Όλα στο τέλος πάνε πάντα καλά

 

Ατυχίες, σκαμπανεβάσματα, ευτυχισμένες στιγμές και παθήματα που έγιναν μαθήματα.

Και εδώ ακριβώς κρύβεται η ουσία του κειμένου, στα μαθήματα. Αυτά είναι μερικά που έπαθα και έμαθα και μερικά που

έμαθα παρατηρώντας τους άλλους.

Ποτέ μη λες ποτέ

Μεγάλα λόγια μη λες γιατί η σιωπή είναι χρυσός και δεν είναι εποχή αυτή για να σπαταλάς ράβδους δεξιά και αριστερά. Ποτέ δεν ξέρεις τι απο αυτά που έχεις αποκλείσει θα κάνεις την επόμενη μέρα και τι θα βρεθεί μπροστά σου απο εκεί που δεν το περιμένεις.

Όταν μια πόρτα κλείνει πραγματικά μια άλλη ανοίγει

Η Πάολα είχε δίκιο. Βασικά η Πάολα πάντα έχει δίκιο. Το έχει τραγουδήσει και εσύ απλά άκου τους στίχους για να μαθαίνεις. «Όταν μια πόρτα κλείνει μια άλλη πάντα ανοίγει». Απλά σιγουρέψου πως έκλεισε και σταμάτα να κοιτάς το πόμολο γιατί δεν θα δεις την διπλανή που σου ανοίγεται διάπλατα.

Το φταις δεν απευθύνεται μόνο στον άλλον αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό

Η Πάολα πάλι, για να μείνουμε στο ίδιο κεφάλαιο. «Φταις» τραγουδούσες και έβλεπες στο ποτήρι σου τον άχρηστο που άφησε το όνειρο σου να μείνει μισό. Έχεις καταλάβει όμως πως ακούγωντας το τραγούδι θα βρεις και εσύ όλα τα σημεία στα οποία έφταιξες; Μήπως τελικά σε εσένα το αφιερώνεις τόσο καιρό;

Το μαύρο είναι μαύρο και το άσπρο είναι άσπρο

Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά και εμείς τα κάνουμε δύσκολα για να μην βαριόμαστε τις ώρες που καθόμαστε στον καναπέ βλέποντας επαναλήψεις των «Δυο Ξένων». Το μαύρο είναι μαύρο και το άσπρο είναι άσπρο. Τώρα γιατί εσύ ανακατεύεις όλο το ουράνιο τόξο αποτελεί τροφή για σκέψη.

Τα σύννεφα είναι δικά μας και εμείς θα βραχούμε απο τη βροχή τους

Οι επιλογές μας, τα λάθη μας και τα πάθη μας είναι δικά μας. Εμείς κάναμε ότι κάναμε και εμείς είμαστε οι μόνοι που θα βραχούν απο τις συνέπειες των συνεφιασμένων αποφάσεων μας. Τα προβλήματα δεν μεταθέτονται σε άλλους ώμους. Μπορεί να μοιράζονται αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι δίκαιο να τα ζεις με εκείνους που δεν ήταν παρόντες στις αποφάσεις σου. Με άλλα λόγια, όπως έστρωσες κοιμήσου και καλό βράδυ.

Το παρελθόν έρχεται όποτε το καλέσουμε

Πες το διαίσθηση, πες το τύχη ή πεπρωμένο, πες το και μεθυσμένα-μηνύματα-μετά-τις-τρεις-το-βράδυ, αλλά το παρελθόν απρόσκλητο δεν έρχεται συχνά. Έρχεται όταν το καλέσουμε και το καλούμαι όποτε το έχουμε ανάγκη. Να είσαι σίγουρη όμως πως όταν ξημερώσει θα φύγεις πριν βολευτείς πάλι στον αναπαυτικό πλην φθαρμένο καναπέ του.

Όταν αφήνεις δυο πόρτες ανοιχτές κάνει ρεύμα

Και θα πουντιάσεις! Αποφάσισε ποιά θέλεις να κρατήσεις ανοιχτή και κλείσε την άλλη γιατί σε βλέπω να παλεύεις με τον αέρα που θα φέρει η αλυσιδωτή αντίδραση της δικής σου αναποφασιστικότητας. Άσε που υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μπερδέψεις τις εισόδους και τις εξόδους.

Όταν αγαπήσεις πες το

Μην το φοβηθείς, μη διστάσεις και μη σκεφτείς αν θα έχεις ανταπόκριση. Αν το νιώσεις δείξε το και αν δεν πάνε όπως τα υπολόγιζες δεν έγινε και τίποτα. Εσύ τουλάχιστον αγάπησες. No big deal!

Όλα στο τέλος πάνε πάντα καλά

Αν δεν πάνε καλά δεν είναι το τέλος. Τολμηρά αισιόδοξο αλλά λειτουργικό ειδικά για εκείνες τις ημέρες που ακούς το Creep των Radiohead παραπάνω απο ότι θα έπρεπε. Αν δεν αποφασίσεις πως όλα θα εξελιχθούν καλά και όπως τα θες, δεν θα εξελιχθούν καθόλου, γιατί αν κάτι έμαθα απο τη χρονιά που πέρασε είναι πως τη τύχη μας τη γρουσουζεύουμε μόνοι μας.

Η φωτιά δεν θα συνεχίσει να καίει για πολύ καιρό απο μόνη της

Θέλει ξύλα, ανακάτεμα και προσοχή. Με άλλα λόγια για να κρατήσεις κάτι ζωντανό πρέπει να προσπαθείς κάθε μέρα να το διατηρήσεις έτσι. Αν το αφήσεις θα σβήσει, θα πεθάνει και θα βρομίσει και εσύ θα πρέπει μετά να μαζέψεις τα ασυμάζευτα. Και σου έχω νέα... δεν μαζεύονται!

Τα όρια στον εαυτό μας τα βάζουμε εμείς

Και εμείς τα προσπερνάμε όποτε θέλουμε. Όλα είναι μέσα στο μυαλό μας και τα εμπόδια που βλέπουμε είναι πολλές φορές αντανακλάσεις των δικών μας φόβων. Αξίζει όμως να ζεις με φόβους; Την ξέρεις την απάντηση, οπότε πάρε τη βαριοπούλα σου και ξεκίνα να γκρεμίζεις τοίχους και μαντρες.

galsnguys