Ο κιούρτος κατασκευάζεται από σύρμα, έχει σφαιρικό μέγεθος και μια μόνο είσοδο από την πάνω πλευρά. Τα ψάρια αφού εισέλθουν δεν μπορούν να εξέλθουν.
Επειδή οι κιούρτοι της αγοράς έχουν ......
...... σύρμα που είναι καινούριο και γυαλίζει τα ψάρια καταλαβαίνουν πως πρόκειται για παγίδα και τους αποφεύγουν, γι αυτό τους αφήνουμε λίγο καιρό στη θάλασσα να παλιώσουν.
Αποδοτικοί είναι ο σκουριασμένοι κιούρτοι που τους καμουφλάρουμε εσωτερικά με φύκια και διάφορα χόρτα του βυθού, δένοντας το δόλωμα στο κέντρο του πυθμένα του.
Αυτό που χρειάζεται βέβαια -όπως σε όλα τα είδη ψαρέματος- είναι τεχνική, διότι μπορεί το ρίξιμο να φαντάζει απλή υπόθεση, από αυτό όμως εξαρτάται αν θα πιάσουμε ψάρια ή όχι.
Η δουλειά του κιούρτου είναι να φυλακίσει στο εσωτερικό του τα ψάρια που εισέρχονται από μια τρύπα που υπάρχει στο επάνω μέρος του, χωρίς να μπορούν να ξαναβγούν.
Οι κιούρτοι είναι γνωστοί από τους αρχαίους χρόνους. Τότε τους κατασκεύαζαν από σπάρτα ή λυγαριές.
Αργότερα οι ψαράδες εξέλιξαν το είδος αυτό κιούρτου συνεχίζοντας να χρησιμοποιούν βέργες λυγαριάς, ή βούρλα, αλλά και καλάμι.
Τα έπλεκαν σε σχήμα περίπου αυγοειδές και τα ονόμαζαν κοφινέλα. Υπάρχουν κάποιοι παλιοί ψαράδες που τα χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα.
Για να μπουν μέσα στον κιούρτο και να φυλακιστούν τα ψάρια, χρησιμοποιούμε δόλωμα που τα προσελκύει.
Ψωμιά, σαρδέλες, χαλασμένα φαγώσιμα (τυριά κλπ), κεφάλια από ψάρια που έχουμε καθαρίσει, τα έχουμε αφήσει στον ήλιο από την προηγούμενη ημέρα και τα χρησιμοποιούμε την επόμενη, ρέγκες και ότι άλλο δεν αντέχει η ανθρώπινη οσμή - το οποίο όμως και προσελκύει τα ψάρια...
Εχουμε παρατηρήσει ότι σε περιοχές που βόσκουν σάλπες, εάν χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα μαλούπα, (το πράσινο μαλακό χόρτο που τρώνε τα ψάρια αυτά) οι κιούρτοι γεμίζουν.
Η παρεξηγημένη σάλπα, εάν καθαριστεί σωστά είναι νοστιμότατη.
Πρόκειται άλλωστε για κυρίως φυτοφάγο ψάρι. Ενα άλλο δόλωμα που αρέσει στις σάλπες αλλά και στους σπάρους, είναι η τομάτες.
Μπορούμε να προμηθευτούμε από τον μανάβη τα απομεινάρια από σάπιες, χαλασμένες τομάτες και να τις χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα στον κιούρτο μας.
Η προετοιμασία
Δένουμε, στο χερούλι του κιούρτου ένα λεπτό σχοινί, και σε απόσταση ενάμισι έως δύο μέτρων ένα βαρίδι ενός κιλού περίπου.
Το συνολικό μήκος του σχοινιού μας θα πρέπει να είναι λίγο μεγαλύτερο από το βάθος που ψαρεύουμε.
Στο τέλος του σχοινιού δένουμε μια σημαδούρα της οποίας το μέγεθος εξαρτάται από προσωπική μας επιλογή. Τα προαναφερόμενα δολώματα χρησιμοποιούμε τυλιγμένα σε λινάτσα, δίχτυ με πολύ λεπτό μάτι, ή γυναικείο καλσόν δεμένο στον πάτο του κιούρτου.
Επίσης για να πατώσει γρηγορότερα ο κιούρτος και να έχει μεγαλύτερη ευστάθεια στον πυθμένα της θάλασσας, τοποθετούμε μια πέτρα στο κέντρο του την οποία μπορούμε και να δέσουμε με πετονιά για να είναι σταθερή.
Μπορούμε να ρίξουμε μέσα φύκια από την περιοχή, ώστε πατώνοντας το αλιευτικό μας εργαλείο, η άνωση θα τα σπρώξει προς τα πάνω καλύπτοντας το εσωτερικό μέρος του κιούρτου, αφήνοντας όμως την οπή ελεύθερη.
Ετσι θα μοιάζει με βράχο που διαθέτει μια τρύπα? Για να μην ψάχνουμε κάθε φορά για φύκια μπορούμε ακόμη να ντύσουμε τον κιούρτο με λινάτσα ώστε να μοιάζει με βράχο, αφήνοντας και πάλι κενή την οπή για να μπαίνουν τα ψάρια. Τον κιούρτο μπορούμε να τον ρίξουμε με, ή χωρίς βάρκα.
Εάν διαθέτουμε σκάφος, διαλέγουμε το μέρος, σταματάμε πάνω από το σημείο που θέλουμε να ψαρέψουμε και αρχίζουμε να κατεβάζουμε σιγά - σιγά τον κιούρτο προς τον πυθμένα της θάλασσας προσέχοντας πάντα να είναι σε οριζόντια θέση και ποτέ κεκλιμένος..
Μόλις πατώσει, τραβάμε πλάγια το σχοινί με το βαρίδι έτσι ώστε το χερούλι του κιούρτου να πέσει προς τα κάτω και το σχοινί να μην βρίσκεται κατακόρυφα πάνω από την οπή του κιούρτου ώστε να φοβίζει και να αποτρέπει την είσοδο των ψαριών.
Αν δεν διαθέτουμε σκάφος, φοράμε μάσκα και βατραχοπέδιλα, φουσκώνουμε ένα κυκλικό σωσίβιο, τοποθετούμε τον κιούρτο επάνω και κολυμπάμε μέχρι το μέρος που θέλουμε να τον ρίξουμε.
Το μέρος αυτό θα πρέπει να είναι τραγάνα, ή λασπώδης βυθός ανάμεσα σε βράχους, ή φυκιάδες. Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε μεν να μη χρησιμοποιήσουμε καθόλου σχοινί, βαρίδι και σημαδούρα, όμως πρέπει να θυμόμαστε καλά το μέρος ώστε όταν επιστρέψουμε να μπορέσουμε να τον βρούμε.
Προσοχή γιατί υπάρχουν και κλέφτες? Τους κιούρτους τους ρίχνουμε συνήθως μετά το ηλιοβασίλεμα με μπουνάτσα και τους σηκώνουμε το πρωί, ή τους ρίχνουμε πρωί και τους σηκώνουμε σούρουπο.
Αν μετά από αυτά αισθάνεστε έτοιμοι για αλιευτική δράση, δεν έχουμε παρά να σας ευχηθούμε «καλή διασκέδαση».
ΝΙΚΟΣ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
Σε μια εποχή που το μυαλό μας δέχεται βροχή γκρίζων και ίσως μαύρων ειδήσεων τα Νέα Καλά Μαντάτα είναι ένα blog με χιλιάδες άρθρα ενδιαφέροντα ,χρήσιμα και προ πάντων ευχάριστα προς ανάγνωση. Κάνοντας απλώς ένα κλικ διαβάζεις κάτι ευχάριστο και ενδιαφέρον χωρίς να κατευθύνεσαι σε ένα λαβύρινθο παραθύρων! Απλά δοκιμάστε μας και σίγουρα θα γίνουμε καθημερινή σας συνήθεια και η ευχάριστη παρέα σας!
Γίνετε φίλοι μας στο facebook //www.facebook.com/NeaKalaMantata?ref=hl ή ακολουθήστε μας στο Twitterhttps://twitter.com/NeaKalaMantata . Σας ευχαριστούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου