Έχω χάσει τον ύπνο μου από τότε που μου ανατέθηκε αυτό το θέμα. Σκέφτομαι καθημερινώς και αδιαλείπτως έναν τρόπο να το προσεγγίσω χωρίς να φανώ εξώλης και προώλης. Στην ουσία δεν πρόκειται για μια επιλογή των κορασίδων που θα χαρακτήριζε κανείς ως "ελευθέρων ηθών", αλλά μπορεί
να συμβεί σε όλες μας. Το θέμα είναι πως κάτι τέτοιο δεν είναι αυταπόδεικτο και χρίζει επιχειρηματολογίας και περαιτέρω ανάλυσης. Με κίνδυνο φυσικά την άσπιλη εικόνα μου.
Πρόκειται για θέμα κλισέ και χιλιοειπωμένο, χιλιοειδωμένο και κατάσταση στην οποία ποτέ κανείς δε θέλει να βρεθεί. Όχι εντάξει, υπάρχουν κι εκείνες τις οποίες δεν τις νοιάζει - αλλά αυτό το κείμενο δεν απενοχοποιεί τις λεγόμενες "σε έτρωγε ο πωπός σου" γυναίκες.
Ας δημιουργήσω μια εικόνα για να έχουμε μια κοινή γραμμή πλεύσης αγαπητή αναγνώστρια. Είσαι σε μία όμορφη σχεσούλα (να δοθεί η δέουσα σημασία στις καταλήξεις παρακαλώ) εδώ και λίγο καιρό. (Ο "λίγος καιρός" παίρνει κάθε φορά άλλη τιμή ανάλογα το υποκείμενο που τον χρησιμοποιεί) Για τα δικά μου δεδομένα, ας υποθέσουμε πως ήμουν 2-3 εβδομάδες με ένα αγόρι Α. Ταυτόχρονα ήμουν και χωρισμένη 2-3 μήνες από το προηγούμενο αγόρι Χ, το οποίο ήθελα πολύ. Γνωρίζω τον Α και μαζί τον φίλο του τον Β, όμορφα, καλά παιδιά, κάνουμε παρέα.
Για πολλούς και διάφορους λόγους προκύπτει μια παραπάνω επικοινωνία και επαφή με τον Α, λίγο το αλκοόλ, λίγο η ανάγκη να αποδείξω στον εαυτό μου ότι έχω ξεπεράσει τον Χ πρώην, συν ότι ο άλλος ενδιαφερόταν και ήταν ενδιαφέρων και συζητήσιμος, κάπως έτσι ξεκινούν τα ειδυλλιάκια.
Ακριβώς επειδή υπήρχαν τόσα υποκοριστικά όμως, τα οποία δήλωναν πόσο "μικρό" ήταν αυτό που είχαμε, κάποια στιγμή μετά από έναν μήνα ας πούμε, έληξε το μεταξύ μας.
Παράλληλα λόγω κοινών εξόδων είχα αναπτύξει μια κάποια φιλία με τον φίλο Β, την οποία και διατηρήσαμε συνεχίζοντας τις συζητήσεις και τις αναλύσεις, θέτοντας επί τάπητος από μπουρδολογίες μέχρι φιλοσοφικά ζητήματα. Περνά ο καιρός, οκτώ - εννιά μήνες μετά, μας πιάνει κατιτίς και ξεσπά ένα καινούριο αισθηματάκι στην Ψωροκώσταινα. Και κάπως έτσι εγώ και ο Β δοκιμαστήκαμε ως ζευγάρι για κανα δυο βδομαδούλες. Είς γνώσιν του Α και δίχως ίχνος κρυφτού, σχεδόν με τις ευλογίες του, συνεχίσαμε το πίτσι πίτσι με μια ταμπέλα σχέσης έτσι για το θεαθήναι. Τώρα πια κανείς δεν είναι κανενός και τα περνάμε φίνα ως φιλαράκια.
Δεδομένων αυτών των συνθηκών, πες μου εσύ φίλη αναγνώστρια, πού είναι το μεμπτόν; Όλη αυτή η ιστοριούλα έχει σαν σκοπό της να απενοχοποιήσει τα κίνητρα πίσω από τα οποία μια γυναίκα ίσως κάποτε μπλέξει με τον κολλητό του αγοριού της.
Όχι ότι χρειαζόμαστε απαραίτητα δικαιολογίες ή άλλοθι για να κάνουμε το οτιδήποτε, αλλά βλέπεις ζούμε σε μια κοινωνία που αγαπά να δείχνει με το δάχτυλο κάθε τι το οποίο ξεφεύγει από τις νόρμες της.
Έτσι λοιπόν, ξεσκεπάζουμε εκείνη την γυναίκα αράχνη, που δεν της έφτανε ο ένας, αλλά ήθελε να πάρει και τον φίλο του και η οποία εφόσον το έκανε μια φορά, θα το ξανακάνει πάντα. Μάθετε λοιπόν πως δεν κοιτάζουμε τους φίλους σας σαν ξερολούκουμα κι αν θέλαμε θα "τρώγαμε" από την αρχή αυτούς. Οι συγκυρίες καμια φορά τα φέρνουν έτσι ώστε τυχαίνει τελικά να μην ταιριάζεις τόσο με τον τάδε, αλλά να τα βρίσκεις με τον δείνα, ο οποίος συμπτωματικά είναι και κολλητός του πρώτου! Για έναν περίεργο λόγο κι επειδή μάλλον οι άλλες δύο μεριές του ισόπλευρου αυτού τριγώνου έχουν πιασμένα τα χέρια τους, θα είσαι εσύ εκείνη που τόλμησες να μπεις ανάμεσα στα δύο αγόρια και που θα σηκώσει τα βάρη και την ευθύνη του ερωτικού μπερδέματος. Ας δούμε τα πιθανά σενάρια τέλους σ' αυτή την ιστορία ερωτικού τριγώνου ανάμεσα σε φίλους και γυναίκα δηλητήριο.
1. Ας πρόσεχαν
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι άντρες σχεδόν ποτέ δε χαλούν τη ζαχαρένια τους για μία γκόμενα. Όρκος απαράβατος στην αρσενική φιλία, ο ένας ρωτάει τον άλλον "Τη θες ακόμα τη Μαρία;", "Όχι ρε φίλε κάνε ό,τι γουστάρεις." κι άντε μετά η Μαρία να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Απ' τη μια αυτή η ειλικρίνεια με έχει κερδίσει γιατί είναι κάτι που δε συναντάς συχνά στις γυναικείες λυκοφιλίες. Από την άλλη η φεμινιστική μου πλευρά δε μπορεί να ανεχτεί πώς παίζουν τόσο ελαφρά τη καρδία, μπάλα με τη Μαρία (ρίμα με τεράστια επιτυχία). Όταν δεν πρόκειται για Μαρία με καρδιά αγκινάρα, τότε το κοριτσάκι ή παρατάει τον έναν επειδή γουστάρει περισσότερο τον κολλητό του, ή απλά δεν της άρεσε τρομερά κανένας από τους δύο και αποφάσισε να γεμίσει το χρόνο της με αγοράκια που δεν μπορούσαν να καταλήξουν ποιος τη θέλει περισσότερο. Δεν είναι εκείνη που φταίει και που χειρίζεται τα νήματα, αλλά τα παλικάρια που δεν έχουν μάθει να ξεχωρίζουν τα "παιχνίδια" τους και αποφασίζουν να παίξουν με αυτά του κολλητού τους.
2. Ο έρωτας της ζωής του
Υπάρχει φαντάζομαι και η πιθανότητα οι κολλητοί να μην ξαναμιλήσουν ποτέ κι αυτό γιατί ο ένας ερωτεύτηκε την Μαρία του άλλου, του την πήρε και αποφάσισε πως είναι η γυναίκα της ζωής του, ενώ ο άλλος έμεινε με το... συναίσθημα στο χέρι, πήρε τον πληγωμένο εγωισμό του και αποχώρισε ησύχως, ώστε να δώσει χώρο στα παιδιά να χαρούν τον έρωτά τους. Δε μπορώ να διανοηθώ ότι και πάλι η ευθύνη θα πέσει στο κορίτσι, ενώ την ουρά έχει κουνήσει προηγουμένως ο γάτος. Το γιατί αυτή ενέδωσε ας αναζητηθεί στο τι δεν της προσέφερε ο πρώην και στο ότι ίσως όντως πρόκειται για τον άντρα της ζωής της.
3. Ταξίδι στη Σουηδία
Εδώ ανήκουν καταστάσεις όπως η προαναφερθείσα. Όλοι τα έχουν καλά με όλους, όλοι χωρίζουν κοινή συναινέσει, κανείς δεν πληγώθηκε γιατί ποτέ κανείς δεν ένιωσε και τίποτα σπουδαίο και γενικά εφόσον δεν υπήρξε κανένα μυστικό και κανένας δόλος και μηχανορραφία, η ζωή είναι όμορφη. Δεν υπάρχει ούτε θύτης, ούτε θύμα διότι δεν υπάρχει έγκλημα.
4. Ο ρόλος του παρηγορητή
Αν ο δικός σου είναι ηλίθιος και σου φέρεται απαίσια, εσύ κλαις και οδύρεσαι και έρθει ο κολλητός του να σε παρηγορήσει, βγάλτε όλοι μαζί παρέα το βλακόμετρο να μετρηθείτε να δούμε σε ποιον ο δείκτης θα βαρέσει κόκκινο. Το ιδανικότερο θα ήταν να είστε όλοι μαζί σε σχέση, ώστε να γλυτώσει ο κόσμος από την πιθανότητα του να είναι κάποιος απ' όλους σας single και να μπλέξει κανένας normal άνθρωπος μαζί του.
5. Φταις και θα πληρώσεις
Αν λοιπόν δοκιμάσεις την τύχη σου με ένα αγοράκι που σου αρέσει και τελικά αποφασίσεις ότι προτιμάς τον φίλο του, πετάξεις τον πρώτο σαν στυμμένη λεμονόκουπα και αποφασίσεις να ξεζουμίσεις και τον δεύτερο, σπείροντας τη διχόνοια ανάμεσα σε δυο καλά φιλαράκια, κακό του κεφαλιού σου. Είσαι άξια της μοίρας σου και όσο και να προσπαθήσω εγώ να σε απενοχοποιήσω, άδικος κόπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου