Πώς θα πω στον πατέρα μου ότι θέλω να γνωρίσει τον φίλο μου; Είναι αντίθετος σε κάτι τέτοιο!

                     

Το γράμμα της αναγνώστριας

Kαλησπέρα. Επιτέλους βρήκα το θάρρος να σας εκμυστηρευτώ το πρόβλημά μου... Αφορά το αγόρι μου και τον πατέρα μου. Είμαστε μαζί 3 χρόνια και ακόμα ο πατέρας μου δεν έχει γνωρίσει τον άντρα που αγαπώ. Το αγόρι μου ειναι θετικό απο την μεριά του και θέλει να τον γνωρίσει. Πώς θα κάνω τον πατέρα μου να δεχτεί μια τέτοια συνάντηση...Δεν μπορώ πλέον να κρύβομαι. Τους αγαπάω και τους δύο. Μια φορά τόλμησα να μιλήσω στον πατέρα μου για το αγόρι μου και μου το απέκλεισε  επειδή πρώτον δεν ειναι μόνιμος στην δουλειά του και δεύτερον- τι θα πουν οι γείτονες που θα δουν έναν άγνωστο να μπαίνει στο σπίτι τους; Όχι βέβαια πως δεν εχει ξαναέρθει σπίτι (χωρίς να το γνωρίζει ο πατέρας μου). Το αγόρι μου από ό, τι μου 'χει δείξει και από ό, τι μου έχει εκφράσει θέλει να δεθούμε με τα ιερά δεσμά του γάμου. Άλλωστε είμαστε και στην κατάλληλη ηλικία για γάμο και για απογόνους.

Κ.......

Η απάντηση 

Καλησπέρα και σε σένα Κ..... Δεν σου κρύβω ότι ένα ψυχοπλάκωμα με έπιασε διαβάζοντας το μήνυμά σου. Αλήθεια πόσο χρονών είσαι. Για να λες ότι είσαι σε ηλικία που θα μπορούσες να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά, λογικά δεν χρειάζεσαι την έγκριση του πατέρα σου ως ενήλικος άνθρωπος για να κάνεις την επιλογή του κατάλληλου για σένα ανθρώπου.

Δεν μπορώ να ξέρω σε ποιο μέρος της Κρήτης ζεις για να υπέρχουν ανησυχίες περί γειτόνων και τόσος πουριτανισμός, αλλά ζούμε στο 2013. Καταλαβαίνω το άγχος του πατέρα σου ίσως να σε προστατεύσει από μία λάθος επιλογή, από οικονομικές δυσκολίες και το σχολιασμό μίας μικρής κοινωνίας αλλά δεν θα ζει εκείνος με το φίλο σου- αυτό θα το κάνεις εσύ και δεν μπορείς να ζεις με κάποιον που δεν αγαπάς. Επίσης, εσύ ήδη έχεις αντιμετωπίσει τους γύρω σου έχοντας επαφές με τον φίλο σου απλά το πρόβλημά σου είναι ο πατέρας.

Αν είσαι αρκετά μεγάλη μπορείς να εργαστείς και εσύ. Από τη στιγμή που αναλαμβάνεις τα ηνία της ζωής σου δεν εξαρτάσαι και δεν λογοδοτείς σε κανέναν. Ούτε στον πατέρα σου, ούτε σε κάποιον άντρα. Όντας ανεξάρτητη επιλέγεις τα βήματά σου, εσύ και μόνο εσύ.

Θα πρέπει να του μιλήσεις από τη στιγμή που φαίνεται να το έχετε πάρει απόφαση. Δεν γίνεται να το αποφεύγεις. Βρες το θάρρος, οργάνωσε τη σκέψη και το λόγο σου και μίλησέ του ευγενικά, ήρεμα, δομημένα και ξεκάθαρα. Εάν είσαι σίγουρη για αυτό που θέλεις θα το κάνεις. 

Δεν μπορώ να φανταστώ να σου απαγορεύει την ελευθερία... Αν είσαι ενήλικη απλά δεν μπορεί κανείς να σου επιβληθεί. Εξήγησε στον πατέρα σου πως θα προσπαθήσετε και όλοι αντιμετωπίζουν πλέον δυσκολίες. Πες του αυτά που αισθάνεσαι και διαβεβαίωσέ τον πως δεν θα κάνεις κάτι για να τον προσβάλεις αλλά έχεις δικαίωμα να απολαύσεις τη ζωή σου!

queen