Ένα μυστήριο πράγμα ρε παιδί μου με όλες εσάς. Εκεί που κοπανιέστε να γνωρίσετε κόσμο (του αντίθετου φύλου βεβαίως, βεβαίως) που θεωρείτε εαυτές ως τις κατατρεγμένες και βασανισμένες κορασίδες που κάποια κακιά μάγισσα καταράστηκε να μη βρουν ποτέ το αρσενικό της προκοπής (το πώς το φαντάζεστε είναι μία άλλη μεγάλη ιστορία), εκεί που με τα χίλια ζόρια κάτι βρίσκεται στο δρόμο, που ακόμη και για τα δικά σας απαιτητικά standards μοιάζει καλό (άρα είναι πολύ καλό!), τσουπ! δίνετε μία και αδειάζετε στο χώμα την καρδάρα με το γάλα. Προς τι όλη αυτή η σχιζοφρένεια, μπορείς εσύ καλή και πιστή μου αναγνώστρια να μου εξηγήσεις; Να το μοιραστώ και με τους κολλητούς μου αν είναι…
Μπορώ να καταλάβω ανασφάλεια. Μπορώ να καταλάβω φρίκες που ενδέχεται να φας και μπορώ να καταλάβω ότι θες η πρώτη εντύπωση να είναι άψογη και να είναι όλα στην εντέλεια. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω (και κανένα άλλο αγόρι φυσικά) είναι το πώς επιτρέπεις όλη αυτή η υπερπροσπάθεια να μπλοκάρει τον εαυτό σου και να σε κάνει να δείχνεις αμήχανη, τρακαρισμένη και μαζεμένη. Εν ολίγοις, ψεύτικη. Καταπιέζοντας τον εαυτό σου, μη βγάζοντας τον προς τα έξω ελεύθερο, ώστε να δείξεις και στον έρμο που έχεις απέναντι σου περί τίνος πρόκειται, και καταδικάζοντας ουσιαστικά σε αποτυχία το εγχείρημα προτού καν ξεκινήσει.
Τα όσα μπορεί να λες και να τρώγεσαι μόνη σου είναι άπειρα και με διάφορες ποιοτικές διαβαθμίσεις αυτοκαταστροφής. Τα κυριότερα και βασικότερα; Τα ξέρεις, αλλά για να κάνουμε ένα rewind, μπας και περάσει η όλη διαδικασία κάτω από το φλοιό του εγκεφάλου:
marymary
Τα όσα μπορεί να λες και να τρώγεσαι μόνη σου είναι άπειρα και με διάφορες ποιοτικές διαβαθμίσεις αυτοκαταστροφής. Τα κυριότερα και βασικότερα; Τα ξέρεις, αλλά για να κάνουμε ένα rewind, μπας και περάσει η όλη διαδικασία κάτω από το φλοιό του εγκεφάλου:
- «Είναι πολύ καλός, τι μου βρήκε, σίγουρα κάτι άλλο θα θέλει από μένα…» Ναι, να σε αποπλανήσει, να σου ρίξει υπνωτικό στο ποτό, και μόλις ξυπνήσεις, να σε βρεις σε μια μπανιέρα με πάγο και με ένα νεφρό μείον! Τι λες κοπελιά; Επικοινωνείς; Σιγά μην έχεις να κάνεις και με κάποιον serial killer που βρήκε την ευκαιρία για το επόμενο φονικό του χτύπημα. Προχώρα κατηγορία και δώσε μία μπούφλα στις ανασφάλειες σου…
- «Πωπω, χάλια είμαι έτσι, τι να βάλω, δεν μου αρέσει τίποτα». Ανασφάλειες είπα; Εδώ είμαστε! Για κάποιο απίθανο λόγο, η πλέον πιθανή απάντηση που δίνεις εδώ είναι να ντυθείς σαν λατέρνα και να εκδράμεις στα στενά της Πανόρμου λες και πρόκειται να παραστείς στην τελετή απονομής των Όσκαρ. Θα σου πω τη μαγική συνταγή: Τζηνάκι. T-shirtακι. Παπουτσάκι. Ελάχιστο, διακριτικό μακιγιάζ. Βγες.
- «Μήπως είναι κανένας μαλάκας;» Κι αν είναι έτσι, γιατί δέχτηκες να βγείτε; Για να τον βαθμολογήσεις με άριστα το δέκα και να τον στείλεις πακέτο στην Αννίτα Πάνια; Όοοχι, εσύ θα κάνεις το αντίθετο. Θα βγεις μαζί του και θα τον αντιμετωπίσεις από την αρχή ως μαλάκα. Δηλαδή, ξινά, αντιδραστικά και με μία αγένεια που σε κάνει ελάχιστα συμπαθή εδώ που τα λέμε. Τι πιθανότητες επιτυχίας δίνεις στο όλο project; Κάτω του μηδενός, εννοείται αυτό…
- «Δεν παίζει να μου συμβαίνει αυτό, κάποιο λάκκο έχει η φάβα.» Το βρήκα! Τον έχει βάλει η μισητή σου συνάδελφος στο γραφείο, να σου πουλήσει έρωτα, για να μπορέσει να σε θέσει εκτός δουλειάς δίνοντας το σχετικό ραπόρτο στο διευθυντή σου για τις ανάρμοστες ερωτικές σου επιλογές. Κι αφού συνέγραψες το 5798ο επεισόδιο της Λάμψης, μήπως να προχωρήσεις στα ουσιώδη και απλά να κοιτάξεις να το χαρείς;
- «Πώς να είμαι; Πώς να είμαι; Πώς να είμαι;» Η βασική παγίδα όλων σας. Προσποιείστε κάτι διαφορετικό και βγάζετε μία επιτήδευση στη συμπεριφορά άμεσα απορριπτική από κάθε αγόρι που σέβεται τον εαυτό του. Για κάποιον ακόμη πιο μυστήριο λόγο, δε, φτάνεις στο σημείο να επιλέξεις τον πιο γκροτέσκο και τραγελαφικό εαυτό που μπορείς να βγάλει προς τα έξω, έτσι ώστε η πανωλεθρία να είναι ολοκληρωτική….
marymary
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου