ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΑΝΤΙΠΑΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΜΩΡΕ;

Έλα μου ντε! Σπας το κεφάλι σου, αναρωτώμενη, ξανά και ξανά, τι μπορεί να συμβαίνει και μοιάζει να έχεις τον ανθρωποδιώχτη. Βρίσκεσαι σε καλό στάδιο, καθώς έχεις ήδη προβεί σε εντοπισμό του προβλήματος. Και πώς θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά, άλλωστε… Παρέες δεν έχεις, για φίλους ούτε λόγος, ακόμη και οι γνωστοί και οι συνάδελφοι από το γραφείο φροντίζουν να σε κρατάνε σε απόσταση ασφαλείας, διατηρώντας μόνο τις απολύτως ευγενικά τυπικές σχέσεις μαζί σου. Ως και τα μέλη της οικογένειας σου , μπορείς να το καταλάβεις στην ατμόσφαιρα, σε ανέχονται μετά δυσκολίας, και παρ’ ότι σε αγαπάνε κατά βάθος (ακριβώς γιατί είσαι οικογένεια τους), δεν μπορούν να κρύψουν το ότι έχουν πλέον προ πολλού παραιτηθεί από το να σου κάνουν οποιαδήποτε σχετική κουβέντα…

Δεν είναι καθόλου απίθανο. Οι άνθρωποι που έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα σχέσεων και επικοινωνίας με τους γύρω τους είναι και όσοι δεν μπορούν να το συνειδητοποιήσουν. Και αυτό γιατί η συμπεριφορά και ο χαρακτήρας τους τους φαίνονται απολύτως φυσιολογικοί, οι ίδιοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα, και όοοοολος ο κόσμος απλά έχει συνασπιστεί εναντίον τους, για κάποιους μυστηριώδεις λόγους, που οι ίδιοι αγνοούν. Για να μη βαυκαλίζεσαι, κοπελιά, δεν συμβαίνει τίποτα από τα παραπάνω, τα πράγματα είναι πολύ απλούστερα: είσαι αντιπαθής. Από το μεγάλο σύνολο του κόσμου. Λέω μπας και σε βοηθήσω να διαλευκάνεις το μυστήριο, κάνοντας τον Σέρλοκ Χολμς και ψαρεύοντας στα τυφλά πιθανότητες και πτυχές του χαρακτήρα σου, που ιδίως θα μπορούσαν να δημιουργήσουν συναισθήματα «μακριά από αυτή» στους γύρω σου:

• Είσαι ψυχρή και απόμακρη. Πολύ όμως. Βασίλισσα των Πάγων ένα πράγμα. Μία κρύα, αγέλαστη γυναίκα δεν αποτελεί ακριβώς το ιδανικό πρότυπο συμπάθειας στην εποχή μας. Κι αν φροντίζεις να υψώσεις τα τείχη της Μόρντορ σε κάθε ένα που πάει να σε προσεγγίσει, μη νομίσεις ότι θα κάτσει για πολύ να τρώει τα μούτρα του στο τείχος…
• Είσαι ανάγωγη και αναιδής. Και δεν εννοώ να βρίζεις. Εννοώ κάθε σχόλιο ή απεύθυνση σε κάποιον, με τα οποία υπερβαίνεις τα όρια, χωρίς να σου έχει δώσει το σχετικό θάρρος, και τον φέρνεις σε δύσκολη θέση. «Το άρωμα σου βρωμάει, από τη λαϊκή το πήρες;», «Χάλια έχεις ντυθεί, δεν είχες κάτι άλλο να βάλεις;», «Καλά, δεν το περίμενα από σένα να το καταλάβεις αυτό», δεν αποτελούν εκδήλωση ειλικρίνειας αλά Σάσα Σταμάτη, αλλά απλή έλλειψη τρόπων και αγωγής από το σπίτι σου. Τουλάχιστον. Και σε βάζουν με τη μία στη μαύρη λίστα…
• Είσαι αδιάκριτη και κουτσομπόλα. Κόκκινος συναγερμός εδώ! Αποτελεί από τις πλέον θανατηφόρες κατηγορίες. Κανείς – αλλά ΚΑΝΕΙΣ – δεν ανέχεται και δεν συμπαθεί άτομα που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό εκεί που πρέπει, ή που χώνουν τις μύτες τους σε χωράφια που δεν τους ανήκουν. Αν εντρυφείς και στα δύο με πάθος, μόλις πρόσθεσες άλλο ένα καρφί στ φέρετρο της συσσωρευμένης εναντίον σου αντιπάθειας…
• Είσαι σνομπ και ψωνάρα. Η αλαζονεία δεν συμπεριλαμβάνεται τυχαία στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Κοπέλες με τουπέ χιλίων καρδιναλίων και γαλλική μυτούλα που να αγγίζει το ταβάνι αυτομάτως εγγράφονται στα μαύρα κατάστιχα της πλειοψηφίας του νοήμονος πληθυσμού εκεί έξω. Και όχι τυχαία… Να πας να πουλήσεις αλλού το πνεύμα σου κοπελιά!
• Είσαι μονόχνοτη και αδιάφορη. Ποιος θα συμπαθήσει κάποια που δεν έχει το παραμικρό ενδιαφέρον στη ζωή της πέραν από την αναπαραγωγή των βιδρών του Καυκάσου; Κατάλαβες τι θέλω να πω; Οι άνθρωποι που δεν έχουν ενδιαφέροντα και ουσία ως προσωπικότητες, δύσκολα θα μπορέσουν να βρουν συμπάθειες σε αυτή τη ζωή. Και δικαίως πιστεύω…
• Είσαι αναίσθητη και άκαρδη. Δεν νοιάζεσαι για τίποτα και για κανέναν άλλο, πέραν του εαυτούλη σου, Δεν σε απασχολεί κανένα άλλο ζήτημα, από αυτά που αφορούν εσένα, εσένα και… εσένα. Όλοι οι άλλοι γύρω σου είναι ξένες οντότητες που απλά στροβιλίζονται γύρω σου, χωρίς να σε νοιάζει αν υποφέρουν ή όχι. Μάντεψε… Και για αυτούς το ίδιο ισχύει, αναφορικά με σένα. 
• Είσαι ύπουλη, ζηλόφθονη και ανήθικη. Ψάχνεις να βρεις την κατάλληλη ευκαιρία για να χτυπήσεις ό,τι δεν μπορείς να πλησιάσεις, και να προσπαθήσεις να το φέρεις στα μέτρα σου (είσσαι τόσο στόκος που νομίζεις ότι μπορείς κιόλας…) Παράλληλα, φροντίζεις να το υπονομεύεις και να το θάβεις, με απώτερο σκοπό να το απομειώσεις από κάθε αξία που μπορεί να έχει. Δεν το λες και πολύ ηθικό όλο αυτό, ε; Αλλά ξέχασα, αγαπημένο σου μότο παραμένει το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», οπότε δεν θα συμπεριληφθείς ποτέ και σε καμία εγκυκλοπαίδεια για την ανφάν γκατέ της παγκόσμιας ηθικής…

Καλά, ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχιστεί επ’ άπειρον και να μην έχει τελειωμό. Φρονώ ωστόσο ότι τα παραπάνω είναι συνοπτικά οι βασικές κατηγορίες που μπορούν να εγείρουν μαζικές αντιπάθειες και αρνητικά συναισθήματα από το σύνολο ενός ευρύτερου περιβάλλοντος. Γιατί αποκαλύπτουν ένα χαρακτήρα τόσο αρνητικό και διαβρωμένο από πάθη που αδυνατεί να ελέγξει, αλλά αντίθετα χρησιμοποιεί καταστροφικά απέναντι όχι μόνο στον εαυτό του, αλλά και στον περίγυρο του. Το θέμα δεν είναι αν τα έχεις ή όχι, το γνωρίζεις μέσα σου καλύτερα από τον καθένα, όσο κι αν δεν θέλεις να το παραδεχτείς. Το ζήτημα είναι να εξετάσεις αν υπάρχει πιθανότητα να κάνεις κάτι για να διορθώσεις μέρος αυτών (για να αλλάξεις εν συνόλω, αποκλείεται!) έτσι ώστε να ξεκινήσεις να αναπτύσσεις κάποιες στοιχειώδεις κοινωνικές σχέσεις. Αν αναρωτιέσαι, σε διαβεβαιώ ότι είναι για το καλύτερο και ότι θα δικαιωθείς για την επιλογή σου στην πορεία. Αν πάλι επιλέξεις να εθελοτυφλείς και να κλείνεις τα μάτια μπροστά στο πρόβλημα (που είναι δικό σου αποκλειστικά και μόνο), θα εξακολουθείς να περιχαρακώνεσαι στον διόλου δελεαστικό εσωτερικό σου κόσμο, αυτοδηλητηριαζόμενη όλο και περισσότερο. Και ναι, τίποτα καλό δεν μπορεί να προκύψει  από αυτό. Για αυτό, πάρε τα μέτρα σου όσο είναι καιρός και φρόντισε να βελτιωθείς. Για το καλό του εαυτού σου, που είναι σίγουρο ότι είναι και ο μόνος που αγαπάς πραγματικά…


marymary