Ο κλήρος της τρικυμίας
Παύλος Θ. Κάγιος
Εκδόσεις Καστανιώτη
Ποιος αποφασίζει στη ζωή μας; Εμείς ή όλα είναι γραμμένα στο τυχερό ή άτυχο αστέρι μας; Ο Θόδωρος και η Ιωάννα, δύο τριαντατριάχρονοι, ερωτεύονται με την πρώτη ματιά, αγνοώντας πως "μέσα στης τύχης θα πιαστούν τη μήτρα" κουβαλώντας αμαρτίες γονέων. Η Ιωάννα έρχεται "από τη μεριά της αστραπής", είναι απαρνημένη από γονείς κι αλλιώτικα "γραμμένη" στο πρόσωπο. Ο Θόδωρος, αν και πλουσιόπαιδο, αισθάνεται να ’χει γεννηθεί λειψός και αποκομμένος. Πνίγεται με τους καβγάδες στην οικογένειά του για μια διαθήκη του προπάππου του -που επί δεκαετίες κρατάει αιχμάλωτους τους κληρονόμους- και φεύγει στο εξωτερικό.
Γνωρίζοντας την Ιωάννα στη Νέα Υόρκη, αισθάνεται να συναντά αυτό που του λείπει από τη ζωή. Και βρίσκει σωτηρία στην πονεμένη αιωνιότητα του χαμόγελού της, στην απεραντοσύνη του υγρού βλέμματός της. Το αμαρτωλό παρελθόν όμως επιστρέφει και εισβάλλει στη ζωή τους, ξεσκεπάζοντας οικογενειακές συνωμοσίες και ψέματα. Αποκαλύπτονται μυστικά που γίνονται δεσμά γι’ αυτούς και τον καρπό του "παράνομου" έρωτά τους. Θα τολμήσουν να πάνε κόντρα στη μοίρα; Ή θα υποταχθούν στην ύβρη που προκάλεσε η πράξη ενός "Οιδίποδα εχθρού", ενός πατέρα που "βίασε" το πεπρωμένο τους όταν γεννιόντουσαν;
Όμορφοι έρωτες
Ιάκωβος Ανυφαντάκης
Εκδόσεις Πατάκη
Ένα ζευγάρι προσπαθεί να επινοήσει τη δική του γλώσσα λίγο πριν φύγει από την Πράγα.
Ένας άντρας και μια γυναίκα δεν περιμένουν τίποτα σπουδαίο από τον χρόνο αναμονής ανάμεσα στις πτήσεις.
Ένα τατουάζ στον γοφό γίνεται νησί και μετά βυθίζεται.
Η μυρωδιά από σκουριά που μένει στα ρούχα μετά το σεξ.
Ένα δεκαοχτάχρονο αγόρι νιώθει το αίμα του πράσινο, σαν τον μπερέ των λοκατζήδων.
Η φωτιά που έκαψε ένα δάσος αλλά κάποιος έκλαψε μόνο ένα πεύκο.
Δεκαπέντε διηγήματα για την κρυφή ομορφιά κάθε έρωτα.
Τα κατά Αιγαίον πάθη
Κώστας Αρκουδέας
Εκδόσεις Καστανιώτη
Ο Γιώργος Ρώμας φτάνει στη Θήρα λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο.
Σκοπεύει να κάνει ένα μικρό πέρασμα από το νησί και να συνεχίσει την περιήγησή του, αλλά τελικά θα μείνει πολύ περισσότερο.
Κοιτάζει τώρα τη χαρακιά που του έχει αφήσει: ένα βαθύ αυλάκωμα που γίνεται πιο έντονο όταν χαμογελάει.
Όσο βαθύ και αν είναι, όμως, δεν συγκρίνεται με τα σημάδια μέσα του, που δεν διαφέρουν από αυτά της Σαντορίνης.
Τα κατά Αιγαίον πάθη ξεκινούν σαν μια ανέμελη περιπλάνηση στα αιγαιοπελαγίτικα νησιά και καταλήγουν να εξερευνούν τις πιο σκοτεινές πτυχές των ερωτικών σχέσεων.
Ένα μυθιστόρημα βιωματικό, σχεδόν αυτοβιογραφικό, με ήρωες που ο συγγραφέας γνώρισε κατά τη διάρκεια της μακράς παραμονής του στη Θήρα.
Πολυπρόσωπη εξιστόρηση με βασικό πρωταγωνιστή τον Μπαλή, που γοητεύει τον αφηγητή με το πάθος του για ζωή. Οι αληθινοί πρωταγωνιστές, ωστόσο, είναι τα τέσσερα στοιχεία της φύσης.
Η θάλασσα του Αιγαίου, άγρια και απρόβλεπτη, ο άνεμος που συνομιλεί με τις καρδιές των ανθρώπων, τα ηφαίστεια που κοχλάζουν, έτοιμα ανά πάσα στιγμή να εκραγούν, και τέλος, το αλάτι της γης που πέφτει στις πληγές των ηρώων και τις καίει.
Κάτι μου κρύβεις
Μανίνα Ζουμπουλάκη
Εκδόσεις Παπαδόπουλος
Τι σχέση έχει η Κασσάνδρα, η βασιλοπούλα της Τροίας, με τις εθνικιστικές οργανώσεις της σημερινής Ελλάδας;
Και τι μπορεί να καταφέρει μια σύγχρονη, σχεδόν-μάντισσα όταν ο (γκέι) πρώην της συλλαμβάνεται για το φόνο ενός φιλελεύθερου πολιτικού;
Μπορεί να "δει" ποιος είναι ο δολοφόνος ή απλώς φτιάχνει ιστορίες με το μυαλό της; Και, αν είναι έτσι, γιατί όσο πληθαίνουν οι νεκροί, προοδευτικοί, αλληλέγγυοι ή σχετικοί, τόσο την κυριεύουν τα "οράματα";
Η Δώρα δεν τα καταλαβαίνει όλα. Μόνον ποιος της κρύβει λόγια, δηλαδή όλοι.
Ο μεγάλος της έρωτας που εμφανίζεται απ’ το πουθενά, ο δικηγόρος φίλος, ο γιος της... Εντωμεταξύ, οι προδοσίες διαδέχονται τα ψέματα και οι δολοφονίες γίνονται δύο, τρεις, ή έξι...
Ο τελευταίος του πάρτι
Ιφιγένεια Π. Κολλάρου
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Μια κηδεία, μια παρέα με λαμπρό παρελθόν, στάσιμο παρόν και θολό μέλλον, ένας μεγάλος έρωτας σε παρακμή, ένας νεοάνεργος μεσήλικας με τα υπαρξιακά του σε έξαρση, μια μεγαλοκοπέλα που φοβάται τη δέσμευση και μια χώρα σε κρίση.
Σε μια εποχή περικοπών όλα είναι σε ύφεση και υπό διαπραγμάτευση: συναισθήματα, όνειρα, σχέσεις.
Οι ισορροπίες χάνονται, τα υπαρξιακά γιγαντώνονται και τα ερωτηματικά κάνουν παρέλαση.
Η αβεβαιότητα και το παράλογο γίνονται μέρος της καθημερινότητας και ο καθένας ψάχνει τους δικούς του μηχανισμούς επιβίωσης.
Οστινάτο
Μαριάνα Ευαγγέλου
Εκδόσεις Πατάκη
Με τον όρο ostinato (από το λατινικό obstinatus=έµµονον) στη µουσική, περιγράφεται η συνεχής επάνοδος ενός µοτίβου µέσα στη σύνθεση.
Η επιστροφή της Άνας στο σπίτι της γιαγιάς της στην Ξάνθη ζωντανεύει την ανάµνηση του Μάριου, συνταξιούχου δασκάλου της µουσικής.
Μ’ ένα άλµα στην επικράτεια της µνήµης, αλλά και του ονείρου, η Άνα παρακολουθεί τον Μάριο να γράφει την παρτιτούρα την οποία της χάρισε τριάντα χρόνια πριν.
Οι νότες του τάνγκο αφυπνίζουν τις αναµνήσεις του Μάριου κι αυτές µε τη σειρά τους της Άνας, φέρνοντας σε αντιπαράθεση την προπολεµική ιστορία του τόπου µε τη µεταδικτατορική.
Μπορούν η µνήµη και η λήθη της γενέθλιας γης να συνθέσουν το οστινάτο της κοινής τους ιστορίας; Μπορεί εν τέλει ένα µάθηµα µουσικής να παγιδευτεί στον βρόχο του χρόνου και να επαναλαµβάνεται εσαεί;
Μικρή Βαρκελώνη
Ελένη Δαφνίδη
Ψυχογιός
Η Άλμα έχει μεγάλα σχέδια για το μέλλον.
Σκοπεύει κάποια μέρα να γίνει μια σπουδαία καλλιτέχνιδα, εφάμιλλη της Φρίντα Κάλο, να διασχίσει τις θάλασσες σαν άλλος Χριστόφορος Κολόμβος, να εξιχνιάσει την υπόθεση της παράξενης εξαφάνισης μιας πλούσιας ηλικιωμένης σαν άλλη Μις Μαρπλ, να ερωτευτεί σαν ηρωίδα της Τζέιν Όστεν, να επιστρέψει στο σπίτι της στη Βαρκελώνη με θέα τη Σαγράδα Φαμίλια, μα, πάνω από όλα, ονειρεύεται τη μέρα που θα ανοίξει την πόρτα και θα ξαναβγεί στους δρόμους.
Γιατί η Άλμα, λόγω ενός καλά κρυμμένου μυστικού και μιας παράδοξης αιτίας, παραμένει από δική της επιλογή εφτά χρόνια κλεισμένη στο σπίτι...
Άμμος στο βυθό
Βίκυ Χασάνδρα
Τόπος
Ένα πεντάχρονο αγόρι εξαφανίζεται με το ποδήλατό του. Τρία πρόσωπα σε ένα κτήμα θα υποχρεωθούν να συνωμοτήσουν μεταξύ τους. Ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ θα δεχθεί να συνεργαστεί μαζί τους σε συνθήκες απόλυτης εχεμύθειας.
Όσο η έρευνα προχωράει, όσο η αγωνία για την τύχη του παιδιού κορυφώνεται, το ερώτημα προκύπτει αδυσώπητο: Θέλει ο Τόνυ, ο φιλόδοξος ψυχολόγος -που σε λίγο καιρό θα γινόταν ο πατέρας του μικρού-, θέλει η γυναίκα του, η Μαίρη -που δική της ιδέα ήταν η υιοθεσία ενός παιδιού-, θέλει η νεαρή Τζίνα -που η ζήλια της για το ορφανό αγόρι που του διάβαζε παραμύθια δεν μπόρεσε να μείνει κρυφή-, θέλει κανείς να γυρίσει πίσω ο πεντάχρονος Μάρκος;
Γνωρίζει κανείς πού μπορεί να βρίσκεται αυτό το άτυχο παιδάκι που για μια στιγμή η τύχη φάνηκε να του χαμογελάει; Ο Ιωσήφ Κρήνος, ο φιλόδοξος και ανασφαλής νεαρός ντετέκτιβ, άραγε θα συγκεντρώσει ποτέ όλα τα κομμάτια της αλήθειας;
Ο κήπος στις φλόγες
Δημήτρης Νόλλας
Ίκαρος
Όμως, τί είδους τερατώδης ομοιοπαθητική θα ήταν αυτή; συνέχισε να αναρωτιέται για την αδιανόητη εντέλει πιθανότητα να εξαγοράσει με κλεμμένα λεφτά μια σχεδιαζόμενη ληστεία. Μπορεί μιας κλοπής τα χρήματα να φέρουν το Καλό; συνέχισε να βομβαρδίζεται από τις συνέπειες των εξωφρενικών και παράλογων συλλογισμών του, ουσιαστικά προφάσεων, για να δικαιολογήσει την πράξη του, κι όταν σηκώθηκε απ' το παγκάκι αισθάνθηκε πως εκείνος ο αόρατος θώρακας που τον περιέβαλλε εδώ και αρκετό καιρό είχε αρχίσει να κομματιάζεται. Ξεφλουδιζόταν, εγκαταλείποντάς τον γυμνό στη μέση εκείνου του ρυπαρού τοπίου, όταν παραδέχτηκε πως με το ζόρι δεν θα μπορούσε ποτέ κάτι καλό να προκύψει, ακόμη κι αν το ζόρι επρόκειτο να αποτρέψει μια άλλη φριχτή πράξη, αφού θα είχε παραβιάσει την ελευθερία επιλογής των συντρόφων του.
Στο παρόν 3ο βιβλίο, που ολοκληρώνει την τριλογία Δύσκολοι Καιροί, μια ομάδα νέων ανθρώπων γίνονται μάρτυρες της κρίσης των τελευταίων χρόνων. Όπως νεογνά που πεθαίνουν στη θερμοκοιτίδα, αμέτοχοι κι αθώοι και οι ίδιοι, γίνονται αφορμή για θρήνους και καταγγελίες της σκληρότητας του σύμπαντος κόσμου, έχοντας αποφύγει σε όλη τους τη ζωή να αφουγκραστούν το λόγο που ερχόταν από πολύ παλιά και σάλπιζε πως επιτέλους είχε έρθει ο καιρός του "επιστήσω νεανίσκους άρχοντας αυτών, και εμπαίκται κατακυριεύσουσιν αυτών".
Αύγουστος
Γιώργος Βέλτσος
Άγρα
Αύγουστος μήνας στη Μύκονο
Πόσο ακόμα δικός μου;
Πόσο Αύγουστος;
Στην υποθαλάσσια επικράτειά μου,
απ’ το κλειστό μου παράθυρο
πίσω απ΄ το τζάμι του κάπτεν Νέμο
σε εντοπίζω
παρά τις μεταλλάξεις σου
στο διαθλασμένο φως
ενός βυθού δικού μας
Σε βλέπω στις σκοτεινές σου περιοχές
με τους αστερίες και τα θαλάμια
ψάρι στο οξυπύθμενο αγγείο
με κομμένο λαιμό
Σου άρεσε το άρθρο που μόλις διάβασες; Εάν ναι βοήθησε μας με το να το κοινοποιήσεις στους φίλους σου.Σε μια εποχή που το μυαλό μας δέχεται βροχή γκρίζων και ίσως μαύρων ειδήσεων τα Νέα Καλά Μαντάτα είναι ένα blog με χιλιάδες άρθρα ενδιαφέροντα ,χρήσιμα και προ πάντων ευχάριστα προς ανάγνωση. Κάνοντας απλώς ένα κλικ διαβάζεις κάτι ευχάριστο και ενδιαφέρον χωρίς να κατευθύνεσαι σε ένα λαβύρινθο παραθύρων! Απλά δοκιμάστε μας και σίγουρα θα γίνουμε καθημερινή σας συνήθεια και η ευχάριστη παρέα σας!
Γίνετε φίλοι μας στο facebook https://www.facebook.com/NeaKalaMantata/ ή ακολουθήστε μας στο Twitter https://twitter.com/NeaKalaMantata. Σας ευχαριστούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου