Αν μου ζητούσαν να περιγράψω την Ελβετία θα τη συνόψιζα σε 5 λέξεις: Σοκολάτες, Ρολόγια, Ρόλεξ, Πόρσε, Χιόνια!!!!
Όλα πληθυντικός αριθμός και υπερθετικός βαθμός... Μετά το μίνι μάθημα γραμματικής πάμε στο μάθημα γεωγραφίας. Η Ελβετία βρίσκεται στην κεντρική Ευρώπη και χωρίζεται σε γερμανόφωνη και γαλλόφωνη.
Επίσης χωρίζεται σε καντόνια κάτι σαν ομοσπονδιακά κρατίδια. Εμένα περισσότερο μου άρεσε η γερμανόφωνη πλευρά κυρίως λόγω των ανθρώπων. Οι γαλλόφωνοι Ελβετοί έχουν τον μέγιστοσνομπισμό των Γάλλων από τον τρόπο που σου μιλάνε (ή που μάλλον δεν σου μιλάνε) και σε κοιτάνε λες και είδαν πατημένη κάμπια! Η Ελβετία δεν συμμετέχει στη ζώνη του ευρώ και έχει δικό της νόμισμα, το ελβετικό φράγκο. Παρόλ' αυτά σε όλα τα μαγαζιά δέχονται ευρώ αλλά σου δίνουν ρέστα σε φράγκα, πρακτικό μεν σπαζοκεφαλιά δε μέχρι να υπολογίσεις την ισοτιμία.
Και θα σας πιάσω μία μία τις πόλεις για να διαλέξετε:
Γενεύη
Η Γενεύη είναι από τα μεγαλύτερα οικονομικά κέντρα της Ευρώπης ενώ είναι 8η σε ποιότητα ζωής στον κόσμο. Η χλιδή σε αυτή την πόλη ''μύριζε'' από χιλιόμετρα και πιο συγκεκριμένα έβγαινε από τις εξατμίσεις των Καγιέν που διέσχιζαν νωχελικά την πόλη. Αυτοί οι πλούσιοι βρε παιδί μου δεν βιάζονται σου λέει, πάνε με το πάσο τους.
Η καρέκλα της μνήμης
H Γενεύη είναι ωραία για βόλτες αλλά τα μαγαζιά της είναι σχετικά απλησίαστα από τιμές. Κάνε βιτρινοθεραπεία και βγάλε πολλές φωτογραφίες στα αμέτρητα αξιοθέατα. Η Γενεύη είναι η έδρα πολλών οργανισμών όπως του Ερυθρού Σταυρού και των Ηνωμένων Εθνών. Κατ' εμέ τα πιο ωραία μέρη είναι το λουλουδένιο ρολόι στο οποίο οι δείκτες είναι αληθινοί και γυρίζουν κανονικά και το συγκλονιστικό γλυπτό απέναντι από το Παλάτι των Εθνών. Το γλυπτό απεικονίζει μια τεράστια ξύλινη καρέκλα ύψους 12 μέτρων η οποία έχει τρία γερά πόδια και ένα σπασμένο, αφιερωμένο σε όλους τους ακρωτηριασμένους και σκοτωμένους αμάχους που έχουν χτυπηθεί από νάρκες σε εμπόλεμες περιοχές.
Σου σφίγγεται το στομάχι πραγματικά οπότε άφησε τις σοκολάτες για μετά τη βόλτα.
Η Ρόλεξ μοιάζει να είναι ο επίσημος χορηγός αυτής της πόλης καθώς ξεφυτρώνει ένα μαγαζί σε κάθε 2 τετράγωνα, σε ένα εκ των οποίων μπήκα να χαζέψω και όταν το μάτι μου έπεσε στις τιμές κόντεψε να μου βγει (23.000 ευρώ παρακαλώ), οπότε έφυγα άρον άρον από κει μέσα φοβούμενη μη χρεώσουν και το ''μάτι''. Το κρύο ήταν τσουχτερό αλλά υποφερτό σε σύγκριση με τις επόμενες μέρες ενώ η νυχτερινή ζωή των Ελβετών τελείωνε στις 11.00 μ.μ.
Αλήθεια... ακόμα και τα Mc Donalds στις 11 κλείδωναν και άφηναν να βγουν μόνο όσοι ήδη έτρωγαν, πάλι καλά!
Εστιατόριο στην Γενεύη
Βέρνη
Η Βέρνη αποτελεί την πρωτεύουσα του Ελβετικού κράτους και είναι από τις πιο παραμυθένιες. Τουλάχιστον εγώ που την επισκέφτηκα με πυκνή χιονόπτωση και -18 βαθμούς μου φάνηκε λες και είχε ξεπηδήσει από εικονογραφημένο παραμύθι.
Σελίδα παραμυθιού
H παλιά πόλη είναι χτισμένη σε μια χερσόνησο στις όχθες του ποταμού Αρ και από το 1983 αποτελεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ (πάρε και κατάλαβε ομορφιά!!!). Στη Βέρνη υπάρχουν πολλά γραφικά καφέ και ζαχαροπλαστεία που μπορείς να πιεις ζεστή πηχτή σοκολάτα ή να τη φας με το μέτρο (''Σερβιτόρε πιάσε μου 50 εκατοστά γάλακτος με αμύγδαλα''). Το χαρακτηριστικότερο αξιοθέατο είναι ο λάκκος με τις αρκούδες, μια τάφρος όπου ζουν 4-5 αρκουδίτσες οι οποίες είναι σήμα κατατεθέν της πόλης. Δυστυχώς όταν είχα πάει εγώ ήταν Δεκέμβρης και είχαν πέσει σε χειμερία νάρκη προ πολλού, μάταια τους έκανα ψι ψι ψι σα να ήταν γάτες, ούτε που κουνήθηκαν.
Ρολόγια παντού
Μην χάσεις επίσης στο μεγάλο κεντρικό ρολόι στο οποίο στο ακριβώς κάθε ώρας ξεπετάγονται από μέσα μαριονέτες που χορεύουν. Τέλος περιπλανήσου στα μαγαζιά της πόλης τα οποία προφυλάσσονται σκεπασμένα από ένα σύμπλεγμα στοών, πολύ ατμοσφαιρικό και μυσταγωγικό...
Αααα όλα κι όλα αν ήξεραν να κάνουν κάτι καλά στο Μεσαίωνα ήταν ατμόσφαιρα.
Λουκέρνη
Σήμα κατατεθέν της πόλης αυτή είναι η σκεπαστή της γέφυρα με τον χαρακτηριστικό τηςπύργο. Η πόλη είναι χτισμένη στις όχθες της ομώνυμης λίμνης και η γέφυρα της είναι η πιο παλιά σκεπαστή γέφυρα της Ευρώπης. Πρωτοχτίστηκε το 1333 ενώ ανακατασκευάστηκε έπειτα από πυρκαγιά το 1993 διατηρώντας όμως το αρχικό της ύφος και τις παλιές τοιχογραφίες. Η παλιά πόλη της Λουκέρνης είναι προς τα βόρεια της πόλης και θα το καταλάβεις όταν φτάσεις εκεί καθώς οι περισσότερες προσόψεις των κτιρίων είναι ζωγραφισμένες ενώ ακόμα σώζονται και ερείπια από τα τείχη της πόλης.
Επισκέψου για φαγητό το εστιατόριο του Hotel des Alpes (Furrengasse 3, ή για να μην μπερδευτείς είναι στη μία άκρη της γέφυρας) και φάε το καλύτερο ριζότο με μανιτάρι και μια πεντανόστιμη ξανθιά μπίρα αλλά πρόσεχε μην πάρεις νερό. Ναι, καλά διάβασες νερό... Από το δεύτερο ποτήρι και μετά αρχίζουν και τα χρεώνουν!!!
Ο λαβωμένος λέων
Στη Λουκέρνη μπορείς να βρει ρολόγια αυθεντικά ελβετικά σε πιο προσιτές τιμές καθώς και παραδοσιακούς σουγιάδες και όπως θα ψάχνεις φρόντισε να ''πέσεις'' πάνω στο μνημείο με τολαβωμένο λιοντάρι. Είναι μια μικρή πλατεία που βρίσκεται ένα λαβωμένο από βέλη λιοντάρι και είναι αφιερωμένο στους Ελβετούς στρατιώτες που σφαγιάστηκαν το 1792 στο Παρίσι.
Αν σου περισσέψει χρόνος κράτα μια μερούλα για κοντινές εκδρομές.
Ενδεικτικά προτείνω το Evian που είναι σε γαλλικό έδαφος και αποτελεί την πατρίδα του πιο διάσημου και ακριβοπληρωμένου νερού. Καλή επιλογή είναι και το Βεβέ (Vevey) στο οποίο υπάρχει το τελευταίο σπίτι του Τσάρλι Τσάπλιν και τα κεντρικά της Νεστλέ της εταιρίας που έχει τα γάλατα και τις λιχουδιές των παιδικών μας χρόνων.
Last but not least επιλογή είναι και το Πριγκιπάτο του Λίχτενστάιν, παράδεισος για τους απανταχού φοροφυγάδες και ρομαντικούς που θέλουν να περπατήσουν σε αυτό το μικρό (ουσιαστικά) χωριουδάκι όπου μπορεί να ψωνίζεις δίπλα δίπλα στο μανάβικο με κοτζάμ πρίγκιπα. Ενδιαφέρουσα εικαστική παρέμβαση τα γλυπτά του Bottero σε πολλά σημεία της πόλης.
Ένα ήταν σίγουρο, η αποστειρωμένη ελβετική ουδετερότητα άλλοτε σε ανακουφίζει και άλλοτε σε εκνευρίζει και σε κάνει να μην μπορείς να αποφασίσεις αν μισείς ή αγαπάς την Ελβετία.
Εγώ τόσα χρόνια μετά δεν έχω αποφασίσει ακόμα... και μάλλον εκεί κρύβεται και το μυστικό της απόλυτης ισορροπίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου