Αποχαιρετάμε τον Φεβρουάριο με έξι βιβλία από όλες τις κατηγορίες,μυθιστορία και ποίηση έως μελέτη και δοκίμιο, όλα από την ελληνική βιβλιοπαραγωγή.....
Αύριο του Γιώργου Γιαντά, εκδόσεις Λιβάνη
Τους ένωνε η άχρονη αναγέννηση της πρώτης αγάπης κι έπαιρναν όρκους στο όνομά της. Ένα βράδυ του φθινοπώρου, αγκαλιασμένοι φιλήθηκαν στη μέση της κεντρικής πλατείας της πόλης, κάτω από μια σφοδρή νεροποντή, που έκανε τους περαστικούς να σκορπίσουν βιαστικά προς διάφορες κατευθύνσεις. Ήταν τόσο ραγδαία η βροχή, που έσταζε από τα πιγούνια και τις βλεφαρίδες τους. Μα εκείνοι την ένιωθαν σύμμαχο, πως η φύση όλη ήταν με το μέρος τους. Όπως εκείνες οι φεγγαράδες, όταν περνούσαν αγκαλιασμένοι κάτω από τα εκατομμύρια αστέρια που θαμποπαίζανε. Σαν τα δροσόθρεπτα απογεύματα, που με το δίκυκλο του έφταναν μέχρι το χωριό, κι έκαναν στάση στην πηγή, για να επιστρέψουν με το σούρουπο. Κυνηγιόντουσαν εκεί, κάτω από τα λιόδεντρα, γύρω από τις μηλιές, και στον κορμό της γέρικης καρυδιάς είχαν χαράξει τα ονόματά τους: «Άγγελος - Άννα Μαρία. Μαζί. Για πάντα». Τους ένωνε μια μυστήρια, μια εφηβική χημεία, ένα ανόθευτο κοινό συναίσθημα, που λες κι έτρεχε στο βάθος των χρόνων, ερχόμενο ταχύτατα από το παρελθόν, με μόνο προορισμό να καλύψει τα κενά και τους σταθμούς μιας ζωής που δεν έζησαν. Τα βαγόνια του έφερναν μαζί και τον πόθο, τον ξεχασμένο πίσω από πληγές. Ο Γιώργος Γιαντάς κατάγεται από τη Μυτιλήνη της Λέσβου. Από τις Εκδόσεις Λιβάνη έχουν κυκλοφορήσει τα μυθιστορήματά του Ως την Τελευταία Πνοή (2011), Mindland (2012), O Θίασος της Μαριάννας Μαλτέ (2014). Δείτε το προσωπικό του blog εδώ.
Η ασθένεια της Ευρώπης και η αναγέννηση του ευρωπαϊκού ιδανικού, Guy Verhofstadt, εκδόσεις Παπαδόπουλος
Ο Guy Verhosftadt αναλύει πώς το φιλόδοξο σχέδιο της Ευρωπαϊκής ενοποίησης, το οποίο συνέλαβαν οραματιστές πολιτικοί με στόχο την εξασφάλιση της ειρήνης και προόδου στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, εκφυλίστηκε σε ένα γραφειοκρατικό οικοδόμημα και προτείνει ένα μεγάλο άλμα προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Με ειδικό πρόλογο του συγγραφέα για την ελληνική έκδοση, αλλά και ξεχωριστό κεφάλαιο για το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, το βιβλίο θέτει ένα κρίσιμο ερώτημα: Μπορούμε ακόμα να σώσουμε αυτή τη διαβρωμένη και κουρασμένη Ευρώπη; Μπορούμε ακόμα να επανεφεύρουμε τον εαυτό μας; Η απάντηση για τον Guy Verhofstadt είναι ότι χρειάζονται τολμηρά βήματα και, με παραδείγματα από την Ιστορία, εξηγεί ότι πρέπει να γίνουν τώρα. Όχι όμως προς τη δημιουργία ενός υπεροπτικού και απόμακρου υπερκράτους, αλλά προς μια αποτελεσματική και δημοκρατική Ομοσπονδία, βασισμένη στις αρχές της ελευθερίας και του σεβασμού του ατόμου και των νόμων. Ξαναγυρνά έτσι στο εμπνευσμένο όραμα των ιδρυτών της Ενωμένης Ευρώπης, το οποίο αποτελεί τον καλύτερο οδηγό για την οικοδόμηση ενός καλύτερου ευρωπαϊκού μέλλοντος.
