Ποια είσαι;

Κυνηγάς τα όνειρα σου και ποτέ δεν τα φτάνεις.

Λες και τρομάζουν. Λες και πάντα τρέχουν μπροστά από εσένα. Λες και τα δημιουργείς, παίρνεις φόρα, τα πετάς μπροστά και μένεις πίσω.

Πίσω μένεις. Λες και δεν είσαι άξιος συνοδοιπόρος τους. Λες και

δεν σου αξίζει να περπατήσειςχέρι- χέρι μαζί τους. Λες και δεν είναι δικά σου.

Αλήθεια, είναι δικά σου όνειρα; Ή είναι προκάτ κατασκευές άλλων;

Ιδέες που υιοθέτησες χωρίς να γνωρίζεις, τόποι που αγάπησες χωρίς να πατήσεις, καρδιές που πίστεψες χωρίς να ανοίξεις, λόγια που ξεστόμισες χωρίς να μιλήσεις.

Ποια είσαι; Που πας; Γιατί; Πότε; Και αν όχι, τι;

Σου έμαθαν ποτέ την εναλλακτική του ονείρου; Φοβάσαι γιατί κυνηγάς κάτι που δεν ξέρεις καν τι είναι. Τρέμεις ότι θα το φτάσεις και θα βρεθείς σε εκείνη την αμήχανη στιγμή που θα πρέπει να παραδεχτείς ότι το όνειρο σε πρόδωσε. Ψέμα. Εσύ πρόδωσες το όνειρο.

Σταμάτα λίγο. Πάρε μια ανάσα. Ποια είσαι;

Πότε κοιτάχτηκες τελευταία φορά στον καθρέφτη; Πότε ξεστόμισες τελευταία φορά μια επιθυμία χωρίς δεύτερη σκέψη; Να πεις «θέλω αυτό και δεν με νοιάζει τίποτα. Πέφτω στον γκρεμό, στα βάθη του, στον έρωτα, στην απελπισία, στην ηδονή, στο χάσιμο, στην έκσταση, στην αλήθεια του και αναλαμβάνω το τίμημα».

Το είπες αυτό κάποια στιγμή; Περπάτησες για μια φορά μπροστά χωρίς να κοιτάς πίσω; Χωρίς νασπαταλιέσαι στις πλάγιες ματιές. Χωρίς να σε νοιάζει ποιος σε παρακολουθεί από πάνω; Την αλήθεια σου, πότε περιμένεις να την μάθεις; Ποια είσαι;

Σταμάτα να γκρινιάζεις. Να κλαις σιγανά. Σταμάτα να κατεβάζεις το κεφάλι. Να συρρικνώνεσαι. Να γίνεσαι μια κουκίδα. Σταμάτα να περνάς κάτω από τις σχισμές των παραθύρων. Να κυλάς κάτω από τις πόρτες. Σήκωσε ανάστημα. Βρες τη στεντόρεια φωνή σου. Μίλησε στον εαυτό σου. Βάλε τα καλά σου. Γίνε φως. Γίνε βροχή. Γίνε λόγος.

Και ξέφυγε επιτέλους από εκείνο το δρόμο που σε έχει τόσο πολύ μπερδέψει. Τον δρόμο των χαμένων ονείρων. Εκείνων των ονείρων που ποτέ δεν κατάφερες να συστηθείς μαζί τους. Εκείνων των ονείρων που πάντα βρίσκονται μπροστά και ποτέ δεν μπορείς να τα φτάσεις. Εκείνων που σε ξελιγώνουν και σε εκμηδενίζουν. Υπάρχουν και άλλα όνειρα.

Για την εναλλακτική του ονείρου δεν σου μίλησε ποτέ κανείς;

Ε, ναι. Υπάρχει ζωή και μετά τον θάνατο. Για το όνειρο, μιλάμε πάντα. Υπάρχουν και άλλες στιγμές που σε περιμένουν να τις ζήσεις. Απλώς, αυτή τη φορά προσπάθησε να πάρεις το όνειρο από το χέρι. Σκύψε, αγκάλιασε το και γίνε ένα μαζί του. Γίνε όνειρο στη θέση του ονείρου.

Ζήσε τη ζωή που θέλεις να ζήσεις. Γίνε αυτή που θέλεις να είσαι. Μη χάνεις χρόνο.

Φτιάξε εσύ τα δικά σου όνειρα.

Ντύσου με τα δικά σου ρούχα. Φόρεσε τα δικά σου παπούτσια. Κοίταξε το πρόσωπο σου στον καθρέφτη. Μάθε ποια είσαι. Διεκδίκησε το καλύτερο που εσύ θέλεις για σένα. Άσε τους άλλους..

Οι άλλοι είναι κάτοικοι σε ένα παράλληλο σύμπαν.

 galsnguys