Το μεράκι του παραδοσιακού

Μοναδικά ξύλινα σκάφη λικνίζονται στον Σαρωνικό και αποδεικνύουν ότι κουβαλούν επάξια ένα κομμάτι της ελληνικής Ιστορίας



Τρεχαντήρι, καραβόσκαρο, τσερνίκι,
βαρκαλάς. Τα ελληνικά παραδοσιακά σκάφη σεργιανίζουν στη Μεσόγειο, χάρη στο ατελείωτο μεράκι των καραβομαραγκών. Κατασκευασμένα από παραδοσιακά υλικά, είναι πιο «απαιτητικά» από τα σύγχρονα, υψηλής τεχνολογίας γιοτ, χρειάζονται αφοσίωση, φροντίδα και συντήρηση, αλλά ανταμείβουν – και με το παραπάνω – τους λίγους λάτρεις του αλμυρού νερού που έχουν τη διάθεση να τους τις παρέχουν. Απαλλαγμένα από τον θόρυβο της μηχανής, τα εντυπωσιακά ντόπια σκάφη δεν υπακούν στο swell του Ατλαντικού και της Βόρειας Θάλασσας, αλλά με τη φαρδιά γάστρα τους – το σημείο που τα καθιστά και ξεχωριστά – προσαρμόζονται στον υψίσυχνο κυματισμό του ελληνικού αρχιπελάγους και λικνίζονται επάνω στο κύμα, προσφέροντας αξέχαστες εμπειρίες. 

Από το Σαλόνι σκαφών στα Μέθανα... 

Κάθε ξύλινο σκάφος είναι μοναδικό, καθώς έχει την προσωπικότητα και το μεράκι εκείνου που το φτιάχνει. Το πρώτο Ναυτικό Σαλόνι διοργανώθηκε εφέτος στα Μέθανα από την Ενωση Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού (ΕΠΕΣΤ), τον ΕΟΤ, τον Δήμο Τροιζηνίας και τον Ελληνικό Σύνδεσμο Παραδοσιακών Σκαφών. «Θέλουμε να προωθήσουμε τα παραδοσιακά σκάφη που κατασκευάζονταν στα ελληνικά ναυπηγεία στο Πέραμα, στη Σύρο, στην Κοιλάδα Αργολίδας, στην Αίγινα και στη Θάσο. Τα παραδοσιακά είναι η αγάπη των ιστιοπλόων που τους αρέσει η θάλασσα. Δεν αγαπούν την ταχύτητα, αλλά την παράδοση, το μεράκι, το ξύλο και τη γραφικότητα. Είναι μια μορφή κληρονομιάς και είναι τα τελειότερα στον κόσμο» εξηγεί ο πρόεδρος της ΕΠΕΣΤ, Αντώνης Στελλιάτος.

Η όμορφη χερσόνησος, στολισμένη όσο ποτέ, υποδέχθηκε μοναδικά σκαριά στις εγκαταστάσεις του λιμανιού δίνοντας ξανά ζωή στην ελληνική ναυπηγική τέχνη. Παραδοσιακά σκάφη όπως τρεχαντήρια, καραβόσκαρα και περάματα, κατασκευασμένα ακόμη και από το 1928, περιπλανήθηκαν στα νερά του Σαρωνικού, ύψωσαν με περηφάνια τα κατάρτια τους και έδειξαν στους επισκέπτες κάποια από τα δυνατά σημεία τους. «Βάλαμε στόχο να κάνουμε πλωτά μουσεία στα οποία να υπάρχουν όλα τα είδη παραδοσιακών σκαφών για να μάθει και η νέα γενιά την ιστορία τους και να εντοπίζει τις διαφορές, ώστε το ρελατίνι και η σακολέβα να μη σβήσουν με το πέρασμα του χρόνου» λέει χαρακτηριστικά ο Νίκος Καβαλιέρος, πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών.

 ... στη ρεγκάτα των Σπετσών

Την ανάγκη της προβολής της παράδοσης δείχνει να καταλαβαίνει και ο Ναυτικός Ομιλος Ελλάδος, που διοργάνωσε και εφέτος το Spetses Classic Yacht Race. Εξήντα πέντε σκάφη από κάθε μεριά της Ελλάδας – ταξίδεψαν από την Ανδρο, τη Σύρο, την Πάρο, τη Μύκονο, την Κρήτη και την Κέρκυρα – αλλά και του εξωτερικού, βρέθηκαν στις Σπέτσες, στο πλαίσιο της διοργάνωσης, που ολοκληρώθηκε με επιτυχία για τρίτη συνεχή χρονιά στο νησί. Τα σκάφη αγωνίστηκαν στις κατηγορίες των κλασικών σκαφών (Κατηγορία Α΄ και Κατηγορία Β΄ και Spirit of Tradition), Παραδοσιακών Σκαριών (Ελληνικά Καΐκια και Παραδοσιακά Σκαριά) και λατινιών, και αγκάλιασαν με τα πανιά τους τους χιλιάδες επισκέπτες που έσπευσαν να τα θαυμάσουν.

«Ηταν μια διοργάνωση-γιορτή, στο πλαίσιο των 80 ετών από την ίδρυση του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος και των 100 ετών του Σώματος Ελλήνων Ναυτοπροσκόπων» εξηγεί η communication & brand director της ρεγκάτας των Σπετσών, Μαρίνα Κουταρέλλη, και συνεχίζει: «Είναι μια γιορτή της ναυτοσύνης και των αξιών, που αποδείχθηκε και εφέτος ότι έχει μεγάλη απήχηση, προσελκύει το ενδιαφέρον του κόσμου και μαζεύει αξιόλογες συμμετοχές». Το εφετινό Spetses Classic Yacht Race, όμως, ξεχώρισε και για έναν ακόμη λόγο. Ανάμεσα στις αξιόλογες συμμετοχές ήταν και ένα σκάφος με πλήρωμα που απαρτιζόταν από πέντε χρυσούς ολυμπιονίκες. Με το παραδοσιακό καΐκι «Αφρόεσσα», που ναυπηγήθηκε στην Κοιλάδα από ντόπιους τεχνίτες το 2006, αγωνίστηκαν ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, χρυσός ολυμπιονίκης στη Ρώμη το 1960, μαζί με τους επίσης χρυσούς ολυμπιονίκες από την ίδια διοργάνωση, Οδυσσέα Εσκιτζόγλου και Γιώργο Ζαΐμη, την ελληνίδα χρυσή ολυμπιονίκη στην Αθήνα το 2004, Σοφία Μπεκατώρου, και την κινέζα χρυσή ολυμπιονίκη στο Λονδίνο το 2012, Λίτζια Ξου, οι οποίοι έστειλαν με τη σειρά τους ένα μήνυμα για το κύρος της διοργάνωσης, αλλά και για την ιδιαίτερη αξία της χειροποίητης παράδοσης.
tovima