O Guy Verhofstadt (Γκι Φερχόφσταντ) είναι ο οραματιστής πολιτικός που μάχεται για τη μεγάλη ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Είναι γνωστός στην Ελλάδα ιδιαίτερα για το συγκλονιστικό του λόγο υπέρ της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην κρίσιμη συνεδρίαση της 8ης Ιουλίου 2015, τις μέρες που το ευρωπαϊκό μέλλον της Ελλάδας κρεμόταν από μια κλωστή. Γεννήθηκε στο Ντεντερμόντε το 1953. Έχει διατελέσει Πρωθυπουργός του Βελγίου από το 1999 έως το 2008. Από το 2009 είναι ευρωβουλευτής, πρόεδρος της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών (ALDE) του Ευρωκοινοβουλίου, της τρίτης μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Όταν γράφει το μολύβι, Πολιτική βία και μνήμη στη σύγχρονη ελληνική και ιταλική λογοτεχνία, Βασιλική Πέτσα, εκδόσεις Πόλις
Πώς αναπαριστά κανείς την ένοπλη βία; Με ποιους εκφραστικούς τρόπους και αισθητικά μέσα μπορεί να αποδοθεί λογοτεχνικά; Η παρούσα μελέτη καταπιάνεται με ελληνικά και ιταλικά πεζογραφικά κείμενα των τελευταίων δεκαετιών που επεξεργάστηκαν μυθοπλαστικά την ένοπλη βία στη σύγχρονη εκδοχή της, διερευνά τις μορφικές και θεματικές επιλογές των συγγραφέων, καθώς και τις διακριτές αφηγηματικές στρατηγικές που χρησιμοποίησαν για την αναπαράστασή της, και αναλύει το ιδεολογικό τους πρίσμα. Με κεντρικό θεωρητικό εργαλείο την έννοια της «μνήμης», και στηριζόμενοι σε μια διεπιστημονική και συγκριτολογική μεθοδολογική βάση, αντλούμε από τη λογοτεχνική και την κοινωνική θεωρία, την πολιτική φιλοσοφία και την ψυχανάλυση, και πραγματοποιούμε μια επισκόπηση του πανοράματος της ελληνικής και της ιταλικής λογοτεχνίας με θέμα την ένοπλη βία και μια αποτύπωση και εις βάθος ανάλυση των μορφολογικών χαρακτηριστικών και των ιδεολογικών παραμέτρων των αντίστοιχων έργων. Θεωρώντας τη λογοτεχνία ως διακριτή έκφανση της «πολιτισμικής μνήμης», και λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη το εκάστοτε πολιτισμικό και ιστορικό πλαίσιο αναφοράς της, η μελέτη παρέχει μια συγκριτική αποτίμηση των ελληνικών και ιταλικών μυθοπλαστικών κειμένων που συνδιαλέχθηκαν με την ένοπλη βία, επιτρέποντας την εξαγωγή πολύτιμων συμπερασμάτων σχετικά με τη διαμόρφωση του πολιτικού ασυνείδητου των δύο χωρών.
Κρίση εποχής ή εποχή της κρίσης, Τρία κείμενα: Μπαντιού Αλαίν, Μααλούφ Αμίν, Ζενερέ Ζακ, εκδόσεις Αλεξάνδρεια
Alain Badiou, Jacques Généreux, Amin Maalouf: τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στους τρεις αυτούς συγγραφείς – ανάμεσα σ’ έναν φιλόσοφο, έναν οικονομολόγο κι έναν λογοτέχνη;
Ο προβληματισμός και η ανησυχία γι’ αυτό που έχει επικρατήσει να ονομάζουμε «οικονομική κρίση» της εποχής μας, παρ’ όλο που πρόκειται για ένα φαινόμενο με διάρκεια πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που υποδηλώνει ο όρος «κρίση», και με όψεις και προεκτάσεις περισσότερες και ευρύτερες από την οικονομική.
Αυτό τον προβληματισμό και την ανησυχία τα αισθάνονται –ή θα περίμενε κανείς να τα αισθάνονται– όλοι οι άνθρωποι σήμερα, ο καθένας ανάλογα με τη ματιά του στον κόσμο, ανάλογα και με τον τρόπο με τον οποίο βιώνει όχι μόνο την οικονομική παράμετρο της «κρίσης», αλλά και τις συνέπειές της σε θεσμικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο.
Ο ίδιος προβληματισμός υπήρξε και το έναυσμα για να μεταφραστούν τα τρία κείμενα αυτού εδώ του βιβλίου, τα οποία πραγματεύονται ακριβώς όψεις αυτών των θεσμικών, κοινωνικών και πολιτισμικών συνεπειών: το αυτοτελές κείμενο Πορνογραφία του παρόντος χρόνου του Alain Badiou, καθώς και δύο αποσπάσματα από τη Μεγάλη οπισθοδρόμηση του Jacques Généreux και την Απορρύθμιση του κόσμου του Amin Maalouf.
Τι κοιτάζει στ’ αλήθεια ο ποιητής, Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, εκδόσεις Πόλις
Κάτω από τη βροχή
Για μια στιγμή μόνο αν σταθείς
ακίνητος κάτω από τη βροχή
ν' αφουγκραστείς τον ήχο της
επάνω στην ομπρέλα σου
και να δεις τα φώτα του δρόμου
πολλαπλασιασμένα στις σταγόνες της,
για μια στιγμή μόνο αν σταθείς εκεί,
δεν χρειάζεται να γράψεις
κανένα ποίημα εκείνη την ημέρα.
Ο Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εργάζεται ως εκπαιδευτικός και γράφει για τα βιβλία και την ανάγνωση σε εφημερίδες και περιοδικά. Βιβλία του: Μικρά Ικαρία (Ηλέκτρα, 2005), Ελεύθερη πτήση, ελεύθερη πτώση (συλλογική έκδοση, Οξύ, 2011), Γράμματα σ’ έναν πολύ νέο ποιητή (Πόλις, 2012), Μια λεπτομέρεια που κανείς δεν την παρατηρεί (Free Thinking Zone, 2013).
Κόκκινες ουλές, Μαίρη Μικέ, εκδόσεις Ίκαρος
Οι δεκαεπτά μικρές καθημερινές ιστορίες της συλλογής, καθώς διασταυρώνονται με τη μεγάλη επίσημη Ιστορία, εστιάζουν στo πάσχον σώμα κι επιμένουν στην κοινωνική σήμανσή του μέσα από διαδικασίες χειραγώγησης, επιτήρησης, τιμωρίας, πένθους και βίας. Παρουσιάζονται σώματα εγκλωβισμένα και πειθήνια που λυγίζουν εύκολα για να ανταποκριθούν σε θεατές κι αθέατες τεχνολογίες της εξουσίας, αλλά και άλλα που αντιστέκονται για να υπονομεύσουν ή/και να ανατρέψουν τις συνθήκες της ζωής τους. Σε κάθε περίπτωση τα σώματα σημαδεύονται. Άλλωστε ο γενικός τίτλος Κόκκινες ουλές υπογραμμίζει το σημάδι αυτής ακριβώς της βαθιάς σωματικής πληγής που ακόμα αιμορραγεί.
Αν και κατά κανόνα αποφεύγονται ακριβείς χρονικοί και χωρικοί προσδιορισμοί, μπορεί κανείς με πλοηγό έστω αυτά τα λίγα ακριβοθώρητα σήματα να σταθμεύσει σε στιγμές των εμφυλιακών και μετεμφυλιακών χρόνων, της δικτατορίας και να οδηγηθεί με ποικίλους τρόπους (για παράδειγμα με επανεγγραφές μυθολογικών και βιβλικών επεισοδίων) ώς τα κρίσιμα σημερινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου