Πίσω στην εποχή που όλα ήταν τόσο απλά!
Τι θα θέλαμε λοιπόν να ζήσουμε ξανά και ξανά; Ποιά ήταν αυτά που μας έκαναν τόσο ευτυχισμένους τότε, αλλά και τώρα που τα θυμόμαστε;
Το να σε βγάζουν μισοκοιμισμένο αγκαλιά από το αμάξι μετά από ένα ταξίδι.
Τις πρώτες πεταλιές χωρίς βοηθητικές με το ποδήλατο σου.
Το να μιλάς μπροστά από το ανεμιστήρα για να ακουστείς σαν ρομπότ.
Τις μέρες που χιόνιζε.
Την σοβαρότητα με την οποία πίστευες πως το πάτωμα ήταν λάβα.
Το να σε κάνουν αεροπλανάκι.
Η χαρά του να ξοδεύεις ώρες στο δικό σου κόσμο, δημιουργώντας κάτι.
Το να πιστεύεις πραγματικά στον Άγιο Βασίλη.
Όταν έκλεινε το σχολείο για καλοκαίρι.
Και φυσικά, το να περνάς όλο το απόγευμα σου απλά τρέχοντας και γελώντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου