει το φεγγάρι, να φέγγει καλά, σαν να αντιστέκεται στον ερχομό της χρυσής αυγής. Ολοι ήταν όμως έτοιμοι κι ας κόντεψε, με τη φετινή καθυστέρηση στη ρυθμιστική, να ταρακουνηθεί για λίγο το όνειρο......
Οι παρέες από καιρό είχαν τα πάντα έτοιμα. Εγιναν ανιχνεύσεις, άνοιξαν τα χορταριασμένα μονοπάτια, επισκευάστηκαν τα νεροφαγώματα. Αλήθεια, πόσο έρημα θα ήταν τα δάση μας χωρίς την παρουσία των κυνηγών...
Με εκατοντάδες χιλιόμετρα δασικών δρόμων παραμελημένα εδώ και δεκαετίες πια, παρά το φιλότιμο ορισμένων
νοσταλγών της καλής παλιάς δημόσιας διοίκησης. Ακόμη και αν δεν υπήρχε το κυνήγι, έπρεπε να το εφεύρουμε.
Ναι, την ώρα που και οι τελευταίοι φυσιολάτρες αφήνουν τα ψηλά βουνά για να προσγειωθούν στον «καλό χειμώνα» της λήξης των διακοπών, οι τρελοί του αγριογούρουνου, σκαρφαλώνουν και γαντζώνονται πια στα όμορφα ψηλά.
Εκεί ήταν, βέβαια, όλο τον χρόνο, μια με τα εκπαιδευτικά, μια με τις παρατηρήσεις της άγριας ζωής, μια με τις προετοιμασίες. Τώρα όμως, για του επόμενους τέσσερις μήνες θα είναι οι ψυχές των δασών. Και κυρίως, οι άμισθοι φρουροί τους.
Στις καλύβες...
Στις... ζούγκλες του Βόρειου Φαλακρού της Δράμας. Εβαλα επίτηδες τον συνάδελφο κυνηγό να βγάλει το πορτοκαλί γιλέκο, και παρ' όλο που είναι ο πιο κοντινός στην κάμερα, τι ...κάλυψη επιτυγχάνει, σε βάρος φυσικά της ασφάλειας.
Από το βράδυ της Παρασκευής, οι τελευταίοι, και από τις αρχές της εβδομάδας οι πιο προνοητικοί, έχουν κανονίσει τα πάντα. Και ψηλά, στα καφενεία των χωριών, στις καλύβες, οι συζητήσεις δεν σταματάνε πια.
Τι είδε ο καθένας, που το είδε, πότε το είδε και τι κατάλαβε από αυτό. Εννοείται ότι πολλά από τα λεγόμενα είναι άκρως παραπλανητικά, ειδικά ανάμεσα σε παρέες που έχουν τον ίδιο γεωγραφικό χώρο αναφοράς. Σκυλιά καινούργια, ελπίδες πολλές και σπάνια γκρίνια.
Είμαστε ακόμη στην αρχή. Μετά από πολλά χρόνια στο κουρμπέτι, έμαθα να μην ακούω λόγια, έμαθα να πιστεύω μόνο αυτά που βλέπω, ειδικά αυτές τις μέρες.
Περπάτησα, σχεδόν καθημερινά, μία εβδομάδα πριν, όλα τα πιθανά μονοπάτια, στους γνωστούς κυνηγότοπους της Δυτικής Ροδόπης. Υπάρχουν αγριογούρουνα, όχι όμως όπως στους συνηθισμένους αριθμούς των παλαιότερων χρόνων.
Και έδωσε ο Θεός, όπως το ‘χε από παλιά συνήθειο (που λέει και ο ποιητής) και ξημέρωσε η μέρα μας. Αν είναι να συνοψίσει κανείς μέσα σε μια φράση το τι έγινε, θα έλεγε απλά...
Ξηρασία & βροχές
Καπρί που θηρεύτηκε την πρώτη μέρα στη Λαμπάνιτσα Θεσπρωτίας (φωτό του Γιώργου Τζώρτζη) και την διάλεξα γιατί πραγματικά τιμά τους κυνηγούς και το κυνήγι.
Αυτές είναι οι δύο όψεις ενός νομίσματος, που έχει από τη μια τον θρυλικό μας κάπρο και από την άλλη τον χάρτη του ελληνικού Βορρά.
Σε περιοχές όπως η Θράκη και η Ανατολική Μακεδονία - μάλιστα σύμφωνα με διασταυρωμένες καλά πληροφορίες, και στον Νομό Σερρών, η ξηρασία έπαιξε καθοριστικά τον ρόλο της.
Και εδώ θα πρέπει να διευκρινίσω ότι γουρούνια υπάρχουν στις περισσότερες από αυτές τις περιοχές, απλά όμως, όταν έχει να βρέξει ακόμη και από τον Μάιο πολλές φορές, δεν είναι δυνατόν να βρεθούν εύκολα.
Την Κυριακή το μεσημέρι, στα βόρεια του Φαλακρού, στο Μπέλλες των Σερρών και στη Δυτική Ροδόπη, είχαμε θερμοκρασίες που έφταναν τους 34 και 35 βαθμούς.
Σε μέρη που άλλοτε είχε νερά στεκούμενα, τους λεγόμενους εδώ πάνω λούστρους, εδώ και πολλούς πια μήνες δεν έχει τίποτα.
Την Πέμπτη το απομεσήμερο, στην πόλη της Δράμας έβρεχε (υψόμετρο 80 μέτρα), και στα δέκα χιλιόμετρα βορειότερα, δεν έπεσε σταγόνα, το ίδιο βιολί βιολάκι.
Θηρεύτηκαν πάρα πολύ λίγα αγριογούρουνα, σε όλη αυτήν την περιοχή (Ανατολική Μακεδονία και Θράκη), κάτι που όμως υπήρχε σαν θέμα και στην περσινή έναρξη.
Αντίθετα, στην Κεντρική, στη Δυτική Μακεδονία και στα γνωστά κυνηγοτόπια της Ηπείρου τα χαμόγελα, περίσσεψαν, κάτι που σε μεγάλο βαθμό ήταν και αναμενόμενο.
Oπου οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούν την έρευνα και την καταδίωξη, δυσχεραίνεται το έργο της εκπαίδευσης των σκύλων, που ουσιαστικά αποτελεί τη βάση του κυνηγιού του αγριογούρουνου
Τα χαμόγελα ήταν γενικά... όσο πιο δυτικά τόσο πιο πολλά. Ακόμη και σε παραδοσιακά κυνηγοτόπια, που βρίσκονται ανατολικά της Κεντρικής Μακεδονίας, όπως ας πούμε Λαχανά - Λαγκαδά κ.λπ., τα αποτελέσματα ήταν πολύ φτωχότερα σε σχέση με την περιοχή της Βέροιας, που βρίσκεται σε ευθεία 50-60 χιλιόμετρα πιο δυτικά.
Λίγο πιο νότια, στα βουνά της Θεσσαλίας, είχαμε επίσης επιτυχίες σημαντικές, όπως φυσικά και στην περιοχή του Γράμμου-Κορεστείων Καστοριάς, όπου για πρώτη χρονιά, η έναρξη ήταν τόσο επιτυχημένη.
Εδώ όμως είχαμε και τραυματισμούς σκύλων από καπριά. Εντάξει, αυτά γίνονται συχνά βέβαια, παντού.
Στην Ηπειρο...
Στις περιοχές της Ηπείρου, πάλι χαμόγελα και αισιοδοξία. Θεσπρωτία, Πρέβεζα και Γιάννενα, δικαιολογούν τη φήμη τους, τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο πολύ.
Τελικά, για πολλοστή φορά, τα τερτίπια της φύσης, οι βροχές και γενικά ο καιρός, επηρεάζουν σημαντικά, πολλές φορές μάλιστα καθοριστικά την πορεία του κυνηγιού. Και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό.
Εκεί όπου οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούν την έρευνα και την καταδίωξη, δυσχεραίνεται το έργο της εκπαίδευσης των σκύλων, που ουσιαστικά αποτελεί τη βάση του κυνηγιού του αγριογούρουνου.
Μπαίνοντας στα δύσκολα. Ακριβώς σ' αυτό το σημείο, πετάχτηκε ένας τεράστιος μπούφος, στις 9.40 το πρωί. Ηταν καθισμένος στο χώμα, κάτω από έναν βράχο, και σηκώθηκε, αφού είχαν περάσει από δίπλα του δύο κυνηγοί.Σηκώθηκε στον τρίτο
Φέτος, έπεσαν στην αντίληψή μας κυνηγοί από τις παραδοσιακά κυνηγομάνες περιοχές των Πομάκων της Ξάνθης, να μετακινούνται δυτικότερα, για να κυνηγήσουν το αγαπημένο τους θήραμα...
Από την άλλη μεριά βέβαια, πιστεύω ότι η φύση έχει την πρόνοιά της και διορθώνει το πρόβλημα, όπως πέρυσι, που η αλλαγή του καιρού τον Οκτώβρη άλλαξε το ισοζύγιο θηρεύσιμων αγριογούρουνων, ιδίως προς τα τέλη της περιόδου.
Καλό είναι, πάντως, οι συνάδελφοι κυνηγοί να βοηθήσουν με το γνωστό πρόγραμμα «Αρτεμις» και να ενημερώνουν αρμοδίως την Ομοσπονδία τους.
Ισως, μεσοπρόθεσμα, να χρειαστεί να ψάξουμε λίγο παραπάνω το θέμα της τοπικής ανομβρίας. Πάντως, τροφές υπάρχουν στα βουνά, αυτό που κυρίως δυσκολεύει το κυνήγι, είναι οι υψηλές θερμοκρασίες.
Την πρώτη μέρα...
Φέτος, τη δεύτερη μέρα της περιόδου, την Κυριακή το πρωί στις 9.40, είχα και μια αναπάντεχη συνάντηση με έναν... μπούφο.
Σε υψόμετρο κοντά στα 900 μέτρα στα βορινά του Φαλακρού, μέσα σε άνυδρο από τον Μάιο ρέμα, ενέδρευε κάτω από έναν βράχο.
Ο Φάνης Καραμπατζάκης της ΚΟΜΑΘ, στην πρώτη γραμμή πάντα.
Σηκώθηκε μεγαλοπρεπώς και πολύ αργά για πουλί και πέταξε σε ύψος 3-4 μέτρων, εμφανώς ενοχλημένος, που μετά από οκτώ μήνες ησυχίας, πέρασαν άνθρωποι από δίπλα του.
Εννοείται, βέβαια, ότι έβλεπε και επόπτευε τα πάντα, εδικά από τη θέση που βρισκόταν.
Το Σάββατο, πρώτη μέρα, καλημερίστηκα και με μια οχιά, νηπιακής ηλικίας μάλλον. Θέλει προσοχή, μεγάλη προσοχή, μη χαλαρώνετε αυτήν την εποχή των υψηλών θερμοκρασιών, οι οχιές είναι ακόμη εκεί έξω και μάλιστα ξεψάρωτες και κυρίως χωρίς καμιά επαφή με τον άνθρωπο και τα χούγια του. Γι’ αυτό, ορμάνε πιο εύκολα, αν χρειαστεί.
Επίλογος
Ο καιρός αλλάζει απ’ ό,τι φαίνεται, μπαίνει επιτέλους το φθινόπωρο. Το αγριογούρουνο, όπως και ο λαγός, είναι πάντα εκεί έξω και μας περιμένει κι αυτό.
Ας δροσίσουμε λοιπόν τα όνειρά μας, συναντώντας τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα, τις παρέες μας. Η ύπαιθρος το ‘χει πια ανάγκη εδώ και χρόνια κι ας μας δέρνουν τα μνημόνια καθημερινά.
Τώρα, περισσότερο από ποτέ, μας έχουν ανάγκη οι δικοί μας εκεί πάνω. Τώρα που μάλλον μάθαμε να φοράμε τα πορτοκαλί, τώρα που μάθαμε αρκετά για δίκαιες συμπεριφορές στα βουνά, ε τώρα, δεν θα μας πνίξουν τα μνημόνια.
Πάντα υπάρχουν γύρω μας πράγματα που δίνουν τα περισσότερα οφέλη με τα λιγότερα σχετικά χρήματα. Μη ψάχνετε το «πόσο κάνει», αλλά το «τι κάνει» και το «τι μπορώ». Ας τα ψάξουμε, λοιπόν.
Και κάτι άλλο. Ας ενισχύσουμε τους δικούς μας, αυτούς φυσικά που αξίζουν. Υπάρχουν και τους ξέρουμε όλοι. Τα σκυλιά είναι για να κυνηγάνε, τα όπλα για να τουφεκάνε και τα καλά μαγαζιά είναι αυτά που δεν κοιτάζουν την τσέπη σου. Και σας λέω αλήθειες, γιατί πρώτα κυνήγησα και μετά σπούδασα οικονομικά...
ΣΩΤΗΡΗΣ & ΑΘΗΝΑ ΔΗΜΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΘΗΝΑ ΔΗΜΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
Σε μια εποχή που το μυαλό μας δέχεται βροχή γκρίζων και ίσως μαύρων ειδήσεων τα Νέα Καλά Μαντάτα είναι ένα blog με χιλιάδες άρθρα ενδιαφέροντα ,χρήσιμα και προ πάντων ευχάριστα προς ανάγνωση. Κάνοντας απλώς ένα κλικ διαβάζεις κάτι ευχάριστο και ενδιαφέρον χωρίς να κατευθύνεσαι σε ένα λαβύρινθο παραθύρων! Απλά δοκιμάστε μας και σίγουρα θα γίνουμε καθημερινή σας συνήθεια και η ευχάριστη παρέα σας!
Γίνετε φίλοι μας στο facebook //www.facebook.com/NeaKalaMantata?ref=hl ή ακολουθήστε μας στο Twitterhttps://twitter.com/NeaKalaMantata . Σας ευχαριστούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου