Ξέχνα τα παραμύθια που ήξερες από τα μικράτα σου ως τώρα στα οποία πρωταγωνιστούσαν κάτι Χιονάτες, κάτι πριγκίπισσες, κάτι γουρουνάκια και κάτι τέτοια γενικά! Η νέα εποχή θεωρεί ότι η Χιονάτη είναι ξεπερασμένη και πέθανε, ενώ θέλει όλους εμάς τσίτα, νευρωτικούς, ανήσυχους και με παραμύθια που εξηγούν ότι η τάση μας αυτή οφείλεται σε κάτι ...
Να τα πάρουμε από την αρχή: το πόσο ανησυχείς κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή μέσα στην καθημερινότητα σου είναι ένα βίωμα τόσο έντονο που μπορεί να σε κάνει με την ίδια ευκολία να ξεσπάσεις σε γοερά κλάματα ή σε νευρικό γέλιο!
Πρέπει να ξέρεις για να μου είσαι ενημερωμένη ότι γενικά υπάρχει ο ιατρικός όρος της «αγχώδους διαταραχής» που συνήθως συνδέεται με δυσλειτουργικές εμμονικές, συχνά παράλογες, σκέψεις που καταλήγουν στο να δημιουργούν άγχος και ανησυχία στο άτομο: ότι αυτό το εξάνθημα είναι κάτι θανατηφόρο, ότι θα μπει ένας κλέφτης στο σπίτι, ότι κάτι θα πάθουν τα παιδιά στο σχολείο, ότι θα απολυθείς κτλπ .
Ωστόσο, ακόμα και αν δεν εμπίπτεις σε αυτήν την «κλινική» κατηγορία που πια εξαιτίας της ανησυχίας σου είσαι δυσλειτουργική και χρειάζεσαι άμεσα τη βοήθεια ενός ειδικού, σίγουρα πιάνεις τον εαυτό σου να αγχώνεται και να ανησυχεί, ακόμα και αντανακλαστικά καμιά φορά, δηλαδή χωρίς να μπορείς να εντοπίσεις, ούτε να υποθέσεις έστω, ποια είναι η αιτία του άγχους σου .
Είναι τόσο εξουθενωτικό όλο αυτό το συναίσθημα που είναι βέβαιο ότι αναρωτιέσαι γιατί ανησυχείς τόσο πολύ! Μερικές φορές μπορεί να αισθάνεσαι και απόλυτα εγκλωβισμένη μέσα σε αυτό γιατί φαίνεται ότι μια ανησυχία χάνεται, μόνο για να αντικατασταθεί από μία άλλη και ποτέ απλώς για να ελαφρύνεις και να ξελαφρώσεις λίγο. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος να καταλήξεις να ανησυχείς και να φοβάσαι πάρα πολύ για την ψυχική σου υγεία και ισορροπία επειδή διαπιστώνεις συχνά ότι σε απασχολούν και σε προβληματίζουν πράγματα που γενικά δεν ενδιαφέρουν τους υπόλοιπους ανθρώπους. Το πιθανότερο είναι να μην μπορείς καν να καταλάβεις γιατί οι άλλοι γύρω σου δεν μοιράζονται τους φόβους και τα άγχη σου και είτε να τους θεωρείς εντελώς αναίσθητους είτε αξιοθαύμαστους που καταφέρνουν να ζουν χωρίς να ανησυχούν συνεχώς!
Οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι η ανησυχία και το άγχος είναι σχεδόν ταυτόσημα με την ανθρώπινη φύση, αφού όλο αυτό ξεκινά από την προϊστορική ακόμα εποχή και για το λόγο αυτό μας «παραμυθιάζουν» για να μπορέσουμε να καταλάβουμε πώς λειτουργούν αυτοί οι υποσυνείδητοι μηχανισμοί .
Η θεία Λένα, λοιπόν, αφού αντικαταστάθηκε από τον φίλο, κατά τα άλλα, ψυχίατρο εξιστορεί:
«Μια φορά και έναν καιρό ήταν δυο ξαδέρφια που ζούσαν στην ίδια σπηλιά: ο Bernie και ο Charlie. Ο Bernie ήταν ο τύπος του ανθρώπου που ανησυχεί και αγχώνεται: αν θα σβήσει η φωτιά, αν ο γιος του θα επιστρέψει με ασφάλεια, αν το θηρίο που έφαγε το γείτονα ξαναεμφανιστεί ,αν τα μανιτάρια είναι δηλητηριώδη .
Αντιθέτως, ο Charlie ήταν πιο χαλαρός τύπος: ήταν ήσυχος ότι η φωτιά θα παραμένει όσο δεν κοιμούνται όλοι ταυτοχρόνως, ότι ο ανιψιός του θα επιστρέψει ως συνήθως με ασφάλεια, ότι το θηρίο που έφαγε το γείτονα δεν θα εμφανιστεί γιατί τώρα πια δεν πεινάει, ότι τα μανιτάρια είναι μια χαρά . Θα συμφωνούσαν όλοι ότι ο Charlie ήξερε να απολαμβάνει τη ζωή . Δυστυχώς, όλοι έχουμε κοινό πρόγονο τον Bernie. Φυσικά τα περισσότερα για τα οποία ανησυχούσε δεν συνέβησαν ποτέ, αλλά πολλά από αυτά δεν συνέβησαν ακριβώς επειδή ανησυχούσε για αυτά και φρόντιζε να λαμβάνει τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα. Θα συμφωνούσαν όλοι ότι ο Bernie ήξερε να επιβιώνει . Το ότι δεν ξεκληρίστηκε το ανθρώπινο είδος, αλλά επιβίωσε μέχρι σήμερα προφανώς δεν το χρωστάμε στον τυπάκο τον Charlie , όσο ωραίος και αν ακούγεται ως παρέα! »
Ηθικό δίδαγμα: το ένστικτο αυτοσυντήρησης είναι τόσο ισχυρό στον άνθρωπο διαχρονικά που ξεπερνά κάθε είδους τάση του για ευχαρίστηση . Οι ψυχολόγοι θεραπευτές υποστηρίζουν ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποδεχτείς και τελικά να παρακάμπτεις από τη σκέψη σου με τον ίδιο τρόπο που διαχειρίζεσαι το ότι η γη είναι στρογγυλή . Το βασικό πρόβλημα είναι ότι πρέπει παρ ’ όλα αυτά να μην υποτιμάς και να μην αγνοείς τους κινδύνους που πραγματικά υπάρχουν και για τους οποίους θα πρέπει όντως να ανησυχείς . Για παράδειγμα, μπορείς κάλλιστα να απαλλαγείς από την ανησυχία σου ότι θα πεθάνεις σε αεροπορικό ατύχημα, αλλά αν ανησυχείς ότι θα απολυθείς, ίσως να είναι καλύτερο το να προετοιμαστείς για κάτι τέτοιο …
Μας λείπει η Χιονάτη τώρα ε; Αναρωτιόμαστε τώρα πού είναι ο κακός ο λύκος, ε; Δεν σου άρεσε η κακιά μάγισσα, ε; Φάε τώρα τον κακό τον Φρόιντ για να μάθεις! Ε!
marymary
Πρέπει να ξέρεις για να μου είσαι ενημερωμένη ότι γενικά υπάρχει ο ιατρικός όρος της «αγχώδους διαταραχής» που συνήθως συνδέεται με δυσλειτουργικές εμμονικές, συχνά παράλογες, σκέψεις που καταλήγουν στο να δημιουργούν άγχος και ανησυχία στο άτομο: ότι αυτό το εξάνθημα είναι κάτι θανατηφόρο, ότι θα μπει ένας κλέφτης στο σπίτι, ότι κάτι θα πάθουν τα παιδιά στο σχολείο, ότι θα απολυθείς κτλπ .
Ωστόσο, ακόμα και αν δεν εμπίπτεις σε αυτήν την «κλινική» κατηγορία που πια εξαιτίας της ανησυχίας σου είσαι δυσλειτουργική και χρειάζεσαι άμεσα τη βοήθεια ενός ειδικού, σίγουρα πιάνεις τον εαυτό σου να αγχώνεται και να ανησυχεί, ακόμα και αντανακλαστικά καμιά φορά, δηλαδή χωρίς να μπορείς να εντοπίσεις, ούτε να υποθέσεις έστω, ποια είναι η αιτία του άγχους σου .
Είναι τόσο εξουθενωτικό όλο αυτό το συναίσθημα που είναι βέβαιο ότι αναρωτιέσαι γιατί ανησυχείς τόσο πολύ! Μερικές φορές μπορεί να αισθάνεσαι και απόλυτα εγκλωβισμένη μέσα σε αυτό γιατί φαίνεται ότι μια ανησυχία χάνεται, μόνο για να αντικατασταθεί από μία άλλη και ποτέ απλώς για να ελαφρύνεις και να ξελαφρώσεις λίγο. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος να καταλήξεις να ανησυχείς και να φοβάσαι πάρα πολύ για την ψυχική σου υγεία και ισορροπία επειδή διαπιστώνεις συχνά ότι σε απασχολούν και σε προβληματίζουν πράγματα που γενικά δεν ενδιαφέρουν τους υπόλοιπους ανθρώπους. Το πιθανότερο είναι να μην μπορείς καν να καταλάβεις γιατί οι άλλοι γύρω σου δεν μοιράζονται τους φόβους και τα άγχη σου και είτε να τους θεωρείς εντελώς αναίσθητους είτε αξιοθαύμαστους που καταφέρνουν να ζουν χωρίς να ανησυχούν συνεχώς!
Οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι η ανησυχία και το άγχος είναι σχεδόν ταυτόσημα με την ανθρώπινη φύση, αφού όλο αυτό ξεκινά από την προϊστορική ακόμα εποχή και για το λόγο αυτό μας «παραμυθιάζουν» για να μπορέσουμε να καταλάβουμε πώς λειτουργούν αυτοί οι υποσυνείδητοι μηχανισμοί .
Η θεία Λένα, λοιπόν, αφού αντικαταστάθηκε από τον φίλο, κατά τα άλλα, ψυχίατρο εξιστορεί:
«Μια φορά και έναν καιρό ήταν δυο ξαδέρφια που ζούσαν στην ίδια σπηλιά: ο Bernie και ο Charlie. Ο Bernie ήταν ο τύπος του ανθρώπου που ανησυχεί και αγχώνεται: αν θα σβήσει η φωτιά, αν ο γιος του θα επιστρέψει με ασφάλεια, αν το θηρίο που έφαγε το γείτονα ξαναεμφανιστεί ,αν τα μανιτάρια είναι δηλητηριώδη .
Αντιθέτως, ο Charlie ήταν πιο χαλαρός τύπος: ήταν ήσυχος ότι η φωτιά θα παραμένει όσο δεν κοιμούνται όλοι ταυτοχρόνως, ότι ο ανιψιός του θα επιστρέψει ως συνήθως με ασφάλεια, ότι το θηρίο που έφαγε το γείτονα δεν θα εμφανιστεί γιατί τώρα πια δεν πεινάει, ότι τα μανιτάρια είναι μια χαρά . Θα συμφωνούσαν όλοι ότι ο Charlie ήξερε να απολαμβάνει τη ζωή . Δυστυχώς, όλοι έχουμε κοινό πρόγονο τον Bernie. Φυσικά τα περισσότερα για τα οποία ανησυχούσε δεν συνέβησαν ποτέ, αλλά πολλά από αυτά δεν συνέβησαν ακριβώς επειδή ανησυχούσε για αυτά και φρόντιζε να λαμβάνει τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα. Θα συμφωνούσαν όλοι ότι ο Bernie ήξερε να επιβιώνει . Το ότι δεν ξεκληρίστηκε το ανθρώπινο είδος, αλλά επιβίωσε μέχρι σήμερα προφανώς δεν το χρωστάμε στον τυπάκο τον Charlie , όσο ωραίος και αν ακούγεται ως παρέα! »
Ηθικό δίδαγμα: το ένστικτο αυτοσυντήρησης είναι τόσο ισχυρό στον άνθρωπο διαχρονικά που ξεπερνά κάθε είδους τάση του για ευχαρίστηση . Οι ψυχολόγοι θεραπευτές υποστηρίζουν ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποδεχτείς και τελικά να παρακάμπτεις από τη σκέψη σου με τον ίδιο τρόπο που διαχειρίζεσαι το ότι η γη είναι στρογγυλή . Το βασικό πρόβλημα είναι ότι πρέπει παρ ’ όλα αυτά να μην υποτιμάς και να μην αγνοείς τους κινδύνους που πραγματικά υπάρχουν και για τους οποίους θα πρέπει όντως να ανησυχείς . Για παράδειγμα, μπορείς κάλλιστα να απαλλαγείς από την ανησυχία σου ότι θα πεθάνεις σε αεροπορικό ατύχημα, αλλά αν ανησυχείς ότι θα απολυθείς, ίσως να είναι καλύτερο το να προετοιμαστείς για κάτι τέτοιο …
Μας λείπει η Χιονάτη τώρα ε; Αναρωτιόμαστε τώρα πού είναι ο κακός ο λύκος, ε; Δεν σου άρεσε η κακιά μάγισσα, ε; Φάε τώρα τον κακό τον Φρόιντ για να μάθεις! Ε!
marymary
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου