Συνεχείς καβγάδες, κόντρες, εντάσεις. Ο συμβιβασμός μοιάζει λέξη βγαλμένη από το άγνωστο και οι ήρεμες, ευτυχισμένες μέρες πραγματικότητα χαμένη στο υπερπέραν. Ποιος είπε ότι οι σχέσεις είναι εύκολες; Ειδικά όταν τα δύο σώματα όχι μόνο είναι ετερώνυμα, αλλά και με έντονες διαφορές που κάνουν τζιζ, τότε η ανάφλεξη είναι πανεύκολη. Και αυτό που μπορεί να σου φάνηκε υπέρ του δέοντος ιερόσυλος τίτλος του κομματιού, να αποδεικνύεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία, με τις δοκιμασίες που η σχέση σας περνάει να διαδέχονται η μία την άλλη, και η ζώνη του αεροσκάφους στο οποίο είστε συνεπιβάτες να φαντάζει ανεπαρκέστατη για να σας βγάλει από τις αναταράξεις, από τις οποίες κλυδωνίζεται…Σαφώς, τον αγαπάς. Σαφέστερα, ήξερες με τι είχες να κάνεις εξ αρχής. Σαφέστατα, δύο έντονες προσωπικότητες είναι βέβαιο ότι θα καταστήσουν αυτό που πάτε να φτιάξετε άκρως ενδιαφέρον και σίγουρα καθόλου βαρετό, με το αλατοπίπερο να πέφτει σε μεγάλες δόσεις. Για την πρόληψη ωστόσο του ακατάσχετου βήχα, καλό είναι να λάβεις και εσύ ορισμένα μέτρα, ως πιο μετρημένη και λιγότερο παρορμητική από τη φύση σου (λέμε τώρα), ώστε να μην καταστεί αναγκαίο το υπόλοιπο πιάτο με το φαγητό να καταλήξει στον κάδο των αχρήστων πριν της ώρας του:
Σεβασμός απέναντι στον άλλο. Χιλιοειπωμένη λέξη, αλλά πόσο δύσκολη στην εφαρμογή! Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο να τη λες, αλλά και να την εφαρμόζεις στην πράξη, με σένα την ίδια βασική θεματοφύλακα των λεπτών εκείνων ορίων και της διαχωριστικής γραμμής που γνωρίζεις ότι δεν πρέπει να υπερπηδηθεί, προκειμένου να αποφευχθούν αναφλέξεις και εκρήξεις κάθε είδους. Τι λες, είσαι ικανή να τα καταφέρεις; Πιστεύω πως ναι…
Αμοιβαίες υποχωρήσεις. Σχέση στην οποία πάντα ο ένας κάνει πίσω, sorry κιόλας, αλλά μόνο σχέση δεν είναι. Ετεροβαρής συμβολαιογραφική πράξη εκμετάλλευσης του ενός από τον άλλο, ίσως. Η οποία με το πέρασμα του χρόνου γίνεται όλο και επαχθέστερη για το μέρος εκείνο που υποχωρεί συνεχώς, με συνακόλουθη άνοδο της εκμετάλλευσης της αδυναμίας του από το άλλο. Σου ακούγεται και εσένα τόσο άσχημο; Είναι τόσο, και ακόμη περισσότερο, δυστυχώς… Για αυτό, επιστράτευσε όλες σου τις διαπραγματευτικές ικανότητες, όποτε απαιτείται, και φρόντισε να διατηρείται η απαραίτητη ισορροπία με τρόπο που να μην γέρνει αποφασιστικά η ζυγαριά ποτέ ιδιαίτερα προς το ένα μέρος εις βάρος του άλλου. Χρειάζεσαι και τη δική του βοήθεια, σύμφωνοι. Γιατί κάτι μου λέει όμως πως δεν θα δυσκολευτείς να την εξασφαλίσεις με τα κατάλληλα μέσα;
Επιμονή μόνο στα άκρως σημαντικά. Σε εκείνα που θεωρείς ότι είναι απολύτως σημαντικά για σένα, καθώς και σε εκείνα που πιστεύεις ότι θίγουν την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα σου, εκεί ναι, μην κάνεις ούτε βήμα πίσω. Δείξε στο αγόρι σου να καταλάβει ποια είναι αυτά, και πότε μπαίνει σε πολύ ευαίσθητες περιοχές σου, στις οποίες δεν θα ανεχθείς τον παραμικρό καταπατητή, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο. Από εκεί και πέρα είναι καθαρά ζήτημα παιδείας δικής του να μην εισβάλλει σε αυτές και κυρίως, να μην τις προσβάλλει, οπότε και σου δίνω το ελεύθερο για να ξεκινήσεις τις εχθροπραξίες…
Επαναπροσδιορισμός πραγμάτων και καταστάσεων. Και επαναφορά κομματιών της ζωής σου, την οποία στην τελική επιλέγεις να μοιραστείς με κάποιον άλλο (περισσότερο ή λιγότερο) στα μεγέθη εκείνα που θα είναι ευέλικτα και για τους δυο σας στο να ακολουθηθούν. Μην κόβεις και ράβεις τα πάντα σύμφωνα μόνο με τις δικές σου ανάγκες και επιθυμίες, δεν είναι ούτε δίκαιο απέναντι του ούτε σωστό. Και υποδεικνύει ότι τον υποτιμάς πολύ περισσότερο από όσο πρέπει. Ρύθμισε τα πράγματα στο mode εκείνο που θα σας επιτρέπει να τα χειρίζεστε από κοινού (σε όποια είναι επιδεκτικά σχετικού χειρισμού, ασφαλώς), και από εκεί και πέρα να είσαι έτοιμη να παραδώσεις και το τιμόνι στον ίδιο, όπου χρειάζεται…
Λύσεις από κοινού. Ας ξεκινήσουμε από τη βασική παραδοχή: δεν υπάρχει πρόβλημα χωρίς λύση σε αυτή τη ζωή, τελεία και παύλα. Είναι καθαρά προσωπικό ζήτημα το πώς επιλέγει καθένας να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες που φανερώνονται μπροστά του, και πάντως, λέει πολλά τόσο για το χαρακτήρα του, όσο και για την ίδια του τη στάση απέναντι σε αυτό το περίεργο παιχνιδάκι που λέγεται «ζωή». Σε μία σχέση, κατά βάση ισότιμη, αν θέλουμε να είναι έντιμη, τα εν λόγω αγκαθάκια, πρέπει να αφαιρούνται με χειρουργική ακρίβεια, και με τη λαβίδα να κρατιέται από τα χέρια και των δυο σας. Συνεννόηση και συνεργασία αποτελεί όχι τον καλύτερο, αλλά τον ΜΟΝΟ τρόπο πραγματικής ικανοποιητικής αντιμετώπισης όλων των τρικλοποδιών που μπορεί να σας σταθούν εμπόδιο, και τις οποίες θα μπορέσετε να κόψετε σύρριζα μια και καλή. Όπως και κάθε άλλου προβλήματος, φυσικά… Αν φτάσετε σε τέτοια επίπεδα αντιμετώπισης, τότε είστε σε πολύ καλό δρόμο. Όχι του να θέσετε τις βάσεις για μία γερή, ισορροπημένη σχέση, αλλά να προχωρήσετε πολύ ψηλότερα από τα θεμέλια και να οικοδομήσετε κάτι απείρως δυνατότερο, το οποίο θα αντέχει όχι μόνο σε κάθε λογής καθημερινές κακουχίες και θεομηνίες, αλλά και απέναντι στους χαρακτήρες των δυο σας, οι οποίοι είναι και τα μόνα Μποφόρ που μπορούν να το γκρεμίσουν. Πετώντας τα δεσμά και τους κάθε λογής σταυρούς, και επιτρέποντας του να αναπνεύσει ελεύθερα, και να ζήσει πραγματικά. Σκέφτεσαι κάτι καλύτερο; Εγώ πάντως, όχι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου