Τα ιαματικά λουτρά ωφελούν τους ασθενείς με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Κάποιοι θεραπευτικοί μηχανισμοί είναι φανεροί, ενώ άλλοι είναι αφανείς ή ακόμα και υποθετικοί.
Ο ορθοπεδικός Νίκος Κράλλης λέει στο «Εθνος Υγεία» ότι «η εφαρμογή των ιαματικών νερών στο ανθρώπινο σώμα, η κίνηση και η κινησιοθεραπεία μέσα σε αυτό, η θερμότητα που αποδίδει το νερό στους ιστούς, η εφαρμογή ιαματικής λάσπης, και η δράση των μεταλλικών στοιχείων στους ιστούς, όλα συντελούν στην ανάπτυξη των θεραπευτικών μηχανισμών και σε ένα ευεργετικό τελικό αποτέλεσμα. Το θερμικό ερέθισμα των ιστών υπάρχει σε νερά με θερμοκρασίες πάνω από 34οCc.
Η θερμότητα που αποδίδουν τα ιαματικά νερά στους ιστούς των μυών, αυξάνουν την τοπική αιματική ροή χαλαρώνουν το μυϊκό σπασμό, μειώνουν τους ερεθιστικούς παράγοντες που συσσωρεύονται από τον μυϊκό σπασμό, και προκαλούν τελικά μυοχάλαση και αναλγησία. Οι μύες που πάσχουν επανέρχονται στη φυσική τους ελαστικότητα και λειτουργικότητα».
Τα οφέλη
Οι αμιγώς ορθοπεδικές παθήσεις, όπως μετεγχειρητικές δυσκαμψίες, μετατραυματικές καταστάσεις με μυϊκή δυσκαμψία η ατροφία μυών και νεύρων, νευρίτιδες και οι αρθροπάθειες κάθε φύσης έχουν πρακτικά ένδειξη λουτροθεραπείας, καθώς μπορούν να ωφεληθούν από αυτήν. Η άνωση που προκαλεί το νερό στα μέλη, κατά τη διάρκεια της λούσης, όπως είναι, για παράδειγμα, τα γόνατα, τα ισχία, οι ποδοκνημικές αρθρώσεις και η κατώτερη οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. «Τα γόνατα και τα ισχία πάσχουν από μια σειρά εκφυλιστικές η αυτοάνοσες νόσους (οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική, ψωριασική, ψευδοουρική αρθρίτιδα κ.λπ.) που οδηγούν σε καταστροφή των αρθρώσεων, που εκδηλώνεται με φλεγμονή και πόνο. Η σπονδυλική στήλη αντιμετωπίζει τις ίδιες νόσους, με καταστροφή των σπονδυλικών αρθρώσεων και παραμόρφωση.
Οι αμιγώς ορθοπεδικές παθήσεις, όπως μετεγχειρητικές δυσκαμψίες, μετατραυματικές καταστάσεις με μυϊκή δυσκαμψία η ατροφία μυών και νεύρων, νευρίτιδες και οι αρθροπάθειες κάθε φύσης έχουν πρακτικά ένδειξη λουτροθεραπείας, καθώς μπορούν να ωφεληθούν από αυτήν. Η άνωση που προκαλεί το νερό στα μέλη, κατά τη διάρκεια της λούσης, όπως είναι, για παράδειγμα, τα γόνατα, τα ισχία, οι ποδοκνημικές αρθρώσεις και η κατώτερη οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. «Τα γόνατα και τα ισχία πάσχουν από μια σειρά εκφυλιστικές η αυτοάνοσες νόσους (οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική, ψωριασική, ψευδοουρική αρθρίτιδα κ.λπ.) που οδηγούν σε καταστροφή των αρθρώσεων, που εκδηλώνεται με φλεγμονή και πόνο. Η σπονδυλική στήλη αντιμετωπίζει τις ίδιες νόσους, με καταστροφή των σπονδυλικών αρθρώσεων και παραμόρφωση.
Ο ορθοπεδικός Νίκος Κράλλης
Ολες αυτές οι περιοχές του ανθρώπινου σώματος ανακουφίζονται και λόγω της άνωσης των νερών, αλλά και λόγω της μυϊκής ενδυνάμωσης που προκύπτει από την άσκηση μέσα στο νερό», εξηγεί ο κ. Κράλλης. Η επιστήμη, τονίζει ο ίδιος, έχει τεκμηριώσει ότι η ενδυνάμωση των σταθεροποιητικών μυών που περιβάλλουν τις αρθρώσεις λειτουργεί ευεργετικά στη φόρτισή τους. «Ο θύλακος των πασχουσών αρθρώσεων (η μεμβράνη που τις καλύπτει) με τη δράση των λούσεων και της άσκησης, αποκτά ελαστικότητα, βελτιώνει την αιμάτωση του και αποκαθιστά ρικνώσεις και ουλοποιήσεις από προηγούμενες φλεγμονές. Οι μύες που περιβάλλουν την πάσχουσα άρθρωση γυμνάζονται και αποκτούν ξανά «τόνο» και σταθεροποιούν την άρθρωση. Αυτό προκαλεί μείωση στα επεισόδια φλεγμονής και πόνου».
Επιπλέον, σε βιοχημικό επίπεδο έχει αποδειχθεί πως από τις λούσεις με ραδιενεργά θειούχα λουτρά εισχωρούν στο ανθρώπινο σώμα ίχνη θείου, που λειτουργεί ενισχυτικά στον πάσχοντα χόνδρο. Το θείο, λέει ο κ. Κράλλης, είναι σημαντικό στοιχείο του συνδετικού ιστού, που αποτελεί τον κύριο «μαλακό» ιστό του μυοσκελετικού συστήματος.
«Τα ραδιούχα νερά φέρουν ελάχιστες ποσότητες ραδονίου που προέρχεται από τη διάσπαση του ραδίου. Το ραδόνιο θεωρείται πως ενισχύει την ανοσοποιητική απάντηση του οργανισμού σε μικρές δόσεις. Αποβάλλεται γρήγορα από τον οργανισμό με την αναπνοή και τις εκκρίσεις του. Πώς ακριβώς δρουν τα θειούχα και ραδιούχα νερά με πιο ακριβή βιοχημικό μηχανισμό δηλαδή έχουμε αποτέλεσμα παυσίπονο, ανακουφιστικό και κατασταλτικό της φλεγμονής, δεν το γνωρίζουμε. Πιθανολογούνται και δράσεις μέσα από τα ιχνοστοιχεία που μεταφέρει το μεταλλικό νερό από τα έγκατα της γης, ιχνοστοιχεία που προσλαμβάνονται από τους ιστούς μέσα από το δέρμα και την αναπνοή».
Ο κ. Κράλλης ξεκαθαρίζει ότι οι ρευματοπάθειες, δηλαδή, οι συστηματικές αυτοάνοσες ασθένειες, δεν θεραπεύονται από τη λουτροθεραπεία. Ούτε βέβαια σκοπός των λουτροθεραπειών είναι η θεραπεία των ασθενειών. «Σκοπός τους είναι η μείωση των συμπτωμάτων του πόνου της δυσκαμψίας και των περιόδων φλεγμονής. Οπως γνωρίζουν και οι ασθενείς που βιώνουν τέτοιες ασθένειες, σημασία έχει η ασθένεια να βρίσκεται σε ύφεση, τα επεισόδια και η ένταση της φλεγμονής να μην οδηγούν σε αυξημένη λήψη φαρμάκων και θεραπειών.
Συνεννόηση
Οι παθήσεις ρευματικής φύσεως, μπορεί να παρουσιάσουν μια βιολογική απάντηση με έξαρση των συμπτωμάτων, στην αρχή των λουτροθεραπειών, και σε κάποιο βαθμό είναι αναμενόμενη μια τέτοια αντίδραση. Για αυτό χρειάζεται συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό, ώστε ο ασθενής να βρίσκεται σε ιδανική ρυθμισμένη κατάσταση ύφεσης της νόσου. Η επίμονη έξαρση της ρευματικής νόσου αποτελεί αντένδειξη λουτροθεραπείας».
Οι παθήσεις ρευματικής φύσεως, μπορεί να παρουσιάσουν μια βιολογική απάντηση με έξαρση των συμπτωμάτων, στην αρχή των λουτροθεραπειών, και σε κάποιο βαθμό είναι αναμενόμενη μια τέτοια αντίδραση. Για αυτό χρειάζεται συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό, ώστε ο ασθενής να βρίσκεται σε ιδανική ρυθμισμένη κατάσταση ύφεσης της νόσου. Η επίμονη έξαρση της ρευματικής νόσου αποτελεί αντένδειξη λουτροθεραπείας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